อ้อนรัก คุณภรรยาคนสวย นิยาย บท 405

พวกเขาทั้งหมดคิดว่าอุบัติเหตุทางรถยนต์เมื่อสามปีที่แล้วเป็นอุบัติเหตุ......

เนื่องจากคนขับเมาแล้วขับ ตอนนั้นเป๋าฮวนยังเป็นเฉินฮวนฮวน ไม่มีความแค้นกับผู้อื่นและไม่มีใครคิดถึงเรื่องซื้อตัวฆาตกรแบบนี้

อารมณ์ของเฟิงหานชวนในตอนนี้ราวกับว่าบ้าไปแล้ว ตอนนั้นทำไมเขาถึงประมาทขนาดนั้น ไม่แม้กระทั่งสอบสวนเพิ่มเติมให้ลึกลงไปอีก......

ฆาตกรคนนั้นกลับพุ่งไปที่ฮวนฮวน ตอนนี้ฮวนฮวนตัวคนเดียว จะตกอยู่ในอันตรายหรือเปล่า!

“ฮวนฮวน ฮวนฮวน——”

เฟิงหานชวนตะโกนเรียกชื่อเป๋าฮวนขณะวิ่งไปตามถนน

เป๋าฮวนในขณะนี้ได้วิ่งไปถึงที่หน้าประตูใหญ่คฤหาสถ์แล้ว เธอมองไปที่ถนนกว้างตรงหน้าและสติหลุดไป

ตาเธอแดงมากๆ เพิ่งร้องไห้จนสุดทาง และตอนนี้ไม่ได้ร้องไห้แล้ว แต่มีคราบน้ำตาปรากฏที่แก้มทั้งสองข้างชัดเจน

ตอนนี้เธอจะกลับโรงแรม เธอไม่อยากเจอเฟิงหานชวนอีก ไม่อยากเจอเขาอีกแล้ว......

เธอยืนอยู่ข้างถนน ล้วงโทรศัพท์มือถือขึ้นมา และใช้แอพเรียกแท็กซี่ คนขับแท็กซี่คนหนึ่งรับคำสั่งและต้องรอประมาณ10นาทีถึงจะมาถึงบริเวณคฤหาสถ์

เป๋าฮวนยืนอยู่ที่เดิมอย่างนั้น มองดูรถที่แล่นไปๆมาๆข้างหน้าโดยไม่กะพริบตา ในขณะนั้นเอง เสียงเรียกเธอดังขึ้นจากที่ไม่ไกลนัก

“ฮวนฮวน!”

เป๋าฮวนมองย้อนกลับไป เวินซือเหยี่ยนยืนอยู่ที่ประตูหน้าซุปเปอร์มาร์เก็ต กำลังยิ้มและโบกมือให้เธอ

วินาทีต่อมาจากนั้น หลังจากที่เห็นดวงตาบวมแดงของเป๋าฮวน เวินซือเหยี่ยนก็ตกใจ ขณะที่เขากำลังจะเดินไปหาเธอ ร่างสีดำก็วิ่งไปทางเป๋าฮวนอย่างรวดเร็ว

เป๋าฮวนถูกเฟิงหานชวนกอดแน่นในอ้อมแขน อยากจะถูเธอเข้าไปในร่างกายของเขา ราวกับกลัวว่าถ้าปล่อยมือ เธอจะจากเขาไปไกล

เป๋าฮวนตะลึงไปครู่หนึ่ง แม้กระทั่งเห็นใบหน้าของอีกฝ่ายไม่ชัดเจน อย่างไรก็ตามเมื่อเธออยู่ในอ้อมกอดของชายหนุ่ม กลิ่นที่คุ้นเคยทำให้เธอรู้ว่าชายที่จู่ๆกอดเธอนั้นคือเฟิงหานชวน

“เฟิงหานชวน คุณยังมาหาฉันทำไม! ก็เมื่อในสายตาคุณดูว่าฉันเหลือทนแล้ว งั้นก็อย่ามารบกวนฉันอีก!” เป๋าฮวนดิ้นรนอย่างสุดชีวิต ตะโกนอยู่ในอ้อมอกของชายหนุ่ม

เฟิงหานชวนกอดเธอแน่น ตั้งใจที่จะไม่ปล่อยและพูดทันทีว่า: "ฮวนฮวน กลับไปกับผม มีเรื่องที่สำคัญมากจะบอกคุณ"

“ปล่อยมือ ฉันอยากกลับโรงแรม ฉันจะไม่กลับไปกับนายอีก!” เป๋าฮวนตะโกนเสียงแหบแห้ง แต่เพราะไม่มีแรง เสียงของเธอจึงดูอิดโรย

ไม่เหมือนทะเลาะกัน เหมือนกับกล่าวหากันเบาๆ

“ฮวนฮวน อุบัติเหตุทางรถยนต์ที่คุณได้รับที่ประตูค่ายฝึกเมื่อสามปีก่อนไม่ใช่อุบัติเหตุ!” เฟิงหานชวนเป็นกังวลและโพล่งออกมาอย่างเร็ว

วินาทีถัดมา เป๋าฮวนก็ชะงัก ในสมองเธอว่างเปล่าขึ้นทันที ริมฝีปากซีดเซียวของเธอถามพึมพำว่า: “คุณ......คุณพูดว่าอะไรนะ?”

ไม่ใช่อุบัติเหตุหมายความว่าอะไร?

