โทษทัณฑ์พิพาทใจ นิยาย บท 67

ทันทีที่ดวงตาของเซบาสเตียนจะจับจ้องไปยังพิมพ์เขียวซึ่งวาดด้วยมือที่ดูเกือบสมบูรณ์แบบ สายตาคู่นั้นก็สะดุดเข้ากับความประณีตของรายละเอียดต่าง ๆ ซึ่งแฝงอยู่ในทุกตัวอักษร

สิ่งที่อยู่ในมือของเขาคล้ายกับชิ้นงานที่เขาพบนอกห้องของซาบริน่าเมื่อสองสามวันก่อน ความแตกต่างเพียงอย่างเดียวคือแบบร่างที่เขาพบไม่ได้ลงรายละเอียดเหมือนฉบับนี้ และมีการแก้ไขเล็กน้อยเพื่อทำให้สมบูรณ์ขึ้น

“ใครเป็นคนนำสิ่งนี้มา?” เซบาสเตียนหันไปถามผู้ช่วยข้างกาย

“เอ่อ ผู้ช่วยของผู้อำนวยการคอเนอร์ กรุ๊ป คุณ… คุณสก๊อตต์ค่ะ”

“พาฉันไปหาเธอเดี๋ยวนี้!” เซบาสเตียนสั่งทันที

“ค่ะ ผู้อำนวยการฟอร์ด”

ผู้ช่วยพาเซบาสเตียนออกจากห้องประชุมและอธิบายตลอดทาง “ผู้อำนวยการฟอร์ด คุณสก๊อตต์รออยู่ที่แผนกต้อนรับ ดังนั้นคุณน่าจะพบเธอได้ในทันทีค่ะ”

“อืม” เซบาสเตียนตอบ

ขณะที่นั่งรออยู่ตรงบริเวณแผนกต้อนรับ ซาบริน่าตกใจเมื่อได้ยินเสียงของเซบาสเตียน 'ทำไมถึงเป็นเขา?' เธอครุ่นคิด เนื่องจากเหตุผลบางอย่างที่ไม่สามารถอธิบายออกมาได้ เธอไม่ต้องการเจอกับเซบาสเตียนในสถานการณ์เช่นนี้

ไม่ว่าจะในสถานการณ์ใด ๆ ก็ตามแต่ หนทางสุดท้ายที่เธอจะเลือกก็คือเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเซบาสเตียนผ่านทางแม่ของเขาเท่านั้นเธอรู้ดีว่าผู้ชายคนนี้เป็นคนที่เธอไม่ควรจะไปยุ่งเกี่ยวด้วย และก็รู้ว่าแค่เห็นหน้าเธอ เขาก็คงจะหงุดหงิดไม่น้อยเลย

ซาบริน่าลุกขึ้นยืนและเดินออกไปทันที และตอนที่อยู่ภายในลิฟต์ เธอใช้นิ้วกดปุ่มลงซ้ำ ๆ ก่อนที่เซบาสเตียนจะเดินออกมา

“คุณสก๊อตต์อยู่ที่ไหน? เธอเพิ่งอยู่ตรงนี้เมื่อกี้นี้เอง” ผู้ช่วยมองไปรอบ ๆ แต่ไม่พบเธอ

“เอ่อ… ” ซาบริน่าลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะถามว่า “พรุ่งนี้ฉันขอเลิกงานเร็วกว่าปกติหนึ่งชั่วโมงได้ไหมคะ?”

“ได้สิ!” ผู้อำนวยการอนุมัติทันที

“ขอบคุณค่ะ ขอบคุณค่ะ ผู้อำนวยการ” จากนั้นซาบริน่าก็ก้าวออกจากห้องผู้อำนวยการไป

ผู้อำนวยการมองดูซาบริน่าขณะที่เธอเดินจากไป และหัวเราะอย่างดูถูก “ไร้เดียงสาเสียจริง” เธอเยาะเย้ย

ในสำนักงานบรรดาสาวน้อยสาวใหญ่ต่างพากันเลือกสรรการแต่งกายสไตล์ต่าง ๆ มาทำงาน และในหมู่พวกเธอเหล่านั้น ซาบริน่าก็โผล่ออกเข้ามาราวกับจุดด่างพร้อย จนเพื่อนร่วมงานมองว่าเธอไม่สามารถทัดเทียมพวกตนได้ ซาบริน่าเป็นเพียงคนรับใช้ของพวกเขาเท่านั้น

เมื่อใดก็ตามที่ซาบริน่าไม่อยู่ บรรดาสาว ๆ ในสำนักงานก็มักจะนินทาเธออยู่เป็นประจำ ประมาณว่า “ฉันสงสัยว่าทำไมผู้อำนวยถึงจ้างยายบ้านนอกมาที่บริษัทนี้? แค่คอยไปทำธุระให้เหรอ? ถ้าแบบนั้น เราน่าจะจ้างผู้ช่วยตำแหน่งนี้มาโดยเฉพาะก็ได้นะ”