โทษทัณฑ์พิพาทใจ นิยาย บท 94

ห้าจาน

ซาบริน่ามองดูอาหาร ขณะยิ้มพร้อมส่ายศรีษะ

บ้าไปแล้ว เป็นมื้อที่ฟุ่มเฟือยเสียจริง... เธอจะทานทุกอย่างให้หมดได้อย่างไรกัน?

อย่างไรก็ตาม เธอก็รู้สึกว่าหัวใจของเธอเต็มไปด้วยความสุข

เมื่อรับอาหารแล้ว ซาบริน่ายิ้มขณะที่เธอเดินกลับไปที่โรงอาหารของพนักงานเพื่อทานอาหาร ก่อนเข้าไป เธอสะดุดเข้ากับไนเจลและเซย์นเพื่อนของเขา

“โย่! ซาบริน่าสองวันที่ผ่านมาคุณมีเสี่ยเลี้ยงแล้วรึไง?” ไนเจลขวางทางเธอไว้ขณะที่เขาถามอย่างไม่ใส่ใจ

ซาบริน่าเงยหน้าขึ้นมอง และยิ้มให้กับไนเจล

รอยยิ้มของเธอเปล่งประกายด้วยความสดใส

ไนเจลตกตะลึงอีกครั้ง

เป็นครั้งที่สองที่เขาได้เห็นรอยยิ้มนั้นของซาบริน่า ครั้งแรกเมื่อสามวันก่อน ขณะที่เธอรับประทานอาหารมื้อนั้นที่ไซต์ก่อสร้างของบริษัท

“ไนเจล สองวันที่ผ่านมาฉันไม่เจอคุณเลย คุณยุ่งเหรอคะ?” ซาบริน่ามองไปที่ไนเจล รอยยิ้มที่ยิ้มแย้มของเธอทำให้คิ้วของเธอโก่งโค้งขึ้น

ไนเจลพยักหน้าอย่างอ่อนโยน

“อืม ไม่ว่าคุณจะยุ่งแค่ไหน อย่าลืมว่าอีกไม่กี่วันฉันก็จะได้เงินเดือนแล้ว ฉันเคยบอกว่าหากฉันได้เงินเดือนแล้ว ฉันจะเลี้ยงข้าวคุณ และคืนเงินให้คุณด้วย ดังนั้นอย่าลืมแล้วกันนะคะ”

ไนเจลยังคงมึนงง พูดติดขัด “อื้อ…ฉันไม่ลืม”

“วันนี้ฉันมีอาหารมากเลย คุณต้องการทานข้าวกับฉันไหมคะ กับเพื่อนของคุณด้วยก็ได้นะ?” ซาบริน่าถามอย่างกระตือรือร้น

ซาบริน่ารู้ว่านั่นเป็นเพราะอาหารกลางวันอันโอชะของเธอ

เธอหยิบกระเป๋าขึ้นรถประจำทางไปที่โรงพยาบาลที่เกรซอยู่ เธอมาถึงในอีกไม่กี่น่าทีก็สี่โมงเย็นแล้ว ขณะที่มองไปรอบ ๆ เธอได้ยินเสียงอันร้ายกาจดังมาจากข้างหลังเธอ “เลิกมองไปทางนู้นทีทางนี้ทีได้แล้ว ฉันอยู่ข้างหลังเธอ”

“ฉันจะโชว์อะไรให้ดูนะ” ขณะที่เซลีนพูด เธอก็เปิดโทรศัพท์ของเธอให้ซาบริน่าดู

เมื่อเห็นแบบนั้น ซาบริน่าก็รู้สึกได้ถึงความโกรธของตัวเอง เธอยกมือขึ้นตบไปที่หน้าเซลีนอย่างรวดเร็ว

“อ๊าก…” เซลีนเซถอยหลังไป น้ำตาเริ่มไหลออกมาจากการที่เธอถูกตบ “ซาบริน่า เธอกล้าทำร้ายฉันในเวลากลางวันแสก ๆ เหรอ? อย่าลืมว่าฉันคือคู่หมั้นที่แท้จริงของนายน้อยเซบาสเตียนนะ!”

“เธออย่ามั่นใจไปหน่อยเลย! อย่าลืมสิ ตอนนี้ฉันเป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของเซบาสเตียน!” ซาบริน่าโต้กลับอย่างดุเดือด

โดยที่เธอไม่รู้ว่าดวงตาคู่หนึ่งจับจ้องมาที่เธอจากทางด้านหลัง