อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 49

"เอ๋? รองขุนพลหลิวท่านทำไมถึงมาสงสัยข้ากัน?"

ฟู่จาวหนิงทำสีหน้าประหลาดใจ "ตอนข้ากลับมาฟ้ายังมืดอยู่เลยนะ กลางค่ำกลางคืน ข้ากลัวว่าจะทำพวกท่าตื่น แล้วก็ไม่รู้ว่าหลังจากออกมาตอนกลางคืนจะมีการตรวจสอบยาเลยไหม ยิ่งไปกว่านั้นข้าเองก็ทั้งเหนื่อยทั้งง่วง ดังนั้นเลยหาที่หลับนอนรอจนฟ้าสางแค่นั้นเอง"

"นี่ไม่ใช่แค่ว่านอนจนถึงตอนนี้ จนเกือบจะมาไม่ทันอยู่แล้วหรือไร แล้วท่านมาบอกว่าข้าจงใจได้อย่างไรกัน?"

ท่าทีของฟู่จาวหนิง ทำเอารองขุนพลหลิวโมโหจนเข็ดฟัน

เขารู้สึกว่านางจงใจแน่ๆ แต่เขาก็ไม่มีหลักฐาน!

"เอาล่ะ คนของพวกท่านก็มาครบแล้วใช่ไหม? เช่นนั้นตอนนี้ก็มาเริ่มตรวจสอบสมุนไพรที่ข้าขุดมาเลยดีไหม?"

ฟู่จาวหนิงมาถึงข้างตัวอ๋องเจวี้ยนแล้ว

พอชำเลืองมอง ก็เห็นผู้อาวุโสจี้ที่อยู่ข้างๆ อ๋องเจวี้ยน นางตกตะลึงไป ตาเฒ่าจี้เปลี่ยนชุดแล้ว ดูแล้วอย่างกับผู้อาวุโสใหญ่ที่มีทั้งฐานะและตำแหน่งเลย

ผู้อาวุโสจี้ก็โบกมืออย่างดีใจให้นาง จากนั้นก็ใช้นิ้วชี้วางที่ข้างปากทำท่าจุ๊ๆ ส่งสายตาให้นาง

ศิษย์เอ๋ย ตอนนี้ยังไม่ต้องรู้จักกัน เดี๋ยวอาจารย์จะพูดแทนเจ้าเอง!

เขาพาหมอมาไม่น้อยเลย

"คุณหนูฟู่ขุดวัตถุดิบยามาครบสิบชนิดไหม?"

หมอเทวดาหลี่น้ำเสียงอึมครึม พิจารณาตัวฟู่จาวหนิง

นี่เป็นคนที่ทำร้ายจื่อเหยาสินะ หน้าตาก็ไม่เลว แต่คนที่มาทำร้ายจื่อเหยาเขาจะไม่ปล่อยไปหรอก!

"ถูกต้อง ไม่เช่นนั้นข้าจะกลับมาทำไม?" สายตาฟู่จาวหนิงตกไปอยู่บนหน้าเขา "ท่านคือหมอเทวดาหลี่สินะ? หลี่จื่อเหยาหน้าตาดูคล้ายท่านอยู่หน่อยนึงเหมือนกัน จริงด้วย ไม่ทราบว่าคุณหนูหลี่กับรัฐทายาทเซียวหมั้นหมายกันแล้วหรือไม่?"

พอเอ่ยถึงเรื่องนี้ คนทั้งหมดก็คิดไปถึงเรื่องที่เขาซุบซิบนินทากันโขมงโฉงเฉงในเมืองหลวง:รัฐทายาทเซียวกับคุณหนูหลี่ที่แต่งตัวไม่เรียบร้อยกอดกันกลมกลางถนน

พรวด หมอเทวดาหลี่มีลูกสาวทำตัวผิดศีลธรรมเช่นนี้ น่าขายหน้าเสียเหลือเกิน

"ข้าเองก็รีบตรงมาดูมหรสพพอดี เช่นนั้นข้ามีคุณสมบัติพอจะพิจารณาตัดสินหรือไม่?" ผู้อาวุโสจี้ยืดตัวเดินออกมาเวลานี้

เขาพาหมอเหล่านั้นติดตามมาด้วย ทุกคนพอเห็น หมอเหล่านี้ก็ดูคุ้นหน้าคุ้นตา ล้วนเป็นคนที่เปิดโรงยาทั้งสิ้น เป็นคนที่เจอกับวัตถุดิบยาอยู่ทุกวี่วัน

"หมอเหล่านี้ทุกวันล้วนจับตัวยาสมุนไพร พวกเขารู้จักวัตถุดิบยามากมาย ให้พวกเขาเข้าร่วมด้วยเถอะ พวกเจ้าทางนั้นเก้าคน รวมกับข้าทางนี้ แล้วก็ยังมีหมออีกหกคน ดีไหม?"

ผู้อาวุโสจี้ยิ้มตาหยี

"ผู้อาวุโสจี้พูดถูกต้อง คนยิ่งมากก็ยิ่งยุติธรรม" อ๋องเจวี้ยนเอ่ยขึ้น

เขาเองก็ยังเอ่ยปากแล้ว ยิ่งไปกว่านั้นคนตรงหน้าพวกเขายังเป็นผู้อาวุโสจี้จากพันธมิตรโอสถอีก ขนาดเหล่าหมอหลวงก็ยังไม่กล้าพูดอะไร

หมอเทวดาหลี่ขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน

"ได้ เช่นนั้นก็เริ่มกัน! คุณหนูฟู่ ที่นี่จัดโต๊ะยาวไว้แล้ว เจ้าเอาสมุนไพรที่เจ้าขุดวางออกมาเรียงทีละอย่างเถิด"

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส