อ้อนรัก คุณภรรยาคนสวย นิยาย บท 242

"ยัยบื้อ ผมไม่ต้องการให้คุณทำอะไรแบบนั้น" เฟิงหานชวนมองผู้หญิงที่ใสซื่อน่ารักตรงหน้า แล้วบีบจมูกเธอ

"แต่ว่า คุณไม่ให้ฉันขอบคุณ ไม่ต้องการให้ฉันทำเพื่อคุณ แบบนี้ฉันก็เหมือนเอาแต่ได้ ระหว่างสามีภรรยากันก็ต้องยุติธรรมสิ ฉันก็อยากให้อะไรบ้าง"

เฉินฮวนฮวนรู้ว่าเฟิงหานชวนไม่ต้องอะไรเลย ไม่ขาดอะไรด้วย แต่เธอก็ไม่อยากเป็นปลิง ไม่อยากเป็นภรรยาที่พึ่งพาเขาตลอด

"สิ่งที่คุณให้เป็นการเสียสละที่ใหญ่โตมาก ส่วนอย่างอื่น ผมเป็นคนรับไว้เอง" เฟิงหานชวนก้มลงไป แล้วจูบหน้าผากเธอ

เฉินฮวนฮวนทำสีหน้าไม่เข้าใจ แล้วถามว่า "ในชีวิตคู่ของเรา ฉันไม่ได้ให้อะไรเลย……ทำไมคุณถึงพูดว่า สิ่งที่ฉันให้เป็นการเสียสละที่ใหญ่โต?"

เฉินฮวนฮวนรู้สึกงง สงสัยว่าเฟิงหานชวนกำลังพูดมั่วๆ

"รอคุณเรียนจบแล้ว เรามีลูกกันเถอะ" เฟิงหานชวนจับมือเฉินฮวนฮวนไว้ แล้วเอ่ยว่า "ตั้งแต่ท้องจนคลอดลูก แล้วหลังจากนั้นต้องเลี้ยงดูอีก การเป็นแม่เป็นอะไรที่ใหญ่โตมาก เพราะฉะนั้นไม่ต้องพูดขอบคุณผม"

"ถ้าไม่ใช่เพราะผู้ชายคลอดลูกไม่ได้ ผมก็ยอมทนรับความลำบากแทนคุณ"

เขาพูดอย่างจริงจัง มุ่งมั่น จนเฉินฮวนฮวนอึ้งนิ่งอยู่กับที่

วินาทีต่อมา ขอบตาเธอแดง แล้วน้ำตาก็เอ่อล้นออกมา พร้อมฉีกยิ้มอย่างมีความสุข

เป็นน้ำตาแห่งความสุข

เธอร้องไห้ไปด้วย แล้วยิ้มไปด้วย ดูแล้วไม่รู้ว่าจะยิ้มหรือร้องไห้ แต่กลับควบคุมอารมณ์ตอนนี้ของตัวเองไม่ได้เลย

เฉินฮวนฮวนอยากเอามือปิดหน้า แต่มือของเธอโดนเขาจับไว้ เธอจึงพยายามหันหน้าไปอีกข้าง ไม่ให้เฟิงหานชวนเห็นตัวเองในตอนนี้

เธอรู้ว่าตัวเองทั้งร้องไห้ทั้งยิ้มแบบนี้ ต้องขี้เหร่มากแน่ๆ

"ฮวนฮวน มองผม" เห็นว่าเธอหลบสายตาเขา เฟิงหานชวนจึงพูดเสียงเข้ม

เฉินฮวนฮวนพยายามสูดหายใจเข้าลึกๆ พอสงบสติได้แล้ว ค่อยหันกลับไป แล้วสบตากับแววตาที่อ่อนโยนของเขา

"อาหาน คุณอยากมีลูกแค่คนเดียวเหรอ?" ไม่รู้ทำไม อยู่ๆฉินฮวนฮวนก็ถามออกไปแบบนี้

"หื้อ?" เฟิงหานชวนเลิกคิ้ว

"ฉันหมายความว่า ถ้าลูกคนเดียว อาจจะเป็นได้แค่ลูกชายหรือลูกสาว แต่ว่า……ฉัน……" เฉินฮวนฮวนหลุดขำ แล้วถามกลับว่า "คุณไม่คิดว่าถ้ามีทั้งลูกชายกับลูกสาว จะดีกว่าเหรอ?"

