โทษทัณฑ์พิพาทใจ นิยาย บท 296

ก่อนจะถามคำถามนี้ ซาบริน่าก็รู้อยู่แล้วว่าเซบาสเตียนไม่น่าจะเห็นด้วยกับคำขอนี้ เธอยิ้มเยาะตัวเอง “ฉันก็แค่พูดเล่น ๆ ”

แต่สถาปัตยกรรมคือความหลงใหลในชีวิตที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเธอ และเป็นทักษะที่เธอใช้ในการทำมาหากิน ไม่ใช่เรื่องตลกอย่างแน่นอน

อย่างไรเสีย ถ้าเซบาสเตียนไม่ตกลง เธอก็ทำอะไรไม่ได้อีกแล้ว

ชายผู้นั้นไม่มองเธออีกเลย และเดินไปที่ห้องของเล่น ซาบริน่ายืนอยู่นอกห้อง สายตาของเธอยังคงมองเขาอยู่

ไอโนะยังคงเล่นบ้านของเล่นไม้ของตนเองอยู่

“รหัสผ่านคืออะไร บอกมาก่อนถึงจะเข้าได้?” ไอโนะถามเซบาสเตียน

เซบาสเตียนตอบด้วยน้ำเสียงจริงจัง “ฉันไม่รู้ หนูบอกฉันได้ไหม?”

ไอโนะดูจริงจังเช่นกัน “รหัสผ่านคือสามห้าหนึ่งสองเจ็ดแปดแปด”

เซบาสเตียนทวนตัวเลขซ้ำ

ไอโนะเอ่ยอย่างมีความสุข “นั่นคือคำตอบที่ถูกต้อง คุณเข้ามาได้!”

ชายคนนั้นเดินเข้ามาอย่างระมัดระวัง

ซาบริน่าตกตะลึงเมื่อเห็นทุกอย่างนี้

เธอรู้จักเซบาสเตียนที่เลือดเย็นและโหดเหี้ยมคนเดิมรึเปล่า?

ในขณะเดียวกัน เซบาสเตียนก้มตัวลงและตอนนี้กำลังพยายามเข้าไปในบ้านไม้หลังเล็ก ๆ แต่เขาสามารถเข้าไปได้เพียงครึ่งขา และแล้วมันก็พังลงมา

“พ่อจ๋าใจร้าย!” ไอโนะปีนออกมาจากกองอิฐที่ร่วงหล่นและเริ่มชี้ไปที่จมูกของเซบาสเตียน

“พ่อจ๋าไม่ดี! พ่อจ๋าไม่น่ารักเลย! พ่อจ๋าทำลายบ้านของหนู”

ไอโนะเริ่มหัวเราะเช่นกัน “ฮ่าฮ่าฮ่า… ฮี่ฮี่ สนุกจังค่ะ”

เธอนอนลงตรงหน้าเซบาสเตียน เอียงศีรษะขณะมองดูเซบาสเตียนสร้างบ้านให้เธอ หลังจากนั้นประมาณสิบนาที บ้านไม้หลังใหม่ก็ถูกสร้างขึ้น คราวนี้มันดูสวยงามกว่าหลังก่อนมาก

ไอโนะร้องออกมาอย่างตื่นเต้นขณะปีนเข้าไปในบ้าน เซบาสเตียนอยู่ข้างนอกเพื่อจับบล็อกให้เข้าที่อย่างระมัดระวัง

ซาบริน่าอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจเมื่อเห็นฉากนั้นในห้องของเล่น

พวกเขาเป็นพ่อและลูกสาวจริง ๆ

คงไม่มีใครคาดคิดว่าชายผู้กล้าหาญอย่างเขาจะกลายเป็นทาสที่ไร้อำนาจต่อหน้าเด็กหญิงคนนี้ได้

เซบาสเตียนอาจเคยพูดว่าเขาจะให้ซาบริน่าคบหากับผู้ชายคนอื่นเพื่อหาเงิน แต่นั่นไม่เคยเกิดขึ้น เป็นเพราะเด็กหญิงคนนี้อย่างแน่นอนใช่ไหม?

เพียงเพราะไอโนะ เซบาสเตียนจึงไม่อยากฆ่าซาบริน่า และให้ที่พักแก่เธอด้วยซ้ำ