อ้อนรัก คุณภรรยาคนสวย นิยาย บท 9

เฟิงหานชวนเห็นผู้หญิงที่อยู่บนป้ายหลุมฝังศพ เหมือนจะยังเป็นสาวอยู่ ดูๆแล้วก็แค่สามสิบกว่า

เขาคิดไม่ถึงว่า จริงๆแล้วแม่ผู้ให้กำเนิดของเฉินฮวนฮวน จะจากโลกนี้ไปเร็วขนาดนี้

เพราะฉะนั้น นายหญิงที่อยู่ในบ้านตระกูลเฉินตอนนี้เป็นแม่เลี้ยงของเธอหรอ

"แม่ค่ะ หนูพาคุณยายมาแล้ว"เธอพูดเบาๆ จากนั้นก็หยิบกล่องใส่อัฐิ เดินไปยังหลุมข้างๆ

หลังจากที่เธอวางกล่องใส่อัฐิเสร็จแล้ว ก็หยิบรูปถ่ายของคุณยายติดลงไปยังบนป้ายหลุมฝังศพ

หลังจากที่ติดรูปเสร็จแล้ว เธอคุกเข่าอยู่หน้าป้ายหลุมฝังศพ แล้วก็กราบลงไปหลายครั้ง ไม่รู้ว่ากราบลงไปกี่ครั้ง

เห็นท่าทางของเฉินฮวนฮวนแบบนี้ เฟิงหานชวนขมวดคิ้วอย่างแน่น ในใจมีความรู้สึกที่บอกไม่ถูก

เป็นผู้หญิงที่น่าสงสารจริงๆ

อายุยังน้อยก็ต้องส่งแม่ไปแล้ว ตอนนี้อายุยังไม่มากก็ต้องส่งคุณยายไปอีกคน

ขณะที่เขากำลังคิดอยู่นั้น โทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกงก็สั่น เขาจึงปล่อยพื้นที่ว่างไว้ให้กับเฉินฮวนฮวน ตัวเองเดินไปยังทางเดินอีกข้างหนึ่ง แล้วก็รับโทรศัพท์

"ประธานเฟิง เรายังสืบหาตัวตนที่แท้จริงของผู้หญิงคนนั้นไม่ได้เลย"น้ำเสียงของซูอวี่แฝงด้วยความรู้สึกลำบากใจ

"พวกไม่ได้เรื่อง"เฟิงหานชวนด่าตรงๆไปคำหนึ่ง แต่ก็กลัวว่าจะเป็นการรบกวนเฉินฮวนฮวนที่กำลังไว้อาลัยอยู่ จึงลดเสียงลงถามว่า "แล้วกล้องวงจรปิดล่ะ"

"พอดี......พอดีคืนนั้น กล้องวงจรปิดของทั้งงานถูกปิดลงแล้ว น่าจะเป็นฝีมือของพวกที่ทำร้ายคุณทำ"ซูอวี่เกาหัว ยังคงไม่มีวิธีอะไรเหมือนเดิม

"พนักงานหญิงก็ตรวจหมดแล้วหรอ"เฟิงหานชวนขมวดคิ้ว

แม้ว่าบลูส์คลับจะใหญ่ แต่ก็ไม่ถึงกับว่าสองวันกว่าแล้วยังหาผู้หญิงที่ถูกขืนใจไม่ได้หรอกมั้ง

ยิ่งกว่านั้นก็คือว่า ผู้หญิงคนนั้นไม่ได้ไปฟ้องศาลด้วย

"ถามหมดแล้วไม่มีใครทำของหายเลย ผมกลัวว่าถ้าบอกออกไปตรงๆว่าเป็นสร้อยคอ อาจจะมีคนที่เห็นแก่เงินแล้วยอมรับว่าเป็นของตัวเอง"ซูอวี่บอกตามความเป็นจริง

"วิธีของนายไม่เลว ไม่ควรจะถามไปตรงๆจริงๆ แล้วลูกค้าที่เป็นผู้หญิงในคืนนั้นล่ะ"เฟิงหานชวนรู้สึกปวดหัว แต่ก็ยังถามต่อ

"มีคนหนึ่งบอกว่าทำของหาย คนของเราถามหล่อนว่าเป็นอะไร หล่อนบอกว่าเป็นโทรศัพท์...... "ซูอวี่พูดต่อไปด้วยความอดทน

"พอแล้ว ตามหาต่อไป ฉันรู้สึกว่าน่าจะเป็นพนักงานหญิงมากกว่า เพราะว่าทางเดินแบบนั้นไม่น่าจะมีลูกค้าหญิงเดินผ่าน"เฟิงหานชวนจับสันจมูกไปมา หัวคิ้วทั้งสองข้างชนเข้าหากัน

"ครับ ประธานเฟิง ผมจะให้พวกเขาถามละเอียดกว่าเดิม"ซูอวี่ผงกหัวตอบ

เฟิงหานชวนตัดสายโทรศัพท์ ในขณะที่หันหน้ากลับไป กลับเห็นเฉินฮวนฮวนยืนอยู่ตรงหน้า ผมบนหัวที่ยุ่งเหยิง ดูแล้วเหมือนกับเป็นผีสาว

ยังดีที่เขาเป็นคนขวัญแข็ง ถ้าไม่อย่างนั้นในที่ๆแบบนี้เห็นผู้หญิงสภาพนี้ อาจจะตกใจตายได้