พอได้ยินแบบนี้ ตาเฟิงหานชวนจึงเป็นประกาย แต่พอนึกถึงความลำบากตอนท้องกับตอนคลอด ประกายในแววตาเขาจึงหายไป "ผมเป็นห่วงร่างกายคุณ คนเดียวก็พอแล้ว สองคน……"

"ถึงเวลาค่อยว่ากันเถอะ เดี๋ยวฉันจะบำรุงร่างกายดีๆ แต่ว่าฉันอยากท้องลูกฝาแฝดมากกว่า แก้ปัญหาได้ในครั้งเดียว" เฉินฮวนฮวนพูดล้อเล่น เธอรู้ว่าโอกาสแบบนั้นน้อยมาก เป็นไปไม่ได้ด้วยซ้ำ

"ผมก็หวังแบบนั้น เพราะผมไม่อยากให้คุณลำบาก" เฟิงหานชวนกอดเธอไว้แน่น แล้วรู้สึกอิ่มเอมใจ

เฉินฮวนฮวนยอมมีลูกให้เขา แถมยังยอมมีถึงสองคน นี่ก็แสดงว่าเฉินฮวนฮวนพึ่งพาเขาจริงๆจังๆแล้ว

"อื้อ ฉันอยากให้ลูกชายเหมือนคุณ ลูกสาวเหมือนฉัน แบบนี้แหละเพอร์เฟค……" เฉินฮวนฮวนซบอกเขา แล้วจินตนาการถึงอนาคต มุมปากยิ้มขึ้น ไม่มีความเศร้ากับไร้ความช่วยเหลือเหมือนเมื่อกี้เลย

……

พอเฉินฮวนฮวนอาบน้ำเสร็จ ก็นอนลงที่เตียงนอนใหม่ เตียงนุ่มมาก เธอรู้สึกว่าคืนนี้ต้องหลับสบายแน่นอน

[โอเค งั้นเธอรีบพักผ่อนเถอะ ฝันดีนะ]

ตอนที่เฉินฮวนฮวนฟังข้อความเสียง ยังได้ยินเสียงเพลงของดีเจอยู่ เลยรู้ว่าติงเซียงยังอยู่ที่พอยเซิน

นึกถึงเรื่องที่ติงเซียงบอกว่าจะจีบเฟิงเฉินเหยี่ยน เฉินฮวนฮวนเลยอยากถามสถานการณ์ แต่ก็รู้สึกว่าไม่เหมาะ จึงวางโทรศัพท์ลง คิดว่าเดี๋ยวพรุ่งนี้ไปที่เหวินหรานค่อยถาม

ตอนที่เธอนอนลงแล้ว โทรศัพท์ก็สั่นอีกครั้ง ครั้งนี้ไม่ใช่ของตัวเอง แต่เป็นโทรศัพท์ของเฟิงหานชวน

โทรศัพท์ของเขาวางอยู่อีกฝั่ง เฉินฮวนฮวนจึงขยับไป แล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู จากนั้นจึงอึ้งเล็กน้อย

คนที่โทรหาเฟิงหานชวนคือ หลีซืออวิ๋น

ตอนนี้เฟิงหานชวนกำลังอาบน้ำอยู่ แล้วโทรศัพท์ในมือก็เอาแต่สั่น เฉินฮวนฮวนจึงลงจากเตียง แล้ววิ่งไปที่ห้องอาบน้ำ

ตอนที่เธอพุ่งเข้าห้องอาบน้ำ เฟิงหานชวนได้ยินเสียง จึงปิดฝักบัวแล้วหันมาพอดี

สายตาของเฉินฮวนฮวนเห็นร่างกายเขา หน้าเธอจึงแดงทันที แล้วรีบหลับตาลง

"ฉัน……ฉันไม่ได้จงใจจะเข้ามา คือ……หลีซืออวิ๋นโทรมาหาคุณ……" พูดไปด้วย เฉินฮวนฮวนก็ยื่นมือข้างที่ถือโทรศัพท์ออกไป

แต่ว่าเธอหลับตาอยู่ ไม่กล้าเดินเข้าไป กลัวว่าตัวเองจะชนอะไรแล้วหกล้ม จึงเอาแต่โบกมือไปมา

ไม่นาน โทรศัพท์ในมือก็โดนหยิบไป เฉินฮวนฮวนเลยลืมตาขึ้น ครั้งนี้เห็นใกล้กว่าเดิม เลยตกใจแล้วรีบหลับตาลงอีกครั้ง

"ไม่ใช่ไม่เคยเห็นสักหน่อย จะหลับตาทำไม?" เขาพูดแซว เหมือนไม่รู้สึกอายเลย