อ๋องเจวี้ยนให้ความรู้สึกแปลกๆ กับนาง ที่แปลกก็คือฟู่จาวหนิงก็ให้ความรู้สึกเช่นนี้กับนาง
ดื่มกินสุราอาหารกันแล้ว บรรยากาศเปลี่ยนกลับมาเสียที
จากนั้นก็มีนางรำขึ้นมาร่ายรำไปบทเพลงหนึ่ง ดูสนุกสนานมากขึ้นด้วย
ฟู่จาวหนิงไม่ค่อยได้กินอาหารบนโต๊ะเท่าไรนัก
เซียวหลันยวนพบว่าในมือนางถือถุงผ้าใบเล็กไว้ ประเดี๋ยวประด๋าวก็หยิบเม็ดถั่วด้านในออกมากิน
"อาหารไม่ถูกปากหรือ?" เขาถามนางขึ้นมาอย่างอดไม่อยู่
"เย็นหมดแล้ว ไม่เห็นจะน่าสนใจ" ฟู่จาวหนิงตอบกลับคำหนึ่ง "ท่านเองก็ไม่เห็นจะกินนี่?"
นางชิมไปแล้วหลายคำ แต่เขากลับไม่แตะเลยแม้แต่น้อย
"กระเพาะไม่ค่อยดี" เซียวหลันยวนตอบกลับมาคำหนึ่ง
"เมื่อครู่เรื่องนั้นที่พูดมาเป็นเรื่องจริงไหม?" ฟู่จาวหนิงเขยิบชิดเข้าไป
"แล้วเจ้าว่าอย่างไรล่ะ?"
ตอบกลับดีดีหน่อยไม่ได้หรือไรกัน?
ฟู่จาวหนิงร้องเชอะ ไม่เดาแล้ว อันที่จริงที่นางรู้มาจะต้องเป็นเรื่องจริงแน่ เขาไม่จำเป็นต้องดึงคนอื่นลากลงน้ำไปด้วย
เรื่องราวเดิมทีจะต้องเป็นเช่นนี้แน่ เขาก็แค่เปิดโปงออกมา
ฮองเฮาตอนนี้มองไปทางอันชิง
"คุณหนูตระกูลอันเข้าวังมาเป็นครั้งแรกหรือ?"
ถึงแม้ตอนที่นางพูดประโยคนี้น้ำเสียงจะดูอ่อนโยน แต่ว่าในใจของพวกอันเหนียนก็ยังมีเสียงครูดขึ้นมา ขณะเดียวกันก็เกิดความคิดหนึ่งขึ้น...
มาแล้ว มาแล้ว นางมาแล้ว
อันชิงลุกขึ้นยืนอย่างลนลาน "ท่านฮองเฮา ใช่แล้วเจ้าค่ะ"
"ไม่ต้องเครียด และก็ไม่ต้องกลัว" ฮองเฮายิ้มออกมาอย่างเมตตา เอ่ยกับนางว่า "หลังจากนี้ก็เข้าวังมาเที่ยวเล่นก็พอ พ่อของเจ้าในอดีต แล้วก็พี่ชายของเจ้าตอนนี้ ก็ล้วนเป็นขุนนางที่ดีขององค์จักรพรรดิ องค์จักรพรรดิเองก็ให้ความสำคัญกับพวกเขามาก"
"ขอบพระทัยองค์จักรพรรดิ ขอบพระทัยฮองเฮา"
อันชิงตอบกลับเสียงต่ำมาคำหนึ่ง
และตอนนี้เอง พวกเขาก็ได้ยินเสียงของฟู่จาวหนิง
"ที่ฮองเฮาถามมานี่? ข้าเข้าใจอยู่นะ ข้าเข้าใจดีกว่าแม่นางอันเสียอีก"
ฟู่จาวหนิงพอเอ่ยปาก อันชิงก็ถอนใจโล่งขึ้นทันที
"ข้าถามถึงร่างกายของแม่นางอัน ตัวนางเองถึงจะรู้ว่าสบายดีหรือไม่สิ แล้วเจ้าจะมารู้ดีกว่านางได้อย่างไร?"
รอยยิ้มของฮองเฮายังคงอยู่
ตอนนี้ฟู่จาวหนิงเองก็กระโจนออกมา!
"ฮองเฮาเองก็คงจะเข้าใจดี ได้ยินใครพูดจาไร้สาระมากระมัง?"
ฟู่จาวหนิงนั่งอยู่ตรงนั้นอย่างสงบและผ่อนคลาย
ข้างหูมีเสียงเซียวหลันยวนเอ่ยเสียงต่ำมาทางนาง "ข้าจะแบกไว้เอง เจ้าสนใจแต่เรื่องที่พูดก็พอ"
อดพูดไม่ได้เลย ความรู้สึกนี้มันดีเสียเหลือเกิน มีคนบอกว่าจะแบกไว้ให้นาง คนที่นางเผชิญหน้าอยู่คือองค์จักรพรรดิกับฮองเฮาเลยนะ!
เซียวหลัยนวนใจตอนนี้ดูยิ่งใหญ่และแข็งแกร่งจริงๆ!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส
รอต่อจากตอน 415 นานแล้ว ตั้งแต่กลางปีที่แล้ว จะให้สนับสนุนยังไงถึงจะลงต่อคะ...
ไม่ลงต่อเหรอค่ะรองนานแล้วค่ะ...
อัพต่อหน่อยจ้า...
ตามอ่านมายังไม่อัพจบสักเรื่องเลยเว็ปนี้อะ😒😒...
ทำยังไงถึงจะได้ต่อคะ สนุกดีค่ะ...
อัพต่อนะคะ...
อัพต่อนะคะ รอนางเอกฟาดนางอิจฉาอยู่ หายไปนานๆใจคอไม่ค่อยดี 😅...
อัพต่อเถอะนะคะ..กำลังรอฟู่จาวหนิงฟาดซ่งอวิ๋นเหยาอย่าให้รอเก้อเลยนะคะ..พรีสสสส😅😅😅😅...
เออ รู้จักคนมากมาย แล้วยังไงต่อ...
คนรักเก่าของท่านอ๋องนี่น่ารังเกียจจริงๆ...