เมื่อฉันตื่นขึ้นมาในเช้าวันรุ่งขึ้น ฉันยังคงกังวลเล็กน้อย สิ่งแรกที่ฉันทำคือโทรหาเฉียวอี้
เธอตื่นตั้งแต่เช้าแล้ว ตอนนี้กำลังวิ่งอยู่ และถามฉันด้วยเสียงเหนื่อยหอบว่ามีอะไร
เซียวเซิงฟังแล้วรู้สึกสดใสมีชีวิตชีวามาก ฉันก็วางใจขึ้นมาหน่อย
หลังจากที่ฉันตื่นก็ไปเข้าห้องน้ำล้างหน้าแปรงฟัน มองเข้าไปในกระจกเห็นตาทั้งสองที่ดำคล้ำขนาดใหญ่ ฉันดูซีดเซียวกว่าเฉียวอี้มาก
ฉันคงจะเป็นแบบอย่างของสำนวนที่ว่า ฮ่องเต้ไม่รีบร้อนที่จะฆ่าขันที จิตใจของเฉียวอี้แข็งแกร่งกว่าฉันมาก
อันที่จริงฉันไม่ได้อ่อนแอ เรื่องนี้ฉันไม่สนหรอกว่ามันจะแผ่ออกมาถึงตัวฉัน แต่ก็อดไม่ได้ที่จะกังวลว่ามันจะเกิดขึ้นกับแค่คนใกล้ตัวฉันหรือเปล่า
สีชิงชวนบอกว่าฉันเป็นเพื่อนที่เหมือนแม่ไก่แก่ ปฏิบัติต่อเฉียวอี้เหมือนลูกไก่ และปกป้องเธอภายใต้ปีกของฉัน
อันที่จริงเฉียวอี้ปฏิบัติกับฉันแบบเดียวกัน มีเรื่องอะไรเธอมักจะขวางฉันไว้ให้อยู่ข้างหลังเธอและบุกโจมตีข้าศึก
เฉียวอี้เป็นเหมือนสมาชิกในครอบครัวและพี่น้องของฉัน ไม่ใช่แค่เพื่อน
วันนี้ฉันไปตรวจครรภ์ และสีชิงชวนซึ่งเป็นผู้ที่งานยุ่งมากขนาดนั้นก็เปลี่ยนเวลาประชุมตอนเช้าและมาเป็นเพื่อนฉัน
ฉันบอกเขาว่านั่นเป็นเพียงการตรวจประจำทั่วไป ไม่จำเป็นต้องไปเป็นเพื่อนฉันก็ได้ มีคุณย่าไปกับฉันก็พอแล้ว
ความจริงแล้วคุณย่าไม่จำเป็นต้องไปกับฉันด้วยซ้ำ แต่เธอยืนยันที่จะมาด้วย
ก่อนที่สีชิงชวนจะพูด คุณย่าก็พูดกับฉันด้วยใบหน้าที่เคร่งขรึมทันที "เซิงเซิงน้อย ต่อไปอย่าตามใจผู้ชายมากนัก หนูตั้งครรภ์ตั้งสิบเดือนลำบากมากขนาดนั้นเพื่อคลอดลูกให้เขา ทำไมเขาจะไม่สละเวลาสักนิดพาหนูไปตรวจครรภ์หน่อยสักเลยหรือ? ต่อจากนี้ไปเขาจะต้องไปเป็นเพื่อนหนูทุกครั้งในตลอดระยะเวลาตั้งครรภ์ ไม่ไปไม่ได้”
ระหว่างที่คุณย่าพูดก็เอาไม้กระทุ้งที่พื้นอย่างสุดแรง
ผลตรวจของฉันไม่แย่ วันนี้ฉันได้ยินเสียงหัวใจทารกในครรภ์ หมอใช้ลำโพงเปิด เสียงเหมือนรถไฟเล็กแล่นผ่าน
น้ำตาเอ่อล้นที่ดวงตาคุณย่า เดาว่าตระกูลสีไม่ได้ให้กำเนิดทายาทเป็นเวลานานแล้ว ดังนั้นเธอจึงตื่นเต้นมากเป็นพิเศษ
ฉันมองไปที่สีชิงชวน เขาก็ฟังอย่างละเอียดรอบคอบมาก
เดี๋ยวก่อนนะ บางครั้งฉันรู้สึกว่าสิ่งต่าง ๆ ในชีวิตเกินความคาดหมายของฉันจริงๆ
ทุกๆ เรื่องที่เกิดขึ้นล้วนแต่ไม่ใช่สิ่งที่ฉันคาดหวัง
ฉันคิดว่าการแต่งงานของฉันกับสีชิงชวนจะสิ้นสุดลงเมื่อสัญญาหมด แต่ฉันไม่คาดคิดว่าจะมีลูกกับเขา
ชีวิตนี้เราสองคนคงจะเกี่ยวข้องกันไปไม่รู้จบ ถึงไม่ได้อยู่ด้วยกัน แต่เราก็เป็นพ่อแม่ของลูกได้
คิดไปคิดมาก็รู้สึกมหัศจรรย์มาก ถ้าหากความรักคือสิ่งมหัศจรรย์ ชีวิตก็ยิ่งกว่าเป็นตำนานเรื่องหนึ่ง
หลังจากที่ฉันตรวจเสร็จและดื่มซุปหม้อใหญ่ที่คุณย่านำมาให้ ฉันกับสีชิงชวนก็แยกกันไปคนละทิศละทาง
เขาไปประชุมกับสีซื่อกรุป ส่วนฉันไปเซียวซื่อกรุปเพื่อเข้างาน
ตอนที่ฉันยังไม่ได้ก้าวเท้าเข้าไปในห้อง หร่วนหลิงบอกฉันว่าประธานเจินมาถึงแล้ว
ฉันยังคงพึมพำในใจว่าประธานเจินคือใคร?
ฉันผลักประตูห้องทำงานของฉันเข้าไป เห็นผู้หญิงคนหนึ่งยืนอยู่ที่หน้าต่างกำลังมองเหม่อออกไปข้างนอกจากนั้นฉันก็รู้เลยว่านั่นคือเจินเสียน
ฉันจำได้ว่าฉันไม่ได้นัดกับเจินเสียนไว้นี่ ทำไมเธอถึงมาที่นี่ล่ะ?
เธอหันหน้ามามองฉัน พยักหน้าให้ฉันด้วยรอยยิ้ม แล้วเดินมาหาฉัน
“ฉันผ่านมาทางนี้พอดี เลยแวะเอาบัตรเชิญมาให้คุณน่ะค่ะ”
"ฉันรู้เรื่องของฉินกวนและแม่ของคุณแล้ว"
ฉันตัวแข็งไปชั่วขณะ ไม่คิดว่าเธอจะตรงประเด็นขนาดนี้ ฉันรู้สึกตกใจเล็กน้อย เธอมองมาที่ฉันแล้วก็ยิ้ม "ยกโทษให้ฉันที่พูดตรงไป ไม่มีการเปลี่ยนแปลง จริงๆ แล้วฉันกับแม่คุณรู้จักกัน เราเคยเจอกันมาก่อนค่ะ"
“จริงเหรอคะ?” นี่มันน่าทึ่งเกินไปแล้ว
"เมื่อฉินกวนและแม่ของคุณดีขึ้น หลังจากนั้นฉันและฉินกวนไม่ได้อยู่ด้วยกัน พวกเขาก็แยกย้ายกัน"
“อ๋อ” ฉันพยักหน้า
"คุณตกใจที่คิดว่าฉันจะยังพัวพันเรื่องแม่ของคุณและฉินกวนใช่ไหม? อันที่จริงพวกเขาไม่ได้อยู่ด้วยกันมานานหลายปีแล้ว แต่ฉันได้เห็นลูกสาวของเขาหลังจากผ่านไปหลายปี มันยังคงรู้สึกมหัศจรรย์มากๆ"
ฉันยิ้มให้เธอ เดาว่าอาจจะไม่ค่อยดูดีเท่าไหร่
“วันนี้ฉันมาหาคุณ นอกจากเอาบัตรเชิญมาให้แล้ว ฉันยังมีอีกเรื่องจะคุยกับคุณ”
แม้ว่าเจินเสียนจะยังคงยิ้มอยู่ แต่ฉันก็รู้สึกว่าสิ่งที่เธอจะพูดต่อไปจะต้องเป็นเรื่องที่ดี และฉันก็อดไม่ได้ที่จะประหม่าขึ้นมา
เธอจ้องมาที่ฉัน "ฉันรู้ว่าคุณตามหาพ่อผู้ให้กำเนิดของคุณ คุณไม่รู้ว่าใครเป็นพ่อของคุณ เมื่อคุณรู้ว่าฉินกวนและแม่ของคุณเป็นคนรู้จักเก่า คุณรู้สึกว่ามีความเป็นไปได้ว่าเขาเป็นพ่อของคุณ ใช่หรือไม่?"
ฉันไม่ได้คาดหวังว่าเจินเสียนจะตรงไปตรงมาขนาดนี้ จนฉันตั้งตัวไม่ทัน ตอนแรกฉันคิดว่ามันไม่มีอะไร แต่ถ้าพูดแบบนี้ความสัมพันธ์ระหว่างฉันกับเธออึดอัดมากจริงๆ
เธอกำลังจะแต่งงานกับฉินกวนเร็วๆ นี้แล้ว แต่ฉันอาจเป็นลูกสาวนอกสมรสของฉินกวนและเธอก็อาจเป็นแม่เลี้ยงของฉันด้วย ความสัมพันธ์นี้ยุ่งเหยิงมากจริง ๆ
ฉันมองเธอ และเธอก็มองมาที่ฉัน หัวใจที่กระวนกระวายของฉันเต้นรัว แทบจะกระโดดออกมาจากลำคอ
"เซียวเซิง สิ่งที่ฉันอยากจะบอกคุณก็คือคุณมองหาคนผิดมาตลอด ฉินกวนไม่ใช่พ่อของคุณ และเขากับแม่ของคุณมีความสัมพันธ์ระยะสั้นเท่านั้น พวกเขาก็ไม่มีความสัมพันธ์อะไรมากกว่านั้น"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พ่ายรักเมียในนาม(จบ)
สนุกมากเป็นอะไรที่ลุ้นตามตลอดถึงนางเอกจะดูโง่ๆแต่ก็สนุกมากครับชอบแนวนี้มากก...
จบซะแล้วลงตอนไม่ครบค่ะ ขาดตอนที่ 501,506...
เย้ อัพต่อแล้ว 👍👍👍...
แอด...ยังรออัพเดทนะคะ😁😁...
รอมาอัพต่อค่ะ...
กี่ตอนจบค่ะ...
Please up Chapter495...
สนุกมากๆ ค่ะ ติดตามอยู่นะคะ...
นางเอกไม่ได้โง่แต่จิตใจดีเกินไปและพระเอกอยากสอนนางเอกแต่สอนผิดวิธี ในเรื่องทุกคนมีปมหมด นักเขียนค่อยๆขยายแต่ละคน เราว่าสนุก อัพต่อค่ะplease...
เป็นเรื่องที่อ่านแล้วอึดอัดมาก เพราะนางเอกโคตรโง่เลย อ่านแล้วลุ้นแต่ก็ลุ้นไม่ขึ้น มันรู้สึกสงสารนางเอก แต่เป็นสมน้ำหน้า พระเอกก็ใจดำเอาแต่ใจตัวเอง ทำตัวแย่ ทำให้รำคาญ อ่านแล้วไม่ลุ้นให้ได้จบลงด้วยกันอย่างมีความสุข แต่ให้รับผลจากความโง่และการกระทำของตัวเอง...