พ่ายรักคุณสามี นิยาย บท 13

กรี๊ด!

หลี่ยู่หลานกรีดร้องออกมาแล้วรีบถีบร่างของประธานหวางให้ออกจากเธออย่างรวดเร็ว “ประธานหวางคะ ปล่อยฉันนะคะ คุณดูให้ดีสิว่าฉันคือใคร ฉันไม่ใช่เซี่ยซีหว่านนะ คุณหาผิดคนแล้ว!”

ประธานหวางไม่หยุดเปลื้องผ้าของหลี่ยู่หลาน “แม่สาวน้อย ไม่ต้องดิ้นไปหรอกน่า ฮ่า ๆ ๆ”

“ปล่อยฉันนะ! ช่วยด้วยค่ะ ช่วยด้วย!” หลี่ยู่หลานร้องเสียงดัง

ทันใดนั้นเองก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้น “ปัง” ประตูห้องถูกพังลงแล้วตำรวจกลุ่มหนึ่งก็วิ่งเข้ามา “พวกเราได้รับรายงานผ่านทางโทรศัพท์มาว่าพวกคุณได้กระทำการซื้อขายบริการทางเพศ ตอนนี้พวกเราต้องขอควบคุมตัวพวกคุณไปสอบปากคำด้วยครับ!”

ตำรวจควบคุมตัวประธานหวางไว้แล้ว

หลี่ยู่หลานที่กำลังตกใจจนสติแตกก็รีบจัดการเสื้อผ้าตัวเองอย่างรวดเร็ว “พวกฉันไม่ได้ทำอะไร พวกฉันไม่ต้องไปที่สถานีตำรวจหรอก!”

“โปรดให้ความร่วมมือในการสืบสวนด้วยครับ เอาตัวไป!”

......

หลี่ยู่หลานไม่รู้ว่ามันเกิดเรื่องอะไรขึ้น เธอโดนตำรวจใช้กำลังควบคุมตัวให้เดินไปข้างหน้า ระหว่างที่เดินผ่านห้องโถงใหญ่ของบาร์ ทุกคนที่อยู่รอบ ๆ รุมล้อมเข้ามาทั่วทุกสารทิศ

เมื่อตอนหลี่ยู่หลานยังเป็นวัยรุ่นหนุ่มสาว เธอเคยเป็นนักแสดงมาก่อน แต่ภายหลังได้แต่งงานเข้ามาในตระกูลเซี่ยจึงค่อย ๆ ถอนตัวออกจากวงการบันเทิง แต่เธอก็ยังคงเป็นที่น่ายกย่องในฐานะดารามากความสามารถ

แค่เพียงครู่เดียวก็มีคนจำเธอได้แล้ว

“พวกเราดูสิ ผู้หญิงคนนั้นคืออดีตดาราหลี่ยู่หลาน!”

“ไม่อยากจะเชื่อ เกิดอะไรขึ้นกับหลี่ยู่หลาน ทำไมเธอถูกคุมตัวไปล่ะ?”

“ทุกคนยังดูไม่ออกอีกเหรอ ฉันได้ยินมาว่าเธอกับประธานหวางของห้างสรรพสินค้าถูกจับได้ตอนกำลังเปิดห้อง เจ้าคนอ้วนที่อยู่ด้านหน้าคนนั้นก็คือชายชู้ของหล่อนยังไงล่ะ”

“รีบหยิบมือถือขึ้นมาถ่ายรูปเร็ว ข่าวนี้จะต้องดังระเบิดแน่นอน!”

หลายปีที่ผ่านมานี้หลี่ยู่หลานหมดเงินไปเป็นจำนวนมากกับการสร้างข่าวเพื่อรักษาชื่อเสียงเกียรติยศของตัวเองเป็นอย่างดี แต่ตอนนี้กลับโดนจับเพราะข้อหาซื้อขายบริการทางเพศ ผู้คนรอบด้านต่างพากันรุมล้อมเข้ามาแล้วหยิบโทรศัพท์ถ่ายภาพใบหน้าของเธอ ทันใดนั้นเธอจึงตะโกนด้วยน้ำเสียงแหลม ๆ ออกมาจขากจิตใจที่แตกสลายว่า “อย่าถ่ายนะ! พวกแกหยุดถ่ายกันได้แล้ว!”

......

