อ้อนรัก คุณภรรยาคนสวย นิยาย บท 102

เฉินฮวนฮวนรู้สึกว่าเฟิงหานชวนน่าจะชอบผู้หญิงคนนั้นมากแต่ไม่ได้ใช้เวลากับผู้หญิงคนนั้น

มีความเป็นไปได้เพียงอย่างเดียวคือผู้หญิงคนนั้นไม่ได้ชอบเฟิงหานชวน และเฟิงหานชวนเองก็จีบเธอไม่ติด

"ไอย่า!"

ตอนนี้เฉินฮวนฮวนนึกไม่ออกและเธอก็รู้สึกปวดหัวไปหมด เธอเห็นเฟิงหานชวนเอามือแตะหน้าผาก

"ฉันพูดถึงอดีตที่น่าเศร้าของคุณ คุณจะแก้แค้นฉันคืนไหม?"เฉินฮวนฮวนใช้มือลูบหน้าผาก

"เฉินฮวนฮวน ผมชื่นชมจินตนาการของคุณนะ"น้ำเสียงของเฟิงหานชวนรู้สึกได้ถึงความหมดหนทางอธิบาย

อันที่จริงเขาไม่อยากพูดถึงเรื่องนี้ แต่อีกฝ่ายคือเฉินฮวนฮวน ยังไงเขาก็ต้องอธิบายให้เธอฟังให้ชัดเจน

"เอ่อ....."เฉินฮวนฮวนพูดไม่ออก

เธอรู้สึกว่าตัวเองแทงเข้าที่หัวใจของเฟิงหานชวนและนั่นคือเหตุผลที่เขาเอามือแตะหน้าผาก

เฟิงหานชวนถอนหายใจ ดวงตาสีดำของเขาเขาจ้องมองไปที่ผู้หญิงที่อยู่ภายใต้ร่างของเขา เขาเอ่ยอย่างเฉื่อยชาว่า: "อาหาน คือชื่อที่แม่เรียกผม"

"แม่ของคุณ?"ดวงตาของเฉินฮวนฮวนเบิกกว้างขึ้นในทันที ราวกับว่าจิตใจของเธอไม่สามารถหันหลังกลับไปอีกได้แล้ว

ไม่ใช่ป็อปปี้เลิฟ ไม่ใช่รักแรก ไม่ใช่แฟนเก่า แต่เป็นแม่ของเฟิงหานชวน?

นี่.....เธอกำลังเข้าใจผิดครั้งแล้วครั้งเล่า!

ในใจของเฉินฮวนฮวนแอบตัดสินใจไปก่อน ก่อนที่เธอจะรู้และเข้าใจความจริง เธอไม่พูดและไม่ถามอะไรเลย

หรือถ้าเธอพูดอะไรผิดไป มันจะน่าอายสำหรับเธอ

"อืม"เฟิงหานชวนตอบกลับแล้วพลิกตัวนอนข้างๆเฉินฮวนฮวนเหมือนเดิม

ตอนนี้ทั้งสองนอนเคียงข้างกันโดยหน้ามองขึ้นไปบนเพดาน

"อื้ม อะ โอเค"เฉินฮวนฮวนตอบกลับแบบตะกุกตะกัก

ตอนนี้เธอรู้สึกอายมากจริงๆ เธอเหมือนคนที่เห็นแก่ตัวเลย

เมื่อเห็นว่าเฟิงหานชวนไม่ได้พูดอะไร เฉินฮวนฮวนก็เม้มปากและอธิบายด้วยเสียงเบาๆว่า: "ที่ฉันเพิ่งพูดไปไม่ได้หมายความอย่างอื่นเลย ฉันคิดอย่างนั้นเลยพูดแบบนั้นออกไป เพราะฉันไม่รู้เรื่องของคุณ ดังนั้น...เพราะฉะนั้นอย่าถือสา..."

"คุณพูดว่าคุณไม่รู้เรื่องของผมเหรอ?"เฟิงหานชวนเม้มริมฝีปากเล็กน้อย เขาหันกลับมาอีกครั้งและนอนตะแคงหันหน้าไปทางเธอ

เฉินฮวนฮวนชำเลืองมองเขา ในใจของเธอรู้สึกประหม่าเล็กน้อย จากนั้นก็เปลี่ยนไปมองที่โคมไฟคริสตัลบนเพดาน เพื่อหลีกเลี่ยงการจ้องมองกับผู้ชายตรงหน้าของเธอ

เพราะว่าเธอรู้สึกอับอายเกินไป จึงไม่กล้ามองตรงๆไปที่เฟิงหานชวน

"อืม คุณอย่าเก็บเอาไปใส่ใจเลย ผู้หญิงที่เป็นรักแรกอะไรนั่น ฉันก็พูดไปเรื่อย"เฉินฮวนฮวนกัดริมฝีปากของเธอ

"ฮวนฮวน สิ่งที่คุณต้องการจะสื่อจริงๆ คือคุณต้องการที่จะเข้าใจและรับรู้เรื่องราวของผมใช่ไหม?"เฟิงหานชวนเม้มริมฝีปากของเขา เขายื่นมือออกมาและลูบผมที่ระอยู่ระหว่างหน้าผากของเธอเบาๆ

เมื่อเฉินฮวนฮวนได้ยินดังนั้นร่างกายและสีหน้าของเธอก็แข็งทื่อทันที

เขา เขา เขา....เฟิงหานชวนเขากำลังพูดถึงอะไร?

