อ้อนรัก คุณภรรยาคนสวย นิยาย บท 421

“เฟิงหานชวน คุณไร้ยางอาย!” เป๋าฮวนด่าอย่างโกรธเคือง

นับนาทีอะไร เฟิงหานชวนไร้ยางอายเกินไปแล้ว!

“ผมไร้ยางอาย?” เฟิงหานชวนโน้มตัวเข้ามาใกล้ยิ่งขึ้นและถามเบาๆ “หน้าผมไม่มีแล้ว

ยังต้องการหน้าอยู่อีกไหม?”

“เอ่อ......” เมื่อได้ยินเช่นนี้ เป๋าฮวนจู่ๆก็พูดตอบไม่ออก

เฟิงหานคนพูดถูก หน้าของเขาทิ้งหายไปแล้วจริงๆ และเป็นการกระทำของเธอ

“ทำไม พูดไรไม่ออกแล้วหรือ?” เฟิงหานชวนขดริมฝีปากและถามแบบบังคับ

เป๋าฮวนเม้มปาก ยื่นมือออกไปทุบหน้าอกของชายหนุ่มเบาๆ และกระซิบว่า “อัยยะ ฉันทำเพื่อคุณหรอก~”

“เหรอ? เพื่อผมหรือ?” เฟิงหานชวนก้มศีรษะและเอาปลายจมูกเขาแตะกับปลายจมูกของเธอ

ความรู้สึกที่จั๊กจี้ทำให้ใบหน้าของเป๋าฮวนแดงก่ำ และเธอก็รีบอธิบายว่า: "ฉันสร้างข่าวลือเพื่อป้องกันไม่ให้คุณถูกคนอื่นแอบอ้าง~ คุณโกรธหรือเปล่า?"

"ออ ถ้าคุณโกรธถือว่าคุณไม่เห็นความสำคัญของฉัน คุณเห็นหน้าตัวเองสำคัญ เชอะ!”

พูดจบ เป๋าฮวนก็ทำเสียงฮึ่ม

เมื่อเห็นท่าทางหึงหวงของเธอ ปากบูดบึ้งขึ้น เหมือนแมวน้อยตัวหนึ่งที่ทุกข์ทรมาน ทำให้ทนไม่ได้อยากจะเอาใจใส่เธอ

ลูกกระเดือกของเฟิงหานชวนขยับ แล้วกดที่ปากของหญิงสาวโดยตรง

“อืม......” เป๋าฮวนเบิกตากว้างทันที

ที่นี่เป็นสถานที่สาธารณะ หรือว่าเฟิงหานชวนจะจับเวลาที่นี่เหรอ?

เธอยื่นมือออกไปผลักชายหนุ่ม เฟิงหานชวนปล่อยเธอและยิ้ม แล้วพูดว่า: "ไม่ต้องกังวล แค่จูบจุ๊บเดียว"

“โอ้” เป๋าฮวนถอนหายใจด้วยความโล่งอกทันที กระพริบตาสองสามครั้ง ไม่ทันตั้งสติ “ฉันก็นึกว่า...…”

"คุณนึกว่าอะไร? ผมจะจับเวลาที่นี่?” เฟิงหานชวนอดหัวเราะไม่ได้

เป๋าฮวนหน้าแดง พยักหน้าแล้วพูดว่า “อืม”

“ผมไม่ได้วิปริตขนาดนั้น” หน้าผากของเฟิงหานชวนเข้มขึ้น เขาจะทำอย่างนั้นกับเป๋าฮวนในที่แบบนี้ได้อย่างไร

ถ้าเขาไม่สนใจจริงๆ เขาอาจจะพาเธอเข้าไปในห้องน้ำแล้วจริงๆ แต่เขาไม่ทำ

ดังนั้นเขาเป็นห่วงความคิดของเธอ

ส่วนกระจกในห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าที่บ้าน ถือซะว่าเขาเล่นสนุกไม่ว่าเขาวิปริตแล้ว

“รับทราบค่ะ” เธอทำท่าพยักหน้า

“เข้าใจแล้วจริงๆหรือ?” เฟิงหานชวนกังวลว่าเธอจะเข้าใจผิดในตัวเขา อย่างไรก็ตามในด้านนี้เขาเคยเสียเปรียบมามากแล้ว

ถ้าไม่ใช่เพราะความเข้าใจผิด ทั้งสองก็จะไม่แยกจากกันเป็นเวลานานถึงสามปี

“เข้าใจ เข้าใจแล้ว” เป๋าฮวนเงยหน้าขึ้นมองชายหนุ่มและพูดอย่างจริงใจว่า: “คราวนี้ฉันเข้าใจแล้วจริงๆ”

เฟิงหานชวนถอนหายใจอย่างโล่งอกและพูดอย่างพึงพอใจว่า: “เพียงแค่คุณไม่เข้าใจผมผิดก็พอแล้ว”

“อาหาน เป็นการลงโทษฉันที่ใส่ร้ายคุณ พวกเรา…...” เป๋าฮวนยื่นลิ้นออกมา เขย่งปลายเท้า กระซิบด้วยเสียงที่ได้ยินกันเพียงสองคนเท่านั้น ว่า: “จับเวลาในห้องน้ำตอนกลางคืนได้”