ป่ะป๊าจ๋า หนูมาแล้ว นิยาย บท 8

หลัวเหยียนฉีเหนื่อยเหมือนจะตาย ไปนอนอยู่บนโซฟา แม้แต่จะขยับตัวยังไม่อยากเลย

“หลังจากนี่เธอวางแผนไว้ว่าอย่างไร?มีความคิดอะไรบ้างไหม”หลัวเหยียนฉีถามอย่างหมดแรง

ถังซินเหยากำลังดูทีวี ว้าว......หน้าอกนางแบบคนนี้ใหญ่มาก ถ้าทำตามวิธีนี้ หน้าอกจะใหญ่ขึ้นจริงๆเหรอ?ถังซินเหยารู้สึกระตือรือร้นมากที่จะลองดู หรือว่าคืนนี้ลองทำดูดีนะ?

“โอ้......ฉันวางแผนว่าจะไปหางานทำ”ตอบอย่างใจลอย

หน้าอกของเธอก็ดูเหมือนว่าจะไม่ได้เล็กนะ ไม่ทำก็ไม่เห็นจะเป็นอะไรนิ?

“แล้วตกลงมีคนรับแล้วเหรอ?”

จะให้ใหญ่ขึ้นหน่อยก็ไม่เป็นไรหรอกมั้ง สวมชุดราตรีคงจะยิ่งวสวยใช่ไหม?

“อ้อ......บริษัทในเครือซีเคกรุ๊ป”

ใช่ ตัดสินใจแล้ว ยังไงก็ไม่ได้อยากได้เงินอยู่แล้ว ลองดูก็ไม่เสียหายอะไร

“ถ้าได้งานแล้วจะย้ายออกไปเลยใช่ไหม?”

“ทำไมกันล่ะ?”ในท้ายที่สุดเธอก็กลับมาสนใจอีกครั้ง

“ฉันชินกับการอยู่คนเดียว พวกเธออยู่ที่นี่ฉันไม่ชินเลย”

ถังซินเหยามองหลัวเหยียนฉีไปแวบหนึ่ง ยิ้มเบาๆ เธออยู่ที่นี่ก็เพราะมองว่าที่นี่ใกล้กับโรงเรียน เป็นบ้านที่เขตโรงเรียน สะดวกที่หลิงหลิงกับหลานหลานจะเข้าเรียน

ให้เธอไป?อย่าแม้แต่จะคิด！ที่เธอกินของของถังซินเหยาไป ไม่เคยแม้แต่จะคายออกมา！

“ได้สิ”ถังซินเหยายิ้มหวาน พยักหน้าเห็นด้วย

หลัวเหยียนฉีอึ้งไปเลย นี่มันไม่ถูกสิ ตามที่เธอเข้าใจถังซินเหยา เธอไม่ควรรีบอ่อนข้อให้เร็วกว่านี้！

เธอไม่ได้ทานอาหารทำที่บ้านที่อร่อยแบบนี้มานานหลายปีแล้ว อาหารข้างนอกถึงแม้จะอร่อยเพียงไหน แต่ถ้าทานไปนานๆแล้วก็เบื่อได้ ตลอดที่ผ่านมาอาหารทำที่บ้านไม่เคยถูกปากเธอมากขนาดนี้

ถังซินเหยาเห็นหลัวเหยียนฉีทานอย่างเอร็ดอร่อย เธอก็ขยิบตาให้ลูกรักทั้งสอง สามแม่ลูกตัดสินใจที่จะร่วมมือกัน

“มา ลูกรัก พวกเราไปชนแก้วกับแม่เลี้ยงหน่อยสักแก้ว ขอบคุณที่สองวันมานี้ดูแลพวกเราอย่างดี ฉันหาบ้านแล้ว พรุ่งนี้พวกเราก็จะย้ายออกแล้ว แต่เสียดายที่ลูกรักมีฝีมือในการทำอาหารขนาดนี้และทำอาหารอย่างเชี่ยวชาญแบบนี้ แม่เลี้ยงคงจะไม่ได้ทานอีกแล้ว แต่ว่าก็ไม่เป็นไร หลังจากนี้พวกลูกทำให้หม่ามี้ทานทุกวันก็ได้ ยังไงตลอดชีวิตนี้หม่ามี้ก็ไม่เบื่อ”

“ขอบคุณนะครับแม่เลี้ยง”

“ขอบคุณนะคะแม่เลี้ยง”

หลัวเหยียนฉีสะอื้นพูดไม่ออก

“ไม่ ขอร้องอย่าไปเลย อยู่ที่นี่เถอะ ให้ฉันดูแลพวกเธอสามคนนะ！”