พ่ายรักเมียในนาม(จบ) นิยาย บท 483

มีความเป็นไปได้หรือไม่? แม้ว่าเซียวหลิงหลิงจะพูดเกินจริง แต่ฉันคิดว่าความเป็นไปได้นี้ยังสูงมาก

“จริงเหรอ? ที่เธอจะฆ่าพ่อของเธอเพราะเรื่องเงิน นั่นคือคนที่เลี้ยงดูเธอตั้งแต่เด็กนะ”

“แล้วเธอคิดว่าทำไมถึงจะฆ่าคนล่ะ? เธอไม่เคยได้ยินคำพูดที่ว่าคนตายเพราะความร่ำรวย นกตายเพราะความตะกละหรือไง เซียวเซิง เธอมันซื่อจริงๆ จุดประสงค์ของการฆ่าตั้งแต่สมัยโบราณจนถึงปัจจุบันคืออะไร? แน่นอนว่ามันเป็นเพราะเงิน ทอง ฐานะ ชื่อเสียง และผลประโยชน์ คือสิ่งเหล่านี้ทั้งหมด”

อย่างไรก็ตาม เซียวเซิงดูเหมือนจะไม่สนใจวัตถุภายนอกเหล่านี้มากนักใช่ไหม?

เธอดูในกล่องเครื่องประดับของเธอ เธอมีพวกอัญมณีมากที่สุด และในกระเป๋าของเธอมีเงินมากที่สุด เธอดูอ่อนโยนและไม่ยินดียินร้ายกับลาภยศสรรเสริญ ดังนั้นพ่อแม่จึงชอบเธอมากที่สุด และพวกเขาก็มอบสิ่งที่ดีที่สุดให้กับเธอ ท้ายที่สุดแล้วสิ่งที่ซ่อนไว้ลึกที่สุดก็คือความเป็นบอสใหญ่ของเซียวซือ”

เธอฆ่าพ่อของเธอ และฉันจะให้เธอชดใช้ด้วยเลือดอย่างแน่นอน

แค่มาเคาะประตูกลางดึกไม่ใช่เหรอ? ให้ฉันเคาะประตูไปตลอดชีวิตตราบเท่าที่ฉันสามารถทำให้เธอกลัวไปจนตายได้ "

ฉันเห็นด้วยกับเซียวหลิงหลิงและฉันก็ได้รับข้อมูลที่มีประโยชน์มาก

นั่นคือเป็นไปได้ว่าเซียวซือไม่ใช่ลูกของพ่อ และฉันคิดว่าเหตุผลนี้มีเป็นไปได้อย่างยิ่ง

ฉันรู้สึกตกใจกับสมมติฐานนี้ และฉันไม่สามารถเรียกสติตัวเองกลับมาได้อยู่เป็นเวลานาน

แต่ก็ดีที่ตอนนี้ในห้องนี้ ฉันไม่ใช่คนเดียวที่เกลียดเธอ เซียวหลิงหลิงก็เกลียดเข้ากระดูกดำเช่นกัน

ฉันไม่รู้ว่าเซียวหลิงหลิงมีความสามารถแค่ไหน และสามารถช่วยฉันได้มากแค่ไหน แต่มันเป็นประโยชน์กับฉันมากที่จะให้ศัตรูเพิ่มอีกหนึ่งคน

เซียวหลิงหลิงถามฉันก่อนออกจากห้องว่า ทำไมเซียวซือถึงโกรธมากขนาดนั้น?

"เพราะฉันไปร่วมงานวันเกิดของคุณย่าของสีชิงชวน เธอจึงกลายเป็นคนที่ไม่ถูกต้อนรับ”

"ไม่แปลกใจเลยที่เธอโกรธมากขนาดนั้น เซียวซือกลัวว่าสถานะของเธอจะหายไป ไม่ง่ายเลยที่เธอจะได้ทุกอย่างอย่างที่เธอต้องการ" เซียวหลิงหลิงตบไหล่ฉัน "ฉันคิดว่าเป็นทางเลือกที่ไม่ฉลาดสำหรับเธอที่จะอยู่ที่นี่ในตอนนี้ เซียวซือคงอยากจะกำจัดเธอในความฝันตอนนี้ เธออยู่ใกล้ๆ เซียวซือ เธอไม่กลัวว่าเซียวซือจะทำอะไรเธอเหรอ?”

“อืม ฉันเลยต้องการให้เธอปกป้องฉันไง”

"ฉันปกป้องเธอได้ แต่อย่าคาดหวังฉัน ไปคาดหวังจากสีชิงชวนเถอะ”

“เธอยังอยากได้เครื่องประดับอยู่ไหม?”

