พ่ายรักเมียในนาม(จบ) นิยาย บท 487

ดูเหมือนว่าเซียวซือจะหมั้นหมายกับสีชิงชวนแล้ว ไม่อย่างนั้นเธอคงจะไม่ใจเย็นเช่นนี้

ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยรอยยิ้ม ปกติเซียวซือชอบสวมเสื้อผ้าสีขาวเสมอ แต่วันนี้เธอสวมเสื้อกันลมสีม่วงแดง เธอดูท่าทางกระปรี้กระเปร่ามีชีวิตชีวาและดูเหมือนเจ้าสาวเล็กน้อย

เฉียวอี้และฉันมองหน้ากัน และเซียวซือก็เดินมาข้างหน้าพวกเราอย่างใจเย็น เธอยกหน้าขึ้นสูงด้วยท่าทีของผู้ชนะ

“ว่าไง? ห้องน้ำฉันนอนหลับสบายหรือเปล่า? ถ้าชอบก็มานอนที่นี่ทุกคืนได้เลยก็ได้นะ”

"เซียวซือเธอชั่วร้ายมาก" ตอนที่เฉียวอี้กำลังคุยกับเซียวซือ ฉันจับแขนเธอแน่น ฉันกลัวว่าเธอจะอดไม่ได้ที่จะต่อยหน้าเซียวซือ

การต่อยตีเธอตอนนี้จะไม่ช่วยอะไร

“ปกติไม่สนใจว่าหน้าซื่อใจเหี้ยมหรือไม่ แค่สนใจว่ามีประโยชน์หรือไม่ ตอนนี้ดูเหมือนว่าจะมีประโยชน์มากเลยทีเดียว” เซียวซือยิ้มทั่วใบหน้า และรอยคล้ำใต้ตาของเธอก็หายไปแล้ว

“ในที่สุดแล้วเธอก็ยังคงหวาดผวา ทำให้ฉันหมดสติ ไม่กล้าให้ฉันปรากฏตัว”

"เราต้องพูดกันด้วยข้อเท็จจริง ความจริงก็คือฉันหมั้นกับสีชิงชวนแล้ว" เธอยื่นมือออกมาเพื่อแสดงให้ฉันเห็นว่ามีแหวนแวววาวอยู่ที่นิ้วนางวงหนึ่ง

เฉียวอี้มองดู "มันเป็นแค่งานหมั้น เซียวซือ ครั้งก่อนฉันบอกเธอไปแล้วนะ แม้ว่าจะแต่งงานแล้ว ก็ยังหย่าได้ นับประสาอะไรกับงานหมั้นลวงๆ"

"วันแต่งงานของฉันกับสีชิงชวนถูกกำหนดไว้แล้ว เซียวเซิง หยุดเพ้อฝัน เธอรู้ไหมว่าผลประโยชน์ของตระกูลเซียวของเราและตระกูลสีผูกพันกันมานาน ไม่ว่าจะเป็นเรื่องงานหรือเรื่องส่วนตัว งานแต่งงานของฉันกับสีชิงชวนถูกกำหนดไว้แล้ว”

ก่อนหน้านี้ ฉันไม่เห็นว่าเซียวซืออยากจะแต่งงานกับสีชิงชวนมากขนาดนี้ เธอไม่ได้แสดงออก ตอนนั้นฉันยังคิดที่โง่ๆ ที่จะผลักไสสีชิงชวนไปหาเซียวซือ บางทีในสายตาของเซียวซือฉันกำลังต้องการจับให้อยู่หมัด

“ในเมื่อยังรู้สึกผิดและทำให้พวกเราสลบไป งั้นรอจนถึงวันพิธีแต่งงานของเธอก็จะใช้วิธีนี้ทำให้ฉันสลบไปอีกไหม?”

“เซียวเซิง ชาตินี้เธอถูกลิขิตให้เป็นผู้แพ้ สีชิงชวนจะแต่งงานกับฉันแน่นอน แต่งแน่นอน!” เซียวซือตะโกนประโยคนี้อย่างหนักแน่นด้วยท่าทางเหมือนเป็นโรคประสาทเล็กน้อย

เฉียวอี้และฉันหมดสติไปเป็นเวลานาน ปากของเราแห้งและวิงเวียนศีรษะ เราต้องไปตรวจร่างกายที่โรงพยาบาล

เราไม่ได้พูดอะไรกับเซียวซืออีก และเดินผ่านเธอไปเลย

เราไม่ต้องการเข้าไปพัวพันกับเธอ แต่เซียวซือกลับยังไม่จบ และเธอตะโกนข้างหลังเราว่า "เซียวซือ ไม่ว่าเธอจะล่อลวงสีชิงชวนยังไง เขาก็จะไม่สนใจเธออีกต่อไป! เธอควรที่จะสำเหนียกตัวเองว่าเธอมันก็แค่ผู้หญิงแท้งลูก!”

