โชคชะตาตื้นมาก แต่ความรักนั้นลึกซึ้ง นิยาย บท 190

ประโยคนี้ แทงอันหรันอย่างสุดซึ้ง

เธอประสานมือกันแน่น ไม่พูดต่อ

ฮั่วเทียนหลันยืนอยู่ที่ตำแหน่งป้ายหลุมฝังศพขนาดเล็กเป็นเวลานาน อันหรันเหลือบมอง และเข้าใจว่านี่น่าจะเป็นสถานที่พักผ่อนของพี่ชายของฮั่วเทียนหลัน

แม้ว่าเหตุการณ์ในปีนี้จะเต็มไปด้วยเบาะแส แต่ตระกูลฮัวก็ได้ทำการสืบสวนมาหลายปีแล้ว แต่พวกเขาก็ไม่พบอะไร

สิ่งนี้ทำให้ฮั่วเทียนหลันซึ่งคิดว่าเป็นผู้ยุยง รู้สึกผิดมากขึ้นทุกปี

ในที่สุดฮั่ว เทียนหลันก็ออกไปข้างนอก

อันหรันเดินตามเขาไป และเมื่อเขาเข้าไปในรถ เธอก็ไปที่เบาะหลัง

ฮั่วเทียนหลันเหลือบมองอันหรันเล็กน้อย และไม่พูดอะไร

ตอนรถลงเขา ก็ปะทะกับขบวนรถที่กำลังมา

หลังจากเห็นรถ Maybach อยู่ข้างหน้า ขบวนก็หยุดทีละคน

แต่ไม่รอให้คนทางนั้นคนลงมา ฮัวเทียนหลันได้เหยียบคันเร่ง และพุ่งไปบนถนนที่ไม่กว้างหนัก

อันหรันมองไปที่กระจกหลัง และอดไม่ได้ที่จะพูดว่า : "คุณฮัว เมื่อกี้มันคือขบวนรถของตระกูลฮัว แม่อยู่......"

"เธอเป็นคนพูดมากตั้งแต่เมื่อไหร่? "

ฮัวเทียนหลันที่ชะลอรถลง แล้วกล่าวอย่างเย็นชา

หัวใจของอันหรันหยุดนิ่ง โอเค สิ่งที่เธอทำมันผิด เธอจึงเลือกที่จะเป็นนกกระจอกเทศ

ไม่นานโทรศัพท์มือถือของเธอก็ดังขึ้น เธอก็เหลือบไปเห็นและเป็นแม่ฮัวที่โทรมา

ในขณะที่อันหรันกำลังจะหยิบมันขึ้นมา จู่ๆเบาะหน้าก็ยื่นมือออกมาและคว้าโทรศัพท์ของอันหรันไปโดยตรงอย่างแรง

"คุณทำอะไร! " อันหรันอดไม่ได้ที่จะส่งเสียงออกมา

แต่ฮั่วเทียนหลันปิดโทรศัพท์มือถือของเธอโดยตรง เร่งไปยังจุดหมายต่อไป

เมื่อรถหยุดอีกครั้ง อันหรันก็ลงและพบว่าเขาพาตัวเองมาที่ Gilt club

Gilt club เป็นสโมสรบันเทิงชั้นนำ ตราบใดที่คุณต้องการเล่น ไม่มีอะไรที่คุณเล่นไม่ได้

ประเด็นคือมีฟลอร์เต้นรำ ที่มีผู้คนมากมายหลายพันคนอยู่ในนั้น การร้องเพลงและการเต้นรำซึ่งเป็นฉากที่ยอดเยี่ยมของวงการบันเทิงในเมือง Z

ฮัวเทียนหลันไม่สนใจอันหรันที่อยู่ข้างหลังเขา หลังจากนั่งบนที่นั่งที่เขาจองไว้ อันหรันก็ทำได้เพียงเดินตามเขาไป

อันหรันเห็นอย่างชัดเจน ว่าฮั่วเทียนหลันหยิบเมนูไวน์ วงรายการไวน์ทั้งหมดแล้วส่งให้พนักงาน

ดวงตาของพนักงานเสิร์ฟหรี่ลง และในไม่ช้าโต๊ะก็เต็มไปด้วยไวน์

นี่เป็นการเสิร์ฟเพียงครึ่งหนึ่ง และจะเสิร์ฟต่อไปหลังจากดื่มอีกครึ่งหนึ่งที่เหลือหมด

อันหรันเหลือบมองไปที่โต๊ะที่เต็มไปด้วยเครื่องดื่มอย่างเชื่องช้า ในสภาพแวดล้อมที่มีคนเต้นรำ เสียงดนตรีทำให้เธอกระวนกระวายใจเล็กน้อย

"ฮัว คุณฮัว.....การดื่มมันทำร้ายร่างกาย คุณดื่มมากไม่ได้......"