"ไม่ ไม่ ฉันไม่ได้อยากรู้เรื่องของคุณสักหน่อย!"เธอรีบแย้งกลับไปทันที

เฟิงหานชวนพูดอย่างกับว่าเธอชอบเขามาก จริงๆแล้วไม่ใช่เลย ความสัมพันธ์ของพวกเขาเป็นเพียงแค่คู่ทดลองแต่งงานเท่านั้น

และก่อนที่ความจริงจะถูกเปิดเผย เธอเองก็เกลียดเฟิงหานชวนมากๆอยู่แล้ว เพราะตอนนั้นเธอคิดว่าเขาเป็นคนที่ไม่รู้จักผิดชอบชั่วดี!

เธออยากจะไปรู้เรื่องของเขาได้อย่างไร?

"คำว่าทดลองการแต่งงาน มันก็คือการทดลองการแต่งงานจริงๆ ก็คือต้องเข้าใจและรู้เรื่องของอีกฝ่าย คุณอยากรู้เรื่องของผมมันก็เป็นเรื่องปกติ"เฟิงหานชวนพยายามระงับรอยยิ้มของเขาและพยายามพูดอย่างเคร่งขรึม

อันที่จริง เธอมีข้อสงสัยนี้มาตลอด แต่เธอไม่เคยถามเรื่องนี้เลย

"ใช่"

ก่อนที่เฉินฮวนฮวนจะพูดจบเฟิงหานชวนก็ชิงตอบเธอเสียก่อน

"ฉัน......ฉันยังถามไม่จบ "เฉินฮวนฮวนรู้สึกสับสนเล็กน้อย

"ผมรู้ว่าคุณอยากถามอะไร คุณอยากถามว่าผมเป็นลูกนอกสมรสหรือเปล่าใช่ไหม ใช่ผมเป็น"เฟิงหานชวนตอบอย่างตรงไปตรงมา

เพียงแต่ว่าพ่อเคยสั่งไว้นานมาแล้วว่าใครก็ตามที่กล้าพูดถึงเรื่องนี้ ใครคนนั้นก็จะโดนปิดปาก

ดังนั้นเขาคิดว่ามันเป็นเรื่องปกติที่เฉินฮวนฮวนจะไม่รู้

"ห้ะ?"เฉินฮวนฮวนอ้าปากค้างแล้วตัวแข็งทื่อทันที

เธอเดาเรื่องนี้ไม่ผิด? เฟิงหานชวนเป็น...

"คุณภรรยา คุณจะรังเกียจผมไหม?"เฟิงหานชวนจงใจเลื่อนหน้าไปที่ด้านข้างของใบหน้าของเฉินฮวนฮวน ริมฝีปากของเขาเกือบจะแตะไปที่ใบหูของเธอ

หลังจากที่เขาถามคำเหล่านี้อย่างแผ่วเบา ลมหายใจร้อนๆก็พัดผ่านเข้าที่ใบหูของเธอ เฉินฮวนฮวนรู้สึกว่าตัวของเธอเริ่มสั่น

ลมหายใจของเขานั้นใกล้มาก และเขาก็หายใจออกอีกครั้ง ลมหายใจของเขาเป่าไปที่ลำคอของเฉินฮวนฮวน

เฉินฮวนฮวนหดศีรษะลงไปโดยไม่รู้ตัว เธอตั้งใจจะตอบเขาทันที แต่การกระทำของเฟิงหานชวนทำให้เธอลืมคำตอบที่จะตอบไปเลย ตอนนี้เธอทำได้แต่ก้มหน้าลงเท่านั้น

"ถ้าคุณไม่ตอบ แสดงว่าคุณรังเกียจที่ผมเป็นลูกนอกสมรส?"เฟิงหานชวนเข้าใกล้เธอมากขึ้น เขาแทบรอไม่ไหวที่จะใช้ริมฝีปากบางของเขาประทับลงไปที่คอขาวๆของเฉินฮวนฮวน

เฉินฮวนฮวนรีบยื่นมือออกไปผลักเขา แต่เฟิงหานชวนก็คว้าข้อมือของเธอไว้เสียก่อน