โทษทัณฑ์พิพาทใจ นิยาย บท 64

“ทำไมเธอถึงช่วยฉัน?” ซาบริน่าถาม

“ช่วยเธอเหรอ? ฮ่า ฮ่า!” มินดี้หัวเราะอย่างดูถูกและพูดขึ้น “ฉันจะช่วยเธอทำไม? ฉันจะบอกกับเธอตรง ๆ ก็ได้ เธอสวยกว่าผู้หญิงทั่ว ๆ ไป และมีกลิ่นอายราคาถูกที่มักดึงดูดผู้ชาย ท่านเซบาสเตียนจูบเธอต่อหน้าคนอื่น และลูกพี่ลูกน้องของฉันเริ่มที่จะพูดคุยกับเธอ ทั้งสองเป็นข้อพิสูจน์ว่าเธอเป็นผู้หญิงที่มีความสามารถในการยั่วยวนผู้ชายในหมู่คนชนชั้นสูงพอตัว! ฉันขอให้เธอแสดงบทบาทนี้ เพื่อที่ลูกพี่ลูกน้องของฉัน ท่านเซบาสเตียน และคนอื่น ๆ จะได้เห็นว่าเธอเป็นคนแบบไหน เป็นคนชั้นต่ำที่น่าขยะแขยง ราคาถูก”

ซาบริน่ามองมินดี้เมื่อนึกขึ้นได้ว่าเธอคิดอะไรอยู่ เธอต้องการให้ซาบริน่าทำตัวโง่ ๆ ในงานเลี้ยง แต่สำหรับซาบริน่าแล้ว จะมีอะไรต้องกลัวหากได้เงินจากสิ่งนั้น

“ได้สิ ฉันรับข้อเสนอนี้!” ซาบริน่าตอบอย่างเด็ดขาด

“ก็แค่นั้น!” มินดี้ยิ้มออกมา

ซาบริน่าไม่ยิ้มกลับและหันหลังเดินจากไปโดยไม่ได้มองมาทางมินดี้อีก

“เดี๋ยว” มินดี้ตะโกนจากด้านหลังอีกครั้ง

ซาบริน่าหันไปมองเธออย่างงง ๆ

“แล้วเธอจะไปลองชุดเมื่อไหร่?” มินดี้ถามอย่างร่าเริง

“เวลาไหนก็ได้หลังเลิกงาน” ซาบริน่าตอบโดยไม่ลังเล ขณะคิดกับตัวเอง 'ก็แค่เล่นเป็นคนโง่ ผู้หญิงที่เคยติดคุกอย่างเธอต้องกลัวอะไรอีกล่ะ?’

มินดี้ให้ที่อยู่กับเธอทันทีและพูดขึ้น “เลิกงานแล้วก็ไปตามที่อยู่นี้นะ”

ซาบริน่าเหลือบมองแวบหนึ่ง และนึกขึ้นได้ว่าเป็นที่อยู่ของร้านชุด ซึ่งอยู่ตรงข้ามโรงละครอันเลื่องชื่อในเซ้าท์ ซิตี้ เธอไม่ได้แสดงความคิดเห็นและยัดกระดาษไว้ในกระเป๋าก่อนจะจากไปพร้อมกับชานมในมือ

มินดี้พยักหน้าอย่างพึงพอใจและโบกมือให้ซาบริน่ากลับเข้าไปในร้าน เพื่อลองดูชุดต่อไป แต่ก่อนที่ซาบริน่าจะเข้าไป เธอถูกชายชราคนหนึ่งเพิ่งก้าวลงจากรถและตะโกนไปว่า “หยุดตรงนั้นก่อนสิ!”

ซาบริน่าหันไปมองชายชราและรู้สึกคุ้นเคยอย่างท่วมท้นราวกับรู้จักเขาในทันที แต่ก็แน่ใจได้ว่าเธอไม่เคยเจอชายคนนั้นมาก่อนเลย

“มีอะไรให้ฉันช่วยหรือเปล่าคะ?” ซาบริน่าถามอย่างใจเย็น

“เธอคือผู้หญิงที่ตามติดหลานชายฉันไม่เลิกใช่ไหม?” ชายชราจ้องตรงไปที่ดวงตาของเธออย่างวางอำนาจ

ซาบริน่าขมวดคิ้ว “คุณเป็นใครคะ?”