อ้อนรัก คุณภรรยาคนสวย นิยาย บท 46

ร่างกายของเธอถูกปกคลุมไปด้วยร่ม

เฉินฮวนฮวนตกตะลึง ใบหน้าที่ว่างเปล่าของเธอเงยขึ้นและมองไปยังร่างสูงที่อยู่ข้างหน้าเธอ

เฟิงหานชวนกางร่มให้เธอ?

เขาไม่ได้เกลียดเธอหรอกเหรอ? เมื่อเช้านี้เขาวางสายโทรศัพท์ใส่เธอ

"ไม่ได้ดูพยากรณ์อากาศเหรอ?" เมื่อเห็นตัวเธอสั่น เฟิงหานชวนก็รู้สึกโกรธไปหมด

เมื่อวานไข้สูงแล้วยังไม่รู้จักจำ อาการป่วยเมื่อวานก็ยังไม่หายดีแล้วยังมาเดินตากฝนอยู่แบบนี้อีก

"ฉัน....."เฉินฮวนฮวนเม้มริมฝีปากของเธอและตอบว่า: "เช้านี้ฉันรีบออกจากโรงพยาบาลและรีบตรงไปมหาวิทยาลัยเลย ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าตอนกลางคืนฝนจะตก"

ที่จริงแล้ว สิ่งที่เธอต้องการจะสื่อคือเธอรีบจนไม่มีโอกาสได้พกร่มไปด้วย เพราะร่มมันอยู่ในกระเป๋าเดินของเธอที่บ้านตระกูลเฟิง

เฟิงหานชวนขมวดคิ้ว ใบหน้าของเขาดูไม่พอใจอย่างมาก เขาพูดอย่างเย็นชาว่า: "เข้ามา"

ขณะที่เขาพูดเขาก็หันกลับไปพร้อมกับร่ม

แต่ในขณะที่กำลังเดินไป พอเขาหันกลับมาก็ยังคงเห็นเธอยืนงงอยู่ที่เดิม

สีหน้าของเฟิงหานชวนนิ่งเรียบ เขาเอื้อมมือออกไปคว้าข้อมือของเธอและดึงเธอเข้ามาในอ้อมแขนของเขาโอบเธอและพาไปที่ห้องนั่งเล่น

จนกระทั่งพาเธอเข้ามาในห้องนั่งเล่นและปล่อยเธอออกจากอ้อมแขน เฉินฮวนฮวนถึงค่อยได้สติกลับมา

"อาสาม ขอบคุณ...ขอบคุณ..."ตอนนี้จิตใจของเฉินฮวนฮวนรู้สึกสับสนนิดหน่อย เธอเอ่ยออกมาเสียงเบา

เธอไม่รู้ว่าทำไมจู่ๆเฟิงหานชวนก็ใจดีกับเธอ กางร่มให้เธอและพาเธอเข้ามา

เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ได้เกลียดเธอ?

เฟิงหานชวนชำเลืองมองเธอ จากนั้นก็เอาร่มไปวางไว้ข้างๆ เขาเปลี่ยนรองเท้าแล้วเดินขึ้นไปชั้นบนทันที

เฉินฮวนฮวนหันไปมองที่แผ่นหลังของเฟิงหานชวน จู่ๆเธอก็เกิดความสงสัยขึ้นมา

เฟิงหานชวนไม่ได้จะออกไปข้างนอกหรอกเหรอ? ทำไมถึงขึ้นไปข้างบนอีกล่ะ?

ช่างเถอะ เธอไม่อยากคิดอะไรมาก เธอรีบเปลี่ยนรองเท้าและเดินขึ้นบันไดไป

เมื่อเธอขึ้นมาก็เห็นว่าเฟิงหานชวนได้เข้าไปในห้องเรียบร้อยแล้ว เธอเองก็รีบเข้าไปในห้องเหมือนกัน หลังจากปิดประตูแล้วเธอก็ต้องการที่จะถอดเสื้อที่เปียกออกทันที

เธอหนาวจนตัวสั่น

ในขณะที่เธอกำลังจะเข้าไปในห้องน้ำเพื่ออาบน้ำอุ่นๆ แต่จู่ๆก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้นเสียก่อน

"ก๊อกๆ...."

เฉินฮวนฮวนรีบเดินไปที่ประตู ในขณะที่เปิดประตูจากนั้นดวงตาของเธอก็เบิกกว้างทันที

เป็นเฟิงหานชวนที่ยืนอยู่ที่ประตู

"อาสาม มี...มีอะไรหรือเปล่า?" เฉินฮวนฮวนรู้สึกประหม่า

คืนนี้จู่ๆเฟิงหานก็ชวนมาหาเธอ ไม่ใช่เพราะเขาต้องการจะทำสิ่งที่เขาไม่ได้ทำในคืนก่อนใช่หรือเปล่า

ใช่แล้ว ตอนนั้นเธอได้บอกเขาไปว่าเขาว่างตอนกลางคืนไหม เธอเคยเชื้อชวนเขาไปแบบนั้น

อย่างไรก็ตาม ตอนนี้เธอไม่ได้มีความคิดแบบนั้นอีกแล้ว

เธอรู้สึกว่าการขอความช่วยเหลือจากเฟิงหานชวนไม่น่าจะเหมาะเท่าขอความช่วยเหลือจากเฟิงเฉินเหยี่ยน เพราะว่าเธอน่าจะเข้ากันได้ดีกับเฟิงเฉินเหยี่ยนมากกว่าเฟิงหานชวน

