โทษทัณฑ์พิพาทใจ นิยาย บท 127

แม้ว่าพวกเขาจะมีความสัมพันธ์กันทางร่างกายก็ตาม

ถึงอย่างนั้น เซบาสเตียนก็ไม่สามารถเพิกเฉยต่อเด็กที่อยู่ในท้องของเซลีนได้ เขาจะไม่ยอมให้ลูกมีวัยเด็กและวัยเยาว์แบบเขา เพื่อเด็กที่อยู่ในท้องของเซลีน เขาจึงต้องแต่งงานกับเซลีน

เซลีนตกใจที่เซบาสเตียนตำหนิเธอ เธอพูดตะกุกตะกัก “งั้นฉัน-ฉันจะไปเดี๋ยวนี้ค่ะ”

“กลับไปพักผ่อนซะ! อย่ามาถ้าฉันไม่ได้สั่งให้เธอมา! เสร็จธุระที่นี่แล้วค่อยเจอกัน! ในฐานะแม่ ความรับผิดชอบแรกของเธอคือดูแลลูกในท้องของเธอให้ดี!”

“ฉัน… ฉันเข้าใจแล้วค่ะ” เซลีนยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ก่อนจะหันหลังเดินจากไป

ถัดจากเขา คิงส์ตันไปหาเซบาสเตียนทันที “นายน้อย คำพูดของคุณลินน์… จริงเหรอครับ?”

คิงส์ตันไม่แน่ใจว่าคำพูดของเซลีนจะเชื่อถือได้มากน้อยแค่ไหน

อย่างไรก็ตาม เขาห้ามตัวเองไม่ให้พูดแบบนั้นออกไป

เซบาสเตียนไม่ตอบคำถามของคิงส์ตัน เขากำลังคิดอย่างอื่น เด็กในท้องของซาบริน่าเป็นลูกของ เคนตันจริงเหรอ?

คิงส์ตันเห็นว่าเซบาสเตียนไม่ได้พูดอะไร ดังนั้นเขาจึงถามไปว่า “นายน้อยครับ แม้ว่ามันจะเป็นคำโกหกก็ตาม แต่ในสถานการณ์ที่ความจริงยังไม่ได้เปิดเผยเช่นนี้ เราควรเชื่อเอาก่อนก็ดีกว่านะครับ ให้ผมไปจัดการกับเคนตัน ฮอร์สท์ ล่ะไม่ดีครับ?”

เซบาสเตียนส่ายหัว “ไม่มีอะไรต้องรีบ เราจะคุยกันหลังจากงานศพ”

เซบาสเตียนไม่ได้หวาดกลัวชายที่กำลังแกว่งเท้าหาเสี้ยนอย่างเคนตันหรอก ในทางกลับกัน ถ้าเคนตันกล้ามาจริง ๆ เขาจะไม่มีวันปล่อยให้เคนตันจากไปได้ง่าย ๆ อย่างแน่นอน นอกจากนี้เขายังสามารถเอาทรัพย์สินอีกครึ่งหนึ่งของเคนตันไปอย่างง่ายได้อย่างเป็นทางการอีกด้วย

นั่นคือเหตุผลที่เซบาสเตียนรอเคนตันได้

ซาบริน่า ทันทีที่เซบาสเตียนคิดถึงเธอ ความโกรธก็ปรากฏขึ้นในดวงตาของเขา

อย่างไรก็ตาม สัญชาตญาณของคิงส์ตันบอกเขาว่าซาบริน่าไม่ใช่ผู้หญิงแบบนั้น

“หลังจากพิธีฝังศพเสร็จสิ้น นี่ก็เข้าวันที่สามแล้วนะครับ เราไปที่สุสานกันไหมครับ?” คิงส์ตันถามเซบาสเตียน

“ได้ ไปที่หลุมศพของแม่ฉัน”

คิงส์ตันขับรถไปที่สุสานสาธารณะที่ฝังศพเกรซไว้ ระหว่างทางมีละอองฝนโปรยปรายลงมาจากท้องฟ้า เมื่อพวกเขามาถึงสุสาน มีคนไม่มากนัก สุสานขนาดใหญ่ค่อนข้างอยู่ในความเงียบมาก หลุมศพของเกรซอยู่ในตำแหน่งที่ดีที่สุดและใหญ่ที่สุด มีสวนดอกไม้ล้อมรอบหลุมศพ

ทั้งสองคนสวมเสื้อผ้าสีดำและถือร่มสีดำ ทันทีที่ชายหนุ่มผู้เคร่งขรึมเดินเข้าไปในสุสาน พวกเขาก็เห็นหลุมศพของแม่เซบาสเตียน

ทั้งสองคนไม่คิดว่าจะมีใครอยู่ที่หน้าหลุมศพนั่น