ฉันหยุดทันทีและรีบหันกลับไปมองเซียวซือ

เธอเงยหน้าขึ้นอย่างโอหังและมองมาที่ฉันสายตาที่ดูถูก

ฉันสูญเสียลูกไปเพราะถูกเธอปั้นเรื่องใส่ร้าย และตอนนี้เธอก็ยังใช้มันออกมาพูดให้เป็นขี้ปากคน

เดิมทีฉันอยากจะรอจนกว่าจะถึงจุดจบเพื่อสะสางความแค้นทั้งเก่าและใหม่กับเธอ แต่ตอนนี้ฉันรอไม่ไหวแล้ว

ฉันเดินไปหาเซียวซือ เธอกำลังรอฉันด้วยท่าทางเย้ยหยัน

เธอคิดว่าฉันจะไม่ทำอะไรเธอ แต่เธอคิดผิด

ฉันเดินเข้าไปหาเธอ ยกมือขึ้น แล้วตบหน้าเธออย่างแรง

ดูเหมือนว่าฉันไม่เคยตบใครเลยในชีวิต นอกจากง้างคันธนู ฉันตบสองครั้งฝ่ามือที่สั่นสะเทือนของฉันเจ็บไม่น้อย

การตบสองครั้งของฉันทำให้เซียวซือตกตะลึง แม้แต่ใบหน้าเธอยังลืมที่จะบังไว้ เธออ้าปากค้างจ้องมาที่ฉัน "เซียวเซิง เธอ เธอตบ...”

“อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ว่าเธอกับเจินเสียนสมรู้ร่วมคิดที่จะทำร้ายฉัน เซียวซือ เธอทำร้ายฉัน ฉันจะทวงมันกลับมาจากเธอทั้งหมด!”

ฝ่ามือของชาไปหมด เฉียวอี้รีบวิ่งมาขวางฉันไว้ทันที กลัวว่าเซียวซือจะตอบโต้

เธอล้มลงกับพื้นเสียงดังและดูเหมือนว่าเป็นการตกจะไม่เบา

เฉียวอี้ไม่มีความเห็นอกเห็นใจเลยสักนิด และรีบขึ้นไปจับคอเสื้อเธอ ดึงเธอขึ้นจากพื้น

เสื้อผ้าบนร่างกายของเซียวซือค่อนข้างบาง ฉันได้ยินเสียงผ้าขาด และคอเสื้อของเซียวซือถูกเฉียวอี้ฉีกเป็นรูใหญ่

ฉันเพิ่งเห็นรอยเท้าขนาดใหญ่บนใบหน้าซ้ายของเซียวซืออย่างชัดเจน วิ่งผ่านใบหน้าของเธอจากซ้ายไปขวาบนลงล่างเต็มใบหน้า

เท้าของเฉียวอี้ก็ใหญ่มากเช่นกัน ด้วยเท้าไซซ์สามสิบเก้า รู้สึกเหมือนรอยเท้าของเธอใหญ่กว่าหน้าของเซียวซือเสียอีก

การเตะครั้งนี้รุนแรงมากจนเซียวซือที่ถูกเตะเกือบหมดสติไป

เฉียวอี้ชูกำปั้นของเธอ ฉันเข้าไปจับมือเฉียวอี้ "พอเถอะ"

“ฉันแค่เตะไปครั้งเดียวเอง แค่นี้พอเหรอ มันน้อยไปสำหรับเธอ”

"แต่ที่เธอเตะไป ฉันว่าตอนนี้เซียวซืออย่างกับหัวหมูแล้ว” เฉียวอี้กับฉันส่ายหัว "เซียวซือเปราะบางมาก ถ้าทุบตีจนเธอตายขึ้นมาจะทำอย่างไรล่ะ?”

จากนั้นเฉียวอี้ก็ปล่อยเซียวซืออย่างไม่เต็มใจ และลูบจมูกของเธอ "ใช่ เธอมันเปราะบางเกินไป ตบตีเธอไปก็น่าเบื่อหน่าย”

เธอปล่อยมือจากเซียวซือ เซียวซือไม่สามารถยืนนิ่งได้และนั่งลงบนพื้น

เธอค่อยๆ นั่งพิงผนังราวกับว่าเธอกำลังหายใจออก แต่ไม่หายใจเข้า "เซียวเซิง เซียวเซิง ถ้าเธอตบฉัน ฉันจะแจ้งตำรวจแน่นอน ฉันจะแจ้งตำรวจให้ตำรวจจับเธอ"

“เธอโดนฉันเตะจนโง่ไปแล้วหรือยังไง? คนที่ตบตีเธอคือฉันคนนี้นี่ เกี่ยวอะไรกับเซียวเซิง?”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พ่ายรักเมียในนาม(จบ)