"เธอมายืนอยู่ที่นี่ทำไม"เฟิงหานชวนพูดเสียงดังแต่กลับแฝงด้วยความเย็นชา

"ฉัน......"เฉินฮวนฮวนเงยหน้าขึ้นมา เธอเม้มปาก แล้วพูดเบาๆ "ฉันก็แค่อยากจะพูดกับคุณว่า ขอบคุณมากที่ช่วย"

"ไม่ต้องขอบคุณฉันหรอก"เฟิงหานชวนมองไปยังป้ายหลุมฝังศพ แล้วหันกลับมามองเฉินฮวนฮวน "ในเมื่อเสร็จแล้ว ก็กลับไปกันเถอะ"

"ค่ะ" เฉินฮวนฮวนผงกหัวเบาๆ

ตอนที่ตามหลังเฟิงหานชวนกลับไปนั้น เธอหันหลังกลับไปมองด้านหลังตลอด จนกระทั่งมองเห็นป้ายหลุมฝังศพทั้งสองป้ายนั้นไม่ชัด

เมื่อมาถึงข้างรถsuv เฉินฮวนฮวนเดินไปข้างคนขับด้วยตัวเอง เปิดประตูรถแล้วก็เข้าไปนั่ง

เห็นการกระทำของเฉินฮวนฮวนแล้ว เฟิงหานชวนหลับตาทีหนึ่ง มีแสงสีดำพาดผ่านไปสายหนึ่ง

ตั้งแต่ที่พวกเขาพบกันครั้งแรกเมื่อคืนที่ผ่านมานั้น เฟิงหานชวนก็เหมือนจะมีมุมมองที่กว้างกับเธอ รู้สึกว่าเธอเหมือนจะมีความคิดที่จะดึงดูดเขาตลอด

แต่ว่า เธอไม่มีจริงๆ

"อาเหยี่ยนน่าจะไม่ได้แล้ว เธอคงไม่ได้ตั้งใจจะมาเป็นหญิงม่ายหรอก มั้ง ดังนั้น......"เฟิงหานชวนพูดอย่างเย็นชา

เป็นผู้หญิงที่ยังสาวก็มีความสัมพันธ์ระหว่างผู้หญิงกับผู้ชายอย่างเฉินฮวนฮวน เขารู้สึกว่าผู้หญิงอย่างนี้ต้องรับความโดดเดี่ยวไม่ไหวแน่ๆ ได้ยินว่าอาเหยี่ยน "ไม่ได้" คงต้องหาวิธีติดต่อกับผู้ชายคนอื่นแน่นอน

"อาสาม ฉันไม่รู้ว่าทำไมคุณถึงคิดแบบนี้กับฉัน เป็นเพราะว่าฉันไปที่ของคุณอย่างไม่ได้ตั้งใจหรอ ฉันก็อธิบายอย่างชัดเจนแล้ว ฉันไม่ได้ตั้งใจจริงๆ"เฉินฮวนฮวนรู้สึกลำบากใจมาก

เป็นเพราะว่าเธอไม่ระวัง ทำให้เฟิงหานชวนเข้าใจเธอผิดมาตลอด

"อีกอย่าง ฉัน......ฉันไม่ได้เป็นครั้งแรกก็จริง แต่ฉันก็เคยมีประสบการณ์แค่ครั้งเดียว อีกอย่าง ผู้หญิงที่ยังไม่เสียพรหมจรรย์เป็นผู้หญิงที่ดี แล้วคนที่ไม่ใช่ก็ต้องเป็นผู้หญิงเลวเลยหรอ"

เธอลืมตาที่กรอกด้วยน้ำตาออก จ้องมองไปยังผู้ชายแล้วร้องเรียนต่อ"ในเมื่อฉันได้แต่งงานกับอาเหยี่ยนแล้ว ต่อให้อาเหยี่ยนไม่ได้ ฉันก็ไม่คิดจะออกนอกลู่นอกทาง ยิ่งไม่คิดจะไปเกลี่ยกล่อมอาของ

อาเหยี่ยน----คุณ เฟิงหานชวน "

"ถ้าคุณคิดว่าฉันไม่คู่ควรกับอาเหยี่ยน อยากให้ฉันไสหัวไป ฉันก็จะไม่ตอบโต้สักคำ เงินหนึ่งแสนหยวนที่คุณช่วยฉัน วันหลังฉันจะคืนคุณแน่นอน"

เฉินฮวนฮวนพูดไปตั้งเยอะ แต่เฟิงหานชวนยิ่งฟังก็ยิ่งหงุดหงิด

ทุกครั้งที่เขารู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้ไม่ดี เธอก็จะรีบแสดงท่าทางที่ถูกเอาเปรียบออกมา ทำให้เขาสงสัยการคาดเดาของตัวเอง

"พอแล้ว การจะไปหรืออยู่ของเธอฉันไม่สนใจ รอให้นายท่านกลับมาแล้วค่อยว่ากันอีกที " เฟิงหานชวนตัดบทสนทนาอย่างเย็นชา จากนั้นก็สตาร์ทรถ

ในที่สุด รถก็ได้เข้าไปจอดในโรงจอดรถของบ้านตระกูลเฟิง ทั้งสองลงจากรถพร้อมกัน

"อาสาม ฮวนฮวน พวกคุณไปไหนกันหรอ" ในเวลานี้ เสียงของเฟิงเฉินเหยี่ยนดังขึ้นมาอย่างกะทันหัน