โทษทัณฑ์พิพาทใจ นิยาย บท 177

เซบาสเตียนเป็นผู้ชายของเธอ ผู้ชายคนเดียวในชีวิตของเธอและเป็นพ่อของลูกในท้องของเธอ

เธอไม่ยอมให้ใครขโมยเซบาสเตียนไป โดยเฉพาะตระกูลลินน์และโดยเฉพาะเซลีน

ซาบริน่าเดือดพล่านด้วยความเกลียดชังอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

ในอีกด้านหนึ่งของสาย นายท่านอาวุโสชอว์ยังคงด่าทอต่อไป แต่ซาบริน่าก็ยังไม่วางสาย โทรศัพท์ถูกมาร์คัสแย่งไปอีกครั้ง เขาพูดโทรศัพท์ว่า “แซบบี้ เธออยู่ที่ไหน? ฉันจะไปรับเธอ”

ซาบริน่าร้องไห้ด้วยแรงอารมณ์ “นายน้อยชอว์ คุณต้องมารับฉัน คุณต้องมานะคะ ฉันอยู่ท้ายซอยนอกห้องเช่า ข้างห้องน้ำสาธารณะ”

“ได้ ฉันเข้าใจแล้ว!”

“คุณต้องมานะคะ ฉันจะรอ!” ในสถานการณ์ที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน จู่ ๆ ซาบริน่าก็รู้สึกว่าเธอต้องการความช่วยเหลือจากมาร์คัสอย่างเป็นที่สุด

หลังจากวางสาย ซาบริน่าก็แบกกระเป๋าขนาดใหญ่สองใบของเธอและซ่อนตัวในเครื่องเอทีเอ็มที่ธนาคารอีกฟากหนึ่งของถนน และปิดประตู

อีกด้านหนึ่ง มาร์คัสดึงคุณปู่ของเขาเข้ามาในห้องทำงาน “ปู่! เป็นไปได้อย่างมากว่าแซบบี้อาจจะเป็นลูกสาวของคุณน้านะครับ ปู่! ช่วยเธอไม่ได้เหรอ? ดูสิว่าเธอดูเหมือนน้าของผมขนาดไหน!”

มาร์คัสชี้ไปที่รูปภาพบนโต๊ะทำงานของนายท่านอาวุโสชอว์ ภาพนั้นอาจจะดูเหลืองไปตามเวลา แต่มันก็ดูค่อนข้างจะคล้ายกับซาบริน่า

ในที่สุด ท่านผู้เฒ่าชอว์ก็มาถึงเร็วกว่ามาร์คัสห้านาที หลังจากลงจากรถ เขาไม่พบซาบริน่า เมื่อมองไปรอบ ๆ เขาก็ไม่เห็นว่าซาบริน่าซ่อนตัวอยู่ที่ไหน นายท่านอาวุโสชอว์ขึ้นรถไปด้วยความโกรธ “ผู้หญิงคนนั้นฉลาดแกมโกงนัก! ฉันปล่อยให้หลานชายของฉันเป็นเหมือนผู้ชายคนอื่น ๆ ที่ตกหลุมรักเธอและถูกเธอปั่นหัวไม่ได้!”

ขณะที่เขาพูดอย่างนั้น มาร์คัสก็มาถึง เมื่อเห็นปู่ของเขาที่นั่น มาร์คัสก็รู้สึกหงุดหงิดและโมโห “ปู่ ปู่ซ่อนซาบริน่าไว้ที่ไหน?”

“เธอนั่นแหละที่ไม่กล้าออกมา!” นายท่านอาวุโสชอว์พูดอย่างโกรธเคือง “ฉันอยากเห็นว่าเธอจะกล้าก้าวออกมาในขณะที่ฉันอยู่ที่นี่ไหม!”

หลังจากที่เขาพูดอย่างนั้น ฉับพลัน ซาบรินาก็ออกมาจากตู้เอทีเอ็มพร้อมกับถือกระเป๋าขนาดใหญ่สองใบขณะที่เธอตะโกนว่า “นายน้อยชอว์ ฉันอยู่นี่แล้ว รีบพาฉันไปหาเซบาสเตียนเร็ว!”

มาร์คัสขึ้นรถโดยทันที แล้วรถก็เลี้ยวหักศอกตรงหน้าซาบริน่า เธอขึ้นรถ และมาร์คัสก็ยกกระเป๋าขึ้นรถ ในครึ่งนาที รถก็หายไปและตรงไปยังงานแต่งงานของเซบาสเตียน