เฟิงหานชวนไม่ได้แสดงออกอะไรผ่านสีหน้า เมื่อเขามองไปที่เฉินฮวนฮวนและเมื่อเห็นการแสดงออกของเธอที่ดูประหม่า เขารู้สึกได้เลยว่าทักษะการแสดงของเธอนั้นยอดเยี่ยมจริงๆ

ในขณะที่เธอคลุมเครือกับเขา และในขณะเดียวกันก็วางแผนที่จะเข้าใกล้อาเหยี่ยน เขาชื่นชมวิธีการของเฉินฮวนฮวนจริงๆ

สายตาของเขาค่อยๆมองต่ำลงไป ตอนนี้เธอสวมเสื้อแขนยาวถักแบบเรียบๆ เพราะฝนเลยทำให้เสื้อผ้าของเธอเปียกโชก เผยให้เห็นโครงร่างของเธออย่างเต็มตา

เฟิงหานชวนเริ่มนึกถึงคืนก่อน ตอนที่เธอสวมชุดนอนผ้าไหมสายเดี่ยวและไปที่ห้องของเขาเพื่อยั่วยวนเขา พอเขาจะเล่นกับเธอ เธอก็วิ่งหนีไปเลย...

……

หลังจากที่เมื่อคืนกินยาและหลับไป พอตอนเช้าที่เธอตื่นขึ้นมา นอกจากเจ็บคอนิดหน่อยเธอก็ไม่ได้มีอาการอะไรไปมากกว่านี้

ถ้าหากไม่ได้ยาของเฟิงหานชวนแล้วล่ะก็ วันนี้เธอคงจะเป็นหวัดอีกแน่นอน เธอคงต้องลาเรียนและลาทำงานแน่ๆ

ตอนนี้เธอไม่ควรป่วย เธอจำเป็นต้องแข็งแรง

หลังจากลุกขึ้นและเก็บที่นอน เฉินฮวนฮวนก็เปิดประตูและเดินออกไป แต่กลับได้ยินเสียงของเฟิงเฉินเหยี่ยนดังมาจากห้องถัดไป

"อาสาม อาทำผมตกใจจริงๆ ทำไมถึงเล่นกับชีวิตคนแบบนี้ล่ะ? ผู้หญิงกรีดข้อมือเพื่อฆ่าตัวตายเพราะอา มันทำให้ผมโคตรตกใจเลย! "

ฆ่าตัวตายด้วยการกรีดข้อมือ?

เมื่อเฉินฮวนฮวนได้ยินสิ่งนี้ ดวงตาของเธอก็เบิกกว้างขึ้นทันที เธอผงะไปครู่หนึ่ง

เธออดไม่ได้ที่จะเดินไปใกล้ๆห้องถัดไป และตอนนี้เสียงของเฟิงเฉินเหยี่ยนและเฟิงหานชวนก็ค่อยๆดังชัดเจนขึ้น

"หยุดพูดเรื่องไร้สาระสักที"เฟิงหานชวนตอบอย่างเย็นชา

"อาสาม นี่มันไม่ใช่เรื่องไร้สาระสักหน่อย หลักฐานชัดเจนขนาดนั้น แถมผู้หญิงคนนั้นก็ยังนอนอยู่ในโรงพยาบาลรุ่ยเอินอยู่เลย อาจะรับผิดชอบอย่างไรล่ะ?"น้ำเสียงของเฟิงเฉินเหยี่ยนเต็มไปด้วยความตื่นเต้น ราวกับว่าเขากำลังพูดถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นได้ยากมากๆ

"ฉันให้เงินไปแล้ว"เฟิงหานชวนยังคงมีน้ำเสียงที่เย็นชา

"ผมยอมเลย อาให้ไปเท่าไหร่? ถ้าผู้หญิงคนนั้นรับเงินไปจริง ๆ เธอก็ไม่น่าจะกรีดข้อมือ หรือเพราะอาให้น้อยเกินไป หรือว่า...เธอไม่ยอมไปก็เพราะอา? "น้ำเสียงของเฟิงเฉินเหยี่ยนทั้งประหลาดใจแต่ก็ผสมไปด้วยการล้อเลียน

ข้างนอกประตู เฉินฮวนฮวนตกใจมาก เธอปิดปากแน่นด้วยสีหน้าที่ไม่อยากจะเชื่อ

หญิงสาวที่เฟิงเฉินเหยี่ยนพูดถึงเป็นแฟนที่เฟิงหานชวนเพิ่งทิ้งไปหรือเปล่า?

ผู้หญิงคนนั้นกรีดข้อมือเพื่อฆ่าตัวตาย

"เฟิงเฉินเหยี่ยน ดูแลเรื่องตัวเองให้ดี เรื่องนี้ไม่เกี่ยวอะไรกับนาย!"เฟิงหานชวนไม่อยากที่จะพูดคุยเรื่องนี้อีกต่อไป ขายาวๆของเขาเดินก้าวออกจากห้องไปทันที

แต่ทันทีที่เขาก้าวขาออกจากห้อง การเดินของเขาก็หยุดลงทันที เขามองไปที่ผู้หญิงที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขา สีหน้าของเขาปลี่ยนไป