โทษทัณฑ์พิพาทใจ นิยาย บท 323

ไอโนะถามว่า “... ลุงคิงส์ตันคะ ยิงปืนนัดเดียวได้นักสองตัวหมายความว่าอะไรคะ?” อย่างไรคำศัพท์ของเด็กหญิงตัวน้อยก็ยังพัฒนาไม่เต็มที่

คิงส์ตันตอบว่า “มันหมายความว่า…” ขณะกำลังจะอธิบายเรื่องนี้กับเจ้าหญิงตัวน้อย เขาสังเกตเห็นการแสดงออกที่เย็นชาบนใบหน้าของนายน้อยจากกระจกมองหลัง เขาหุบปากทันที

คิงส์ตันเรียนรู้วิธีอ่านท่าทางของนายท่านเป็นอย่างดี แต่ดูเหมือนว่าเจ้าหญิงจะไม่ได้มีทักษะนั้น เมื่อเธอเห็นว่าคิงส์ตันไม่ตอบคำถามของเธอ เด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ก็หันไปหาพ่อตูดหมึกของเธอ กลอกตาและถามว่า “ถ้าอย่างนั้นหนูขอถามคุณหน่อยเถอะ ยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัวหมายความว่าอะไรคะ?”

ในตอนนี้ ไอโนะไม่ต้องพึ่งพาอ้อมกอดของพ่อเหมือนที่เธอเคยได้รับที่บ้านเก่าแก่หลังนั้นอีกต่อไป อันที่จริงเธอไม่อยากเรียกเขาว่าพ่อด้วยซ้ำเพราะว่ามีแค่พวกเขาสองคน เธอรู้สึกโกรธเล็กน้อยด้วยเหตุผลบางอย่าง แม้ว่าพ่อของเธอจะเป็นคนใจร้าย แต่ก็มีผู้หญิงมากมายที่พยายามจะจับเขา

ไอโนะเกลียดเรื่องนี้!

เมื่อเซบาสเตียนเห็นสีหน้าไม่พอใจของเด็กหญิงตัวน้อย เขาไม่รู้ว่าเธออยากหัวเราะหรือร้องไห้

แทนที่จะตอบไอโนะ เขากลับสวนกลับด้วยคำถามอื่น “ทำไมหนูถึงทำอย่างนั้นกับฟรอสต์ล่ะ?”

“เพราะเธอต้องการแต่งงานกับคุณไง!” ไอโนะพูดโดยไม่ลังเล

“แล้วทำไมหนูถึงสวมหมวกนั่นให้เซลีนล่ะ?” เซบาสเตียนถามทั้ง ๆ ที่รู้คำตอบอยู่แล้ว

“เธออยากแต่งงานกับคุณเหมือนกัน!” ไอโนะตะโกนลั่น

“ดังนั้น หนูจึงโกหกฟรอสต์และใส่ร้ายเธอ จากนั้น หนูก็ถอยออกมาและสนุกกับการที่ผู้หญิงสองคนตบตีกันงั้นเหรอ?” เซบาสเตียนถามอย่างสนใจ

“ฮึ่ม! มันเป็นความผิดของพวกเขาเองที่อยากจะแต่งงานกับคุณ! คุณต้องเป็นของแม่หนูเท่านั้น ไม่มีใครสามารถเอาคุณไปได้!” น้ำเสียงของเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ นั้นเข้มงวด

แม้ว่าเซบาสเตียนจะผิดหวัง แต่เขาก็ยังฝืนยิ้มได้ จากนั้น เขาก็ถามอย่างเย็นชาว่า “หนูอยากให้แม่ของหนูแต่งงานกับฉันไหม?”

ไอโนะก็ตกตะลึงในทันใด

เธอต้องการเช่นนั้นไหม?

วันนี้ถือเป็นการประกาศสงครามครั้งแรกของเธอ!

สิ่งนี้เรียกว่ายังน้อยไปเสียด้วยซ้ำ!

เธอเป็นลูกของเซบาสเตียนจริง ๆ ในตัวเธอมีความกล้าหาญ สติปัญญา และความแน่วแน่เช่นเดียวกับที่เขามี

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เซบาสเตียนก็รู้สึกอบอุ่นในใจ เขาลูบผมของไอโนะและหยิบโทรศัพท์ออกมาก่อนจะกดหมายเลข

ในขณะเดียวกัน ซาบริน่าเพิ่งเสร็จสิ้นการสัมภาษณ์งาน มันดำเนินไปอย่างราบรื่นมาก และผู้สัมภาษณ์บอกกับเธอว่าเธอสามารถเริ่มทำงานได้ภายในสองถึงสามวัน เงินเดือนก็ค่อนข้างมากเช่นกัน แม้ว่าซาบริน่าจะขอบคุณบริษัทที่ให้โอกาสเธอได้ทำงาน แต่เธอก็รู้ในเวลาเดียวกันว่าสาเหตุหลักมาจากเรซูเม่ที่เซบาสเตียนเตรียมไว้ให้เธอ

เธอกำลังจะออกจากบริษัทในตอนที่ได้รับโทรศัพท์จากเซบาสเตียนและรับสายทันทีว่า “สวัสดีค่ะ...มีอะไรให้ฉันช่วยเหรอคะ?”

อีกด้านหนึ่งของสาย เซบาสเตียนถามอย่างใจเย็น “กำไลอยู่ที่ไหน?”