เซลีนเรียกอีกครั้ง “นายท่านเซบาสเตียน…”
เซบาสเตียนหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วกดหมายเลขชุดหนึ่ง “คิงส์ตัน มาที่นี่และส่งคุณลินน์กลับบ้านเดี๋ยวนี้”
เซลีนพูดไม่ออก
หลังจากที่วางสาย เซบาสเตียนพูดอย่างเย็นชาและไร้ความปราณี “รอที่นี่ คิงส์ตันจะมาที่นี่ภายในสามนาทีและเขาจะส่งเธอกลับบ้าน”
เขาเข้าไปในลิฟต์ส่วนตัว กดปุ่ม [ขึ้น] และลิฟต์ก็ปิด
เซลีนถูกทิ้งให้ตกตะลึงและอยู่ตามลำพังท่ามกลางสายฝน
สามนาทีต่อมา คิงส์ตันก็มา เขาถอยรถไปที่ด้านหน้าของเซลีน เลื่อนหน้าต่างลงแล้วตะโกนว่า “คุณลินน์ เข้ามาเร็ว ๆ เดี๋ยวก็เปียกหมดหรอกครับ”
“นายสติไม่ดีไปแล้วรึไง?” ท่าทีของเซลีนเปลี่ยนไปทันที
คิงส์ตันดูงุนงง
“ฉันเป็นคู่หมั้นของนายท่านเซบาสเตียน ในฐานะคนขับรถ นายควรลงมาเปิดประตูให้ฉันและคุกเข่าเป็นบันไดให้ฉันไม่ใช่เหรอ?”
คิงส์ตันพูดไม่ออก
หลังจากนั้นไม่กี่วินาที คิงส์ตันก็ลงจากรถโดยไม่พูดอะไรสักคำ เขาเปิดประตู จากนั้นคุกเข่าข้างหนึ่งแล้วพูดด้วยความเคารพ "คุณลินน์ เชิญขึ้นรถครับ"
เซลีนจึงพูดอย่างเย่อหยิ่งว่า “ต้องแบบนี้สิ”
หลังจากทุกสิ่งในคืนนี้เกิดขึ้น เซลีนเข้าใจว่าเซบาสเตียนจะรับเธอเป็นภรรยาของเขาไม่ว่าเธอจะทำอะไรผิด
นั่นก็เพราะว่าเซบาสเตียนเชื่อมั่นว่าเธอคือผู้หญิงที่ใช้ความบริสุทธิ์ของเธอเพื่อช่วยชีวิตของเขาไว้ในคืนนั้น
มันจะไม่เป็นแค่เรื่องเล็กน้อยเหรอถ้าเธอต้องการบดขยี้ซาบริน่าในอนาคตด้วยการ์ดคุ้มกันนี้?
ในตอนแรกเธอตั้งใจทำให้ร่างกายของเธอแห้งเพื่อจะได้ไม่ต้องพบกับเขา
อย่างไรก็ตาม เธอไม่ได้อาบน้ำมาหลายวันเพราะถูกลักพาตัวและเหม็นมาก เธอจึงใช้เวลาอยู่ในห้องน้ำนานกว่าเดิม
เธอไม่ได้คาดคิดว่าจะได้เจอเซบาสเตียนอีกครั้ง
ซาบริน่าไม่ปะติดปะต่อจนเธอลืมไปว่าเสื้อคลุมอาบน้ำของเธอหล่น และเซบาสเตียนกำลังสำรวจเธอด้วยใบหน้าบูดบึ้งและเย็นชา
สิ่งแรกที่ปรากฏให้เห็นคือรอยฟกช้ำและรอยบีบรัดบนแขนที่บอบบางและชุ่มชื้นของเธอ
มันอยู่ที่หน้าอก หลัง ขา และทุกตรง รอยฟกช้ำที่ปรากฏบนผิวที่อ่อนนุ่มของเธอทำให้เซบาสเตียนมีแรงกระตุ้น
ซาบริน่าตระหนักได้แล้วว่าเสื้อคลุมอาบน้ำของเธอตกไปแล้วในตอนนั้น เธอใช้มือปิดตัวเองและกรีดร้องทันที “อ๊า…!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: โทษทัณฑ์พิพาทใจ
ขอซื้อหนังสือค่ะ...
รออัพเดทค่ะ นานมาก...
รอการอัพเดทตอนต่อไปค่ะ ลุ้นทั้งเรื่อง สนุกมงมาก...