สายตาของฮั่วเทียนหลันจ้องมองร่างอันหรันเล็กน้อย และกล่าวว่า "เธอพูดว่าอะไร?"

เมื่อกี้ที่อันหรันพูด เธอเหมือนจะเสียงดัง ดังนั้นเธอจึงไม่เชื่อว่าฮั่วเทียนหลันจะไม่ได้ยินเธอ

เธอหยุด และพูดว่า : "คุณอย่า......"

ในวินาทีถัดมา ไวน์หนึ่งขวดก็ถูกส่งให้เธอ

"ดื่มกับฉัน! "

ดวงตาของอันหรันหดตัวลง แต่เธอดื่มไม่ได้ เธอดื่มนิดหน่อยก็จะเมา

ในวันรุ่งขึ้นหลังจากเมาก็รู้สึกแย่ ทำให้เธอไม่อยากดื่มอีกเลย

เธอลังเลอยู่พักหนึ่ง แต่ไม่รับมา

แต่ขวดไวน์ถูกบังคับให้วางไว้ในมือของเธอ เมื่อรับแล้วก็ถูกปล่อย

เมื่อเห็นว่าไวน์กำลังจะตก อันหรันก็รีบเอื้อมมือไปคว้ามัน

ฮั่วเทียนหลันดื่มอยู่คนเดียว และในไม่ช้าเขาก็มีไวน์ห้าขวดอยู่ในท้อง

โชคดีที่มันเป็นแค่เบียร์ อันหรันเห็นว่าใบหน้าของฮัวเทียนหลันแดงขึ้นเล็กน้อย แต่ดูเหมือนเขาจะไม่ได้ดื่มมากนัก

หญิงสาวร่างเพรียวกรีดร้อง หันหน้าไปมองคนที่มีรอยสัก และพูดว่า : "คุณตาบอดเหรอ? ฉันมารับใช้สุภาพบุรุษคนนี้อยู่! "

ในฐานะผู้ดูแล พวกเขาไม่รู้ว่าทะนุถนอมผู้หญิงอย่างไร

จีบผู้หญิงร่างผอม แล้วลากออกไป

ผู้หญิงที่มีหน้าอกใหญ่รู้สึกตะลึงเล็กน้อยในตอนนี้ เธอยังคงบีบแขนของฮั่วเทียนหลันและเธอก็ตัวสั่นเบาๆ

การจ้องมองของฮั่วเทียนหลันขยับไปที่ใบหน้าของเธอ หัวใจของเธอสั่นไหว และความหนาวเย็นที่ไม่มีที่สิ้นสุดเกือบจะทำให้เธอแข็งตัว

"ฉัน......ฉัน......ฉันก็ไป! "

ในขณะที่พูด ผู้หญิงที่มีหน้าอกใหญ่ก็วิ่งหนีไป

อันหรันอดไม่ได้ที่จะยิ้ม ขณะที่มองดูคนทั้งสองถูกบังคับให้จากไป

มีเพียงคนอย่างเธอที่มีประสบการณ์ในการเข้ากับฮั่วเทียนหลันเท่านั้นที่รู้ว่าผู้ชายคนนี้อันตรายแค่ไหน

สายตาของฮั่วเทียนหลันจ้องมองร่างอันหรันเล็กน้อย ด้วยความไม่พอใจในดวงตาของเขา

อันหรันแปลกใจเล็กน้อย เธอไม่ได้ทำอะไรผิด ความไม่พอใจของฮั่วเทียนหลันหมายความว่าอย่างไร?

โชคดีที่ฮั่วเทียนหลันถอนสายตาออกไปอย่างรวดเร็ว และเริ่มดื่มไวน์ที่น่าเบื่อตามลำพัง

การดื่มของเขาดีมาก ไม่นานไวน์ทั้งโต๊ะก็หมดไปอย่างรวดเร็ว

เมื่อเขาเริ่มดื่มไวน์อีกครั้ง อันหรันก็ไม่สามารถนั่งนิ่งได้

เธอเฝ้าดูฮั่วเทียนหลันดื่มมากเกินไปหลายครั้ง และดูเหมือนจะอาเจียน

แต่เขามักจะอัดมันลงไปตลอด จากนั้นก็ดื่มต่อไป

ดื่มต่อไป กลัวว่าจะเจ็บท้องได้!

อันหรันมีความกล้าที่จะลุกขึ้นไปที่ด้านข้างของฮั่วเทียนหลัน และแย่งไวน์ที่เขาเขย่าเพื่อส่งเข้าปากเขาออกมา

"คุณฮัว พอแล้ว คุณดื่มไปมากแล้ว! "