เธอไม่รู้จักคนขับคนนั้น จึงเป็นไปไม่ได้ที่จะจงใจชนเธอ?

ตอนนั้นได้ยินเฟิงหานชวนบอกว่าอีกฝ่ายเมาแล้วขับ จึงเชื่อเพียงว่าตัวเองโชคไม่ดี

ส่วนตอนนี้...

“ฮวนฮวน ผมขอโทษ ตอนนั้นผมไม่ได้สืบให้ชัดเจน ผู้ชายคนนั้นขับรถชนคุณไม่ใช่อุบัติเหตุ แต่ได้มีคนสั่งการ” หญิงสาวที่อยู่ในอ้อมกอดของเฟิงหานชวน ดวงตาของแดงก่ำและเกือบจะร้องไห้ออกมา

ทั้งหมดเป็นความผิดของเขา!

หากไม่ใช่เพราะเขาประมาท คนขับที่ก่อเหตุก็จะไม่ตาย และเบาะแสก็จะไม่ถูกตัดขาด

ฆาตกรที่ทำร้านฮวนฮวนคนนั้น ตอนนี้ยังคงเป็นอิสระอยู่นอกกฎหมาย

ฟังเสียงหายใจติดขัดของชายหนุ่ม เป๋าฮวนยืนโง่ไปแล้ว มีคนเจตนาฆ่าเธอ เรื่องนี้......ช่างน่ากลัวเหลือเกิน!

“เฟิงหานชวน ใครกันที่อยากจะฆ่าฉัน? ตอนนี้คนขับคนนั้นอยู่ที่ไหน? ฉันอยากเจอเขา! ฉันอยากถามให้ชัดเจน!” เป๋าฮวนถามอย่างใจร้อน

ขาทั้งสองของเธออ่อนแรงมาก รู้สึกว่าจะเดินไม่ไหวแล้ว และตอนนี้เธอรู้สึกกลัวมาก เธอเอื้อมมือไปโอบคอของชายหนุ่มแล้วกระซิบ: "เฟิงหานชวน คุณอุ้มฉันกลับที......"

เฟิงหานชวนชะงักอยู่ครู่หนึ่ง ผู้หญิงตัวเล็กๆตรงข้างหน้าเขาเต็มไปด้วยการพึ่งพาตัวเขา นี่คือสิ่งที่เขาคาดหวัง แต่ว่าตอนนี้เขากลับไม่มีความสุข

ตราบใดที่มือมืดที่อยู่เบื้องหลังค้นหาไม่เจอหนึ่งวัน เขาก็จะไม่มีความสุขหนึ่งวัน

เขาพยักหน้า อุ้มเป๋าฮวนขึ้นและพาเธอตรงไปเขตคฤหาสถ์

เวินซือเหยี่ยนยืนเงียบๆแบบนี้อยู่ที่ทางเข้าซุปเปอร์มาร์เก็ต มองดูร่างพวกเขาหายไปท่ามกลางความมืด เขายิ้มอย่างช่วยไม่ได้ ไม่ได้ตามไป แต่เปิดขวดน้ำแร่และจิบสองสามอึก

เขาไม่ได้ยินการสนทนาของพวกเขาเมื่อครู่นี้ ท่าทางของเฟิงหานชวนและเป๋าฮวนดูเหมือนคู่สามีภรรยาที่ทะเลาะกันแล้วก็คืนดีกัน

ดูเหมือนว่าพวกเขาจะคืนดีกันจริงๆ เวินซือเหยี่ยนคิด

……

หลังจากกลับมาที่คฤหาสถ์

เฟิงหานชวนอุ้มเป๋าฮวนตรงไปที่ห้องนอนที่ชั้นสาม แล้ววางเธอลงบนเตียงขนาดใหญ่

เป๋าฮวนกอดคอชายหนุ่มแน่น พูดอะไรก็ไม่ยอมปล่อยมือ ในสมองของเธอเต็มไปด้วยเรื่องอุบัติเหตุทางรถยนต์นั้น เธอนอนอยู่ในกองเลือด เธอเจ็บทั้งตัว เจ็บมากจนเธอรู้สึกว่าตัวเองกำลังจะตาย……

ต่อมาหลังจากได้รับการช่วยเหลือ ระหว่างที่รักษาตัวในโรงพยาบาล เธอยังคงปวดตามร่างกายเป็นอย่างมาก และมีรอยแผลเป็นตามตัวของเธอซึ่งเกิดจากการผ่าตัดในปีนั้น

เงาตามตัวหลังจากอุบัติเหตุ สามปีมานี้ไม่ง่ายเลยที่จะทำให้มันหายไป และตอนนี้กำลังกลับมาเป็นซ้ำอีกครั้ง......ดูเหมือนว่าร่างกายไม่มีพละกำลังและหนาวเย็นเป็นอย่างมาก

“ฮวนฮวน ไม่ต้องกลัวไม่ต้องกลัว ผมอยู่นี่ ผมจะอยู่กับคุณตลอดไป” เฟิงหานชวนก้มตัวให้หญิงสาวโอบรอบคอของตัวเอง เขากอดเธอและปลอบเบาๆ พยายามสงบอารมณ์กลัวของหญิงสาว

“ทำไมถึงมีคนอยากฆ่าฉัน ฉันไม่มีศัตรู หรือว่า......” ดวงตาของเป๋าฮวนเบิกกว้างทันทีและอุทานว่า “หรือว่าจะเป็นเธอ!!!”