ในขณะเดียวกันเซี่ยเจิ้งกั๋วกำลังกินเลี้ยงอยู่กับหัวหน้าอาวุโสที่โรงแรมหกดาวนั้น หัวหน้าอาวุโสเหล่านี้ยิ้มให้เขาพร้อมกับเอ่ยถามว่า “ประธานเซี่ย ทำไมวันนี้คุณนายเซี่ยไม่ออกมาด้วยกันล่ะ?”

สมัยหลี่ยู่หลานสาว ๆ เธอแฝงตัวอยู่ในวงการบันเทิงแถมมีเส้นสายไม่น้อยและเข้ากันได้ดีกับทุกฝ่าย หลังจากเธอแต่งงานกับเซี่ยเจิ้งกั๋วจึงกลายเป็นผู้ช่วยที่มีความสามารถและออกงานสังคมด้วยกันบ่อยครั้ง และคอยสนับสนุนการรักษานายท่านเซี่ยจนทำให้อาการดีขึ้นมามาก

เซี่ยเจิ้งกั๋วยิ้มแล้วตอบว่า “วันนี้ภรรยาของผมมีธุระต้องจัดการนิดหน่อย คงจะมาไม่ได้หรอก”

ทุกคนต่างพากันพูดชมว่า “ประธานเซี่ย หลายปีที่ผ่านมานี้ คุรมีอดีตดาราดังแห่งยุคที่เพียบพร้อมและยินดีเคียงข้างคอยช่วยเหลือเสมอ คุณมีภรรยาที่มีคุณธรรมและเก่งกาจเต็มไปด้วยความสามารถจริง ๆ พวกเรารู้สึกยินดีกับคุณมาก!”

เซี่ยเจิ้งกั๋วรักเกียรติยศจอมปลอมกับศักดิ์ศรีของตัวเองมากที่สุด เมื่อโดนพูดถึงแบบนี้เข้าหน่อยเขาก็ยิ้มอย่างพอใจขึ้นมาทันทีด้วยใบหน้าเปล่งประกาย

ขณะนั้นเองเสียงโทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้น มีคนโทรเข้ามา

ใครสักคนในห้องพูดขึ้น “ประธานเซี่ย นั่นใช่คุณนายเซี่ยโทรมาเช็คหรือเปล่า ไม่ต้องไปไหนหรอก ให้พวกเราได้ฟังพร้อม ๆ กันสิ พิสูจน์ความบริสุทธิ์ของคุณหน่อยเป็นไง”

เซี่ยเจิ้งกั๋วที่กำลังอารมณ์ดีถึงขีดสุด เมื่อโดนผู้คนต่างพากันพูดยุยงเข้าหน่อย เขาก็กดรับสายพร้อมกับกดปุ่มเปิดลำโพงแล้วพูดว่า “สวัสดีครับ”

เสียงปลายสายพูดตอบกลับมาดังผ่านลำโพงเข้าสู่หูผู้ฟังทุกคนอย่างรวดเร็วว่า “สวัสดีครับ คุณใช่เซี่ยเจิ้งกั๋วหรือเปล่าครับ หลี่ยู่หลานภรรยาของคุณโดนจับกุมและเป็นผู้ต้องสงสัยในข้อหาซื้อขายบริการทางเพศที่ห้องพักภายในบาร์ กรุณานำทนายความของคุณมาดำเนินการตามขั้นตอนด้วยครับ”

ผู้ต้องสงสัย....การซื้อขายบริการทางเพศ?

เซี่ยเจิ้งกั๋วรู้สึกตัวแข็งทื่อไปทั้งตัว

ทันใดนั้นเองก็มีหัวหน้าอาวุโสบางคนหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและเห็นข่าวของหลี่ยู่หลานที่ถูกจับกุมด้วยข้อหาซื้อขายบริการทางเพศ ข่าวนั้นถูกเผยแพร่ลงสู่อินเทอร์เน็ตแล้วขึ้นเป็นหัวข้ออันดับหนึ่งของเว็ปเหวยป๋อแล้ว

จากรูปภาพเสื้อผ้าของหลี่ยู่หลานอยู่ในสภาพไม่สมบูรณ์และร้องโวยวายอย่างคนสติแตก แต่ประธานหวางที่อยู่ด้านหน้านั้นกลับไม่ได้สวมใส่เสื้อผ้าสักชิ้น

ชาวโซเชียลต่างพากันแห่มาแสดงความคิดเห็นข่าวนี้กันอย่างมาก

“เจิ้งกั๋ว ทำไมคุณถึง.....ตบฉัน?”

เซี่ยเจิ้งกั๋วกัดฟันแน่น สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว “หลี่ยู่หลาน ซีหว่านเพิ่งจะกลับมาจากต่างจังหวัด เธอจะสามารถจัดการอะไรเรื่องนี้ได้? ฉันเลี้ยงดูเธอมาตั้งหลายปี แต่เธอกลับตอบแทนฉันแบบนี้งั้นเหรอ? ชื่อเสียงและหน้าตาของฉันนั้นโดนเธอทำลายจนเละป่นปี้ไปหมดแล้ว!”

หลี่ยู่หลานเพิ่งรู้ตัวว่าเธอได้ทำผิดต่อเซี่ยเจิ้งกั๋วแล้วอย่างใหญ่หลวง เซี่ยเจิ้งกั๋วรักชื่อเสียงและเกียรติยศมาก ตอนนี้เธอทำให้เขากลายเป็นตัวตลกสำหรับคนอื่น ๆ ซึ่งเป็นเรื่องปกติที่เขาจะระบายอารมณ์ลงที่เธอ

“ฉันจะให้คนจัดการข่าวในโซเชียลซะ แล้วไม่ต้องพูดถึงเรื่องของไอ้ประธานหวางขึ้นมาอีก เธอก็ช่วยทำตัวสงบเสงี่ยมให้ฉันหน่อยแล้วกัน!”

เมื่อเซี่ยเจิ้งกั๋วพูดจบก็สะบัดแขนเสื้อแล้วจากไป ทิ้งหลี่ยู่หลานไว้ที่ตรงนี้เพียงลำพัง

หลี่ยู่หลานกัดฟันกรอดจนเลือดไหลออกมาเธอเอ่ยชื่อคนคนหนึ่งออกมาอย่างอาฆาตเคียดแค้นว่า “ยัยเซี่ยซีหว่าน!”

......

เมื่อฮั่วซีเจ๋อได้ดูละครฉากหนึ่งแล้วก็ปรบมือขึ้นด้วยความสะใจ “พี่รอง พี่สะใภ้รองคนนี้ร้ายกาจสุดยอดไปเลย หมากในเกมนี้เกรงว่าแม่เลี้ยงคนนั้นคงจะใช้ชีวิตไม่มีความสุขอีกต่อไปแล้ว”

ลู่หานถิงเอามือล้วงกระเป๋ากางเกงทั้งสองข้าง แสดงท่าทีว่าไม่ได้มีอะไรเกินความคาดหมาย คุณนายลู่ของเขาน่ะมีเซอร์ไพรส์ให้เขาทุกวัน

เธอเป็นเหมือนกับความพิศวงที่ค่อย ๆ ดึงดูดเขาอย่างช้า ๆ

“ฉันไปล่ะ”

ลู่หานถิงกำลังจะออกไป แต่ทันใดนั้นตรงหน้าเขากลับปรากฏเงาคนขึ้นมาคนหนึ่ง เงาคนนั้นก็คือ....เซี่ยเสี่ยวเตี๋ย

จิตใจของเซี่ยเสี่ยวเตี๋ยนั้นชั่วร้าย แต่น่าเสียดายที่เธอไม่ได้รับเลือกให้เป็นผู้สืบทอดแผนการร้ายจากหลี่ยู่หลาน เพราะเธอช่างดื้อรั้น หยาบคาย และขี้อิจฉา หรือนิสัยไม่ค่อยดีนั่นแหละ

เธอคงยังไม่รู้เรื่องว่าเกิดอะไรขึ้นกับพ่อแม่ของเธอ เพราะว่าใจของเธอนั้นหยุดอยู่ที่ลู่หานถิง เขาคือ....ชายหนุ่มรูปหล่อคนนี้

เซี่ยเสี่ยวเตี๋ยหยิบเช็คเงินสดออกมาหนึ่งใบและยื่นออกมาพร้อมกับพูดขึ้นว่า “สุดหล่อ นี่เงินของนาย ต่อไปนี้ห้ามมายุ่งกับเซี่ยซีหว่านอีก!”