พ่ายรักคุณสามี นิยาย บท 166

ในห้องถ่ายทอดสด ดวงตาทั้งสองข้างของผู้ช่วยเป็นประกาย “ว้าว หลิงคนสวย มหาเศรษฐีปรากฏตัวอีกแล้ว รางวัลใหญ่ก้อนโตมากเลย”

เซี่ยซีหว่านมองไปที่จำนวนเลขศูนย์เหล่านั้นที่ด้านหลังเหรียญทอง เธออดไม่ได้ที่จะอุทานออกมาด้วยความตะลึงและมึนงงว่า “เสี่ยมหาเศรษฐีคนนี้พูดอะไร เขากลับให้หลิงหลิงพูดว่าเธอรักเขา”

เยี่ยหลิงเปลี่ยนชุดสูทสีดำของเธอแล้ว ตอนนี้เธอสวมเสื้อยืดสีขาวธรรมดาดูสะอาดบริสุทธิ์ ดวงตาอันงดงามของเธอก็เห็นคำพูดส่งมาจากเสี่ยมหาเศรษฐีผู้นี้ “บอกว่าคุณรักผม”

“หลิงคนสวย ชาวเน็ตก็เป็นแบบนี้แหละ มีหลายคนที่มีจิตใจผิดปกติ เธอไม่ต้องคิดมากนะ ฉันจะคืนเงินจำนวนมหาศาลนี้ให้เขาที่หลังช่องเดี๋ยวนี้!” ผู้ช่วยพูดอย่างเป็นธรรม

เยี่ยหลิงกระพริบตาของเธอเบา ๆ จากนั้นปากที่เป็นกระจับอันงดงามของเธอก็เอ่ยขึ้นว่า “ไม่ต้องลำบากขนาดนี้ก็ได้ ถ้าไม่ใช่เสี่ยมหาเศรษฐีจริง ๆ ก็คงจะไม่กล้าส่งมาง่าย ๆ แบบนี้ ฉันพูดก็ได้ค่ะ ท้ายที่สุดแล้วคนเราก็ใช้เงินกันอยู่ดี”

“หลิงคนสวย เธอต้องการจะพูดจริง ๆ เหรอ?” ผู้ช่วยถามอย่างไม่แน่ใจ

เยี่ยหลิงมองไปที่กล้อง เธอพูดด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลพร้อมกับทำมือรูปหัวใจว่า “พี่คะ ฉันรักพี่นะ”

…

ภายในห้องวีไอพีสุดหรู เสียงที่พูดว่า “พี่คะ ฉันรักพี่” ดังขึ้นผ่านแก้วหูของกู้เยี่ยจิ่นอย่างชัดเจน ลูกกระเดือกของกู้เยี่ยจิ่นกลิ้งไปมาและร่างกายก็ชาไปทั้งตัว

ในห้องการถ่ายทอดสดเขาคิดว่าเยี่ยหลิงคงเดาออกแล้วว่าเป็นเขา เธอจงใจ จงใจพูดจาไพเราะอ่อนหวาน และจงใจแกล้งเขา

ตอนนี้ลูกสาวของเขาแย่มาก

อย่างไรก็ตาม คิ้วที่ขมวดเป็นปมจากความทุกข์ของกู้เยี่ยจิ่นก็จางลงเล็กน้อย และปรากฏรอยยิ้มขึ้น เห็นได้ชัดว่าเขากำลังอารมณ์ดีมาก ความทุกข์ที่สะสมมาตลอดหลายวันนี้หายไปจนหมด เมื่อถูกเธอเอาใจง่าย ๆ เช่นนี้

ทันใดนั้น คอมเมนต์ในห้องถ่ายทอดสดก็ถูกลบออกไป

“บ้าเอ้ย นี่โรคจิตหรือเปล่า ให้หลิงหลิงบอกว่ารักเขาเนี่ยนะ?”

“มีเงินก็คิดว่าเจ๋งเหรอ รีบเอาเงินเหม็น ๆ ของคุณออกไปซะ!”

“หลิงหลิงนางฟ้าตัวน้อย พวกเราจะปกป้องคุณเอง มีคนที่รักคุณตั้งเยอะ อย่าไปสนใจโรคจิตคนนั้นเลย !”

“ติ๋งติ๋งติ๋ง” กล่องแชทส่วนตัวของกู้เยี่ยจิ่นเต็มไปด้วยข้อความอย่างรวดเร็ว เขากดเปิดดูข้อความซึ่งเต็มไปด้วยคำด่าเขา ด่าว่าเขาโรคจิตหลายอย่าง และสั่งให้เขาอยู่ห่าง ๆ จากเยี่ยหลิง

อารมณ์ดีของกู้เยี่ยจิ่นเมื่อครู่นี้พังทลายลงอย่างรวดเร็ว ในฐานะนายน้อยของตระกูลจานอิง ตั้งแต่เด็กเขาก็ได้รับการเทิดทูน และไม่เคยโดนผู้คนมาไล่ตามด่าว่าเป็นโรคจิตมากขนาดนี้!

ทันใดนั้นก็มีเสียง “เปี๊ยะ” ของดอกไม้ไฟในห้องถ่ายทอดสดก็ระเบิดขึ้นอีกครั้ง อาเสี่ยมหาเศรษฐีรายใหม่ปรากฏตัวขึ้นและส่งอาเสี่ยมหาเศรษฐีรายเก่าออกไป

อาเสี่ยมหาเศรษฐีรายใหม่ก็ให้รางวัลเป็นเงินก้อนโตด้วยเช่นกัน และทิ้งข้อความไว้ว่า “หลิงคนสวย สวมชุดแต่งงานเถอะ เรายังไม่เคยเห็นคุณสวมชุดแต่งงานเลย”

เยี่ยหลิงกำลังจะลองชุดแต่งงานของเธอ ภายในห้องถ่ายทอดสดก็รู้สึกคึกคักไปทั่วห้อง และจำนวนผู้ชมที่รับชมการถ่ายทอดสดก็เพิ่มขึ้นตลอดเวลา

กู้เยี่ยจิ่นขมวดคิ้วที่งดงามของเขา เขารู้สึกร่างกายเย็นเฉียบจนเข้ากระดูดำ เพียงแค่ให้เงินเธอเท่านั้น เธอจะทำอะไรก็ได้อย่างนั้นเหรอ?

ชุดแต่งงานลองสวมใส่เฉย ๆ ก็ได้เหรอ เธอสามารถสวมชุดแต่งงานให้คนดูไปทั่วได้เหรอ?

กู้เยี่ยจิ่นออกจากห้องถ่ายทอดสด และส่งข้อความถึงเลขาส่วนตัวของเขาว่า “ห้องถ่ายทอดสดของเยี่ยหลิงดูขัดหูขัดตาเกินไป กดบล็อกเลย”

...

แน่นอนว่าเยี่ยหลิงก็เห็นคำขอให้ใส่ชุดแต่งงานด้วย เธอกำลังพิจารณาว่าจะลองใส่ดีไหม ทันใดนั้นห้องถ่ายทอดสดก็กลายเป็นหน้าจอสีดำแล้ว

ผู้ช่วยเด้งตัวออกมาทันที แล้วพูดว่า“เกิดอะไรขึ้น ทำไมจู่ ๆ หน้าจอถึงเป็นสีดำล่ะ?”

เยี่ยหลิงไม่ต้องคิดก็รู้ว่าเป็นเขาคนนั้นที่สั่งบล็อกช่องของเธอ เธอจึงลุกขึ้นแล้วพูดว่า “น่าจะเกิดเหตุเกิดขัดข้องนะคะ เวลาก็ใกล้จะหมดลงแล้ว พวกเราก็ปิดช่องกันเถอะค่ะ”

ผู้ช่วยพยักหน้าซ้ำไปซ้ำมา การถ่ายทอดสดวันนี้ทำกำไรได้มหาศาล เมื่อเยี่ยหลิงเอ่ยปากพูดอะไรทุกอย่างก็เป็นพระราชโองการไปหมด “หลิงคนสวย งั้นพวกคุณพักผ่อนกันก่อนเถอะ ฉันจะให้ฝ่ายสนับสนุนคำนวณกำไรและรายได้ของวันนี้ จากนั้นฉันจะให้นักบัญชีรีบนำเงินสมทบของคุณเข้าบัญชีของคุณนะ”

เยี่ยหลิงรู้สึกพอใจมาก เหตุผลที่เธอเลือกห้องถ่ายทอดสดนี้ก็เพราะเป็นห้องที่นำเงินเข้าบัญชีรวดเร็วนัก เธอจึงพูดว่า “ตกลงค่ะ งั้นพวกเราจะนั่งพักก่อนสักหน่อยค่ะ”

“คุณชายลู่” เซี่ยซีหว่านวิ่งเข้าไปหาเขาพร้อมกับกระโดดเข้าไปในอ้อมอกของเขา แล้วพูดว่า “คนน่ารักของคุณมาแล้วค่ะ”

ลู่หานถิงโอบกอดเอวบางร่างเล็กของเธอไว้ในอ้อมแขนอันแข็งแกร่งของเขา แล้วถามว่า “อะไรอยู่ในถุงเหรอ?”

“เสื้อผ้าที่หลิงหลิงมอบให้ฉันค่ะ…” เซี่ยซีหว่านหลบหน้าลงด้วยใบหน้าที่แดงก่ำ

“เสื้อผ้าอะไรเหรอ? ผมขอดูหน่อยสิ”

เซี่ยซีหว่านไม่อยากให้เขาดู เธอพยายามซ่อนถุงเสื้อผ้าไว้ข้างหลัง แต่ลู่หานถิงนั้นเร็วกว่า แขนเรียวยาวของเขายื่นออกมา และมือใหญ่ของเขาก็จับกระโปรงสีขาวที่ลื่นราวกับผ้าไหมไว้เรียบร้อยแล้ว

คิ้วรูปดาบของลู่หานถิงเลิกขึ้นมาเล็กน้อย เขาเหลือบมองเธอและพูดว่า “คุณนายลู่ คืนนี้