โชคชะตาตื้นมาก แต่ความรักนั้นลึกซึ้ง นิยาย บท 402

มีรอยยิ้มบนใบหน้าของหยางหลิงรุ่ย แต่การแสดงออกที่เย็นชาและคมชัดในดวงตาของเธอ ทำให้เชลลีย์รู้สึกขนลุกเล็กน้อย

จากคำพูดของหยางหลิงรุ่ย เชลลีย์รู้สึกถึงสถานะที่สูง

ในตอนนี้เธอเชื่อข่าวลือก่อนหน้านี้มาก ว่าครอบครัวของหยางหลิงรุ่ยต้องมีชื่อเสียงมาก

"สำหรับหลี่ชานซาน เธอคิดให้ดีๆ ก่อนหน้านี้หลี่ชานซานใส่ชุดอะไร? "

เชลลีย์ตกตะลึง เธอไม่ได้สนใจเรื่องนี้จริงๆ แต่หลังจากคิดเรื่องนี้ เธอก็รู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ และพูดออกมา : "สีแดงไง! "

"นั้นตอนนี้ล่ะ? "

เมื่อหยางหลิงรุ่ยนำทางเล็กน้อย เชลลีย์ก็ตอบสนองอย่างเต็มที่

เมื่อหลี่ชานซานทำสิ่งสกปรกกับหยางหลิงรุ่ยเมื่อกี้ เธอสวมชุดสีขาว

ทำไมเธอถึงเปลี่ยนเสื้อผ้ากลางคัน? เสื้อผ้าสกปรกแล้ว? กลัวว่าความน่าจะเป็นนี้จะน้อยมาก

ดังนั้น มีเพียงเหตุผลเดียว นั่นคือเธอกังวลว่าจะถูกจำได้ เธอจึงเปลี่ยนเสื้อผ้า และต้องการเคลียร์ความสงสัยของเธอ?

แค่เธอไม่ได้คาดหวังว่ามันจะเป็นเรื่องงี่เง่า เห็นได้ชัดว่ามันเป็นการบอกผู้ที่สงสัย อยากปกปิดซ่อนเร้น กลับกลายเป็นเปิดเผยให้โลกรู้ ฉันไม่ได้ทำ ฉันไม่ได้ทำแน่นอน ฉันไม่ได้ใส่เสื้อผ้าสีแดง ไม่ใช่คนเดียว

"เธอไร้สาระ จริงๆ! " เมื่อนึกถึงวิธีที่ไร้เดียงสาของหลี่ชานซานในการขจัดความสงสัย จู่ๆเชลลี่ก็อยากจะหัวเราะ

ผู้หญิงคนนี้ เวลาทำแบบนี้ เธอไม่ใช้สมองเหรอ?

"ก็แค่คนแบบนี้ ยังต้องการใส่ร้ายป้ายสีคุณ แม้ว่าจะเพิ่มสมองให้เธออีกสิบครั้ง เธอก็ไม่ประสบความสำเร็จ! "

ในคำพูดของเชลลีย์ เธออดไม่ได้ที่จะเยาะเย้ย แม้ว่าเธอจะไม่เคยทำอะไรเพื่อใส่ร้ายผู้คนมาก่อน แต่เธอก็อยู่ในสายการเริ่มต้นเดียวกันกับนักศึกษาฝึกงานใหม่ในช่วงแรก ๆ

จึงหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีอุบาย คิดจะเหยียบไหล่ผู้อื่น

ตอนนี้สิ่งต่างๆถูกกระจายออกไป หลักฐานทั้งหมดอยู่ตรงหน้า เมื่อมองจากสิ่งนี้ในครั้งแรกของเชลลีย์ เธอรู้ว่าหลี่ซานซานอาจจะอิจฉา และแทบรอไม่ไหวที่จะกระโดดออกมาทำสิ่งสกปรกกับหยางหลิงรุ่ย

หยางหลิงรุ่ยยิ้ม และพูดเบาๆ : "เป็นแค่ตัวตลกเท่านั้น ไม่ต้องสนใจ"

"อื้ม อย่าให้สิ่งนี้ส่งผลต่ออารมณ์"

เวลานี้มีพนักงานเข้ามา เปลี่ยนเค้กสองชิ้น และทั้งสองคนก็เริ่มพูดคุยเกี่ยวกับหัวข้อในแวดวง

เรื่องทั่วไป เชลลีย์ถามหยางหลิงรุ่ยว่าทำไมในช่วงหกเดือนที่ผ่านมาไม่มีงานใหม่เลย

และยังบอกกับหยางหลิงรุ่ยว่า เนื่องจากการหายตัวไปของเธอในช่วงหกเดือนที่ผ่านมา การใส่ร้ายและการทำให้เสียชื่อเสียงจำนวนมากจึงเกิดขึ้นในแวดวง

หลังจากที่หยางหลิงรุ่ยฟังแล้ว เธอก็ตกตะลึงเล็กน้อย

เธอไม่ได้ให้ความสนใจกับแวดวงการออกแบบมาเป็นเวลานาน และก็ได้ยิน เกี่ยวกับเรื่องอื้อฉาวของเธอ

แต่เธอไม่คาดคิด ว่ากลุ่มคนที่สร้างเรื่องอื้อฉาวให้กับตัวเอง จะมีความสามารถทางสมองที่ทรงพลังเช่นนี้

ง่ายๆนี้ ก็สามารถเชิญมาทำงานเขียนบทให้ตัวเองได้แล้ว!

เกี่ยวกับคำถามของเชลลีย์ หยางหลิงรุ่ยทำได้เพียงยิ้มและส่ายหัว พูดเรื่องพิเศษ ก่อนที่จะไม่สามารถปรากฏขึ้นได้

เธอไม่สามารถอธิบายสถานการณ์ที่แท้จริงให้เชลลีย์ฟังได้ มันเป็นไปไม่ได้ที่จะบอกเชลลีย์ ว่าเพราะการปรากฏตัวของผู้ชายบางคน ชีวิตของเธอจึงถูกวุ่นวาย หัวใจของเธอไม่สงบ โดยธรรมชาติเธอจึงไม่สามารถสร้างผลงานที่ดีกว่าได้

ในตอนแรกต้องชดเชยชุดสูทสั่งทำของฮั่วเทียนหลัน แต่เธอยังไม่ได้ทำ

ในการออกแบบธุรกิจนี้ เราต้องมีความคิดที่อยู่เหนือ และความคิดที่มั่นคง

อย่างแรก หยางหลิงรุ่ยมีแล้ว ประการที่สอง คือสิ่งที่เธอขาด

กานหลินชื่อนี้ ตอนนั้นตั้งขึ้นอย่างไม่เป็นทางการ

เพราะเธอความจำเสื่อม เธอจำอะไรเกี่ยวกับเรื่องก่อนหน้านี้ไม่ได้เลย เหมือนหล่นจากฟ้าหรือโผล่ออกมาจากก้อนหิน

ฝนตกลงมาจากฟ้า เธอจึงตั้งชื่อนี้ให้ตัวเอง

ในเวลานั้น เธอไม่ได้คาดหวัง ว่าเธอจะก้าวไปอีกไกลบนเส้นทางแห่งการออกแบบ และในที่สุดก็กลายเป็นที่นิยมอย่างมาก

ถ้าเธอรู้ว่าจะเป็นเช่นนี้ เธอจะต้องตั้งใจโดดเด่นกว่านี้แน่นอน

ด้วยเหตุผลทางครอบครัว เธอจึงไม่สามารถปรากฏตัวต่อสาธารณะในนิทรรศการการแข่งขันประเภทนี้ได้

ถึงอย่างไร คุณผู้หญิงครอบครัวหยาง ก็กลายเป็นนักออกแบบ สำหรับคนธรรมดา นี่ถือเป็นเกียรติ

แต่สำหรับตระกูลหยางนั้นไม่ใช่ คู่แข่งเหล่านั้นอาจแพร่ข่าวลือและสร้างความเดือดร้อน ในตระกูลหยางมีปัญหาแล้วเหรอ?

ให้ผู้หญิงมาปรากฏตัวในสังคม สู้หาเงินยากแบบนี้

แน่นอน ว่านี่ไม่ใช่กุญแจสำคัญในการหยุดยั้งหยางหลิงรุ่ย

สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ หยางหลิงรุ่ยกล่าวในตอนต้น ว่าหยางหลิงรุ่ยไปทั่วโลก และเข้าร่วมการแข่งขันและนิทรรศการต่างๆ หากมีปัญหาเกี่ยวกับความปลอดภัยควรทำอย่างไร?

ดังนั้น หยางหลิงรุ่ยจึงไม่เคยปรากฏตัวในที่สาธารณะ ทุกครั้งตระกูลหยางจะจัดให้มีคนมาออกแทน

ตอนนั้นคิดอย่างดี มันเป็นปัญหาด้านความปลอดภัย และครอบครัวก็คิดเพื่อเธอ

ในความเป็นจริงหยางหลิงรุ่ยที่มีประสบการณ์มากมายในตอนนี้ ก็เข้าใจในใจ เพราะกลัวว่าพี่ชายจะกังวลว่าเธอปรากฏตัวขึ้น จะถูกฮั่วเทียนหลันจำได้ และไม่สามารถอยู่อย่างสงบได้อีกต่อไป ดังนั้นต้องป้องกันตัวเองด้วยการปลอมตัว

ต่อมา เพราะฮั่วเทียนหลันปรากฎตัว วุ่นวายกับชีวิตของเธอ

เมื่อเธอหายตัวไป ก็มีข่าวลือออกมาทุกรูปแบบ

ในตอนแรกมันเป็นเรื่องปกติ แต่แล้วมันก็มากขึ้นเรื่อยๆ โดยไม่มีขอบเขต เธอถึงกับบอกว่าเธอสนใจผู้หญิง......

เห็นได้ชัดว่าแม่บ้านคนนี้ ได้รับคำสั่ง ลืมตาและพูดเรื่องไร้สาระกับตัวเอง

ดังนั้นเธอจึงยืนกรานที่จะเข้าไป และแม่บ้านก็หมดความอดทน เธอจึงโกรธ ปิดประตูสนิทใส่หลี่ซานซาน

ไม่ว่าหลี่ชานซานจะเคาะและทุบประตูอย่างไร ก็ไม่มีใครปรากฏตัว

โชคดีที่รองประธานคนที่สองไม่ปรากฏตัว ซึ่งหมายความว่ายังมีที่ว่างสำหรับการผ่อนคลาย หลี่ซานซานจึงไม่ฉีกหน้า

เธอขับรถ และไปหาผู้นำของ Yang’s Entertainment ทันที ซึ่งโดยพื้นฐานแล้ว ก็คือความสัมพันธ์การคบค้า

แต่ส่วนใหญ่ ก็ปฏิเสธไม่รับแขก

ยกเว้นอย่างเดียวคือ เมื่อหลี่ชานซานเข้าบริษัท ก็มีหัวหน้าที่ปฏิบัติกับเธอเป็นอย่างดี

เธอมองไปที่หลี่ชานซานด้วยใบหน้าที่ซีดเซียว ส่ายหัวและพูดด้วยรอยยิ้มที่ข่มขื่น : "ฉันบอกคุณนานแล้ว ว่าถนนสายนี้ไปไม่ได้ แต่คุณก็ไม่ฟังฉัน ตอนนี้มันจบแล้ว ถึงฉันต้องการช่วยคุณ ก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงได้! "

ผู้นำคนนี้ เป็นเพียงคนเดียวที่รู้รากฐานของหลี่ชานซาน

รวมถึงดาราภาพยนตร์ยอดนิยมที่หลี่ชานซานติดตามอยู่ในเวลานั้น ทำไมถึงต่ำช้า และถูกทำลาย เธอรู้ว่าสิ่งเหล่านี้อยู่เบื้องหลังของหลี่ชานซาน

หลี่ชานซานจนถึงวันนี้ ก็นับว่าหาเรื่องใส่ตัว

สำหรับหลี่ชานซาน เธอรู้สึกถึงความสิ้นหวังในชีวิตเป็นครั้งแรก หลังจากที่เธอไม่ได้ไปไหน

ดูเหมือนเธอจะมองเห็นว่า หลังจากที่เธอถูกไล่ออกจาก Yang's Entertainment แล้ว คนที่เหยียบจมูกของเธอเพื่อสาปแช่ง จะกลับมาหาเธออย่างไร

หลังจากนอนไม่หลับทั้งคืน เธอรีบไปห้องรองประธานคนที่สองในเช้าวันรุ่งขึ้น

แต่ เธอยังคงว่างเปล่าเหมือนเดิม

หลี่ชานซานทรุดตัวลงที่โถงทางเดินด้วยความสิ้นหวัง โดยไม่สนใจเพื่อนร่วมงานที่ดูสีหน้าเชียร์เกมเป็นครั้งคราว

เธอรู้อยู่ในใจ ว่ารองประธานคนที่สองที่ฉลาด จะสามารถกีดกั้นเธอที่บริษัทได้อย่างไร?

กลัวจึงรีบหาเหตุผล จึงไปหลบหนีที่ต่างประเทศ!

รอเขากลับมา ตัวเองอาจจะตายแล้ว......

หลี่ชานซานที่สิ้นหวัง ได้รับเชิญจากแรงงานคน ครึ่งหนึ่งด้วยความเคารพ และครึ่งหนึ่งบังคับ

ดังนั้นเธอจึงไม่เห็น หลังจากผ่านไปครึ่งชั่วโมง ทุกอย่างในห้องทำงานรองประธานคนที่สอง ก็ถูกย้ายออกไป รองประธานคนที่สามคนเดิม ได้รับการเลื่อนตำแหน่งเป็นรองประธานคนที่สอง

และรองประธานคนที่สอง เนื่องจากการทุจริตหลายครั้ง ความไม่ยุติธรรม ความสัมพันธ์ระหว่างชายหญิงในบริษัทยุ่งเหยิง ถูกยึดครองโดยหลี่ซือหยวนซึ่งได้รวบรวมหลักฐานมาจำนวนมาก

ด้วยความช่วยเหลือของจุดระเบิดของหยางหลิงรุ่ยที่ถูกทำสิ่งสกปรก หลี่ซือหยวนได้รับความเห็นด้วยจากหยางหยวน และเริ่มทำความสะอาดครั้งใหญ่ตั้งแต่หัวจรดเท้าที่ Yang's Entertainment