“เซียวเซิง ฉันว่าตอนนี้เธอกลายเป็นคนไม่ดีแล้ว หรือแท้จริงแล้วเธอเต็มไปด้วยความคิดชั่วร้าย?” เซียวหลิงหลิงมองฉัน “คืนนั้นทุกอย่างจะเป็นปกติ แค่นั้นแหละ ฉันจะไปก่อนสักพักนะ”

เวลาเที่ยงคืนกลางดึก ห้องของเซียวซือได้ยินเสียงกรีดร้องของเธอตรงเวลา และเธอก็กรีดร้องอย่างน่าเวทนา

เซียวหลิงหลิงเคาะประตูและดึงสวิตช์อีกครั้ง เธอเล่นโดยไม่รู้สึกเบื่อหน่าย

ฉันยิ้ม พลิกตัวแล้วนอนต่อ

ฉันต้องเก็บพลังงานไว้ เพราะเช้าวันต่อมา ฉันนัดกับคุณพ่อสีและคนอื่นๆ เพื่อไปที่ศูนย์ทดสอบเพื่อทำการทดสอบร่วมกัน

เมื่อฉันไปถึงโรงพยาบาล คุณพ่อสีและคนอื่นๆ ก็อยู่ในโรงพยาบาลแล้ว

ทุกคนไปหมด รวมทั้งสีชิงชวน

โชคดีที่เซียวซือไม่มา และเธอก็รู้ว่าไม่เหมาะที่จะปรากฏตัวในเวลานี้

ฉันไม่กังวลเลยสักนิด ฉันมั่นใจมาก

คุณพ่อสียังสงบและผ่อนคลาย พวกเราให้ตัวอย่าง ในขณะที่รออยู่นอกห้องตรวจ คุณพ่อสีพูดกับฉัน "ฉันไม่เคยรู้จักแม่ของเธอ แต่ทำไมฉันต้องทำการประเมินนี้ล่ะ? แม้ว่ามือสะอาดไม่จำเป็นต้องล้าง แต่ใช้วิธีการทางวิทยาศาสตร์เพื่อปิดปากผู้ที่มีความคิดอื่น ไม่ดีกว่าเหรอ?”

"เธอมันโง่เง่า ยัยโง่” เขาสบประมาทไอคิวของฉัน และฉันรู้ว่าตอนนี้เขาทำได้เพียงคลายความตึงเครียดด้วยการว่าคนอื่น

รายงานการทดสอบออกมาแล้ว และฉันพบว่าฉันได้ทำการทดสอบความเป็นพ่อมากขึ้นภายในเวลาไม่ถึงหนึ่งปี

หมอชวนเราไปคุยในห้องทำงานของเขา ทุกคนประหม่า ยกเว้นฉันกับคุณพ่อสี

เราสองคนมองหน้ากันแล้วยิ้ม

สีชิงชวนที่ยืนอยู่ข้างฉัน จู่ ๆ ก็ลดศีรษะลงและกระซิบกับฉันว่า "คุณยิ้มอะไร ผมเครียดจะตายอยู่แล้ว”

หายากที่สีชิงชวนจะมีด้านที่อ่อนโยนและน่ารักแบบนี้ ฉันแทบจะหัวเราะออกมาดังๆ

คุณแม่สีเห็นแล้ว ตอนนี้เธอรู้สึกประหม่าเล็กน้อย แต่จู่ๆ เธอก็ผ่อนคลายเมื่อเห็นเราเป็นเช่นนี้

คุณหมอเปิดรายงานและส่งให้คุณพ่อดู "รายงานผลนี้แสดงให้เห็นว่าทั้งสองไม่เกี่ยวข้องกันแต่อย่างใด หมอไม่รู้ว่าทำไมทั้งสองต้องได้รับการตรวจเช่นนี้ หมอไม่คิดว่ามันจำเป็น จริงๆ แล้วเมื่อดูจากกรรมพันธุ์ภายนอกที่ชัดเจน รูปลักษณ์ภายนอกของทั้งสองคนไม่มีความเป็นไปได้ที่จะเป็นพ่อลูกกัน”

กล่าวอีกนัยหนึ่งฉันไม่เหมือนคุณพ่อสีเลย

ใช่ ไม่เหมือนเลยจริง ๆ ทุกคนโล่งใจที่ได้ยินหมอพูดเช่นนั้น

นิ้วของสีชิงชวนในฝ่ามือของฉันผ่อนคลายลงอย่างกะทันหัน

คุณแม่สีโทรหาฉันนอกสำนักงาน จับมือฉันและน้ำตาคลอเบ้า "ฉันแค่กำลังคิดว่าเธอเป็นคนจิตใจอ่อนหวานขนาดนี้ ทำไมตอนนั้นถึงต้องกำจัดเด็กอย่างโหดร้าย ที่แท้ก็เพราะสาเหตุนี้นี่เอง”

คุณแม่สีถอนหายใจเฮือกใหญ่ "เจตนาของคนที่สร้างสถานการณ์นี้น่ากลัวและเลวร้ายเกินไป ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเซียวซือ ถ้าฉันพบว่าเซียวซือเป็นคนทำเรื่องนี้ ฉันจะไม่ปล่อยเธอไปอย่างแน่นอน"

“ฉันได้หาวิธีของตัวเองเพื่อแก้แค้นเซียวซือแล้วค่ะ” ฉันบอกคุณแม่สีอย่างถามคำตอบคำ เธอมองมาชั่วขณะแล้วพยักหน้า “โอเค ฉันเชื่อว่าเธอจะสามารถแก้ไขปัญหาได้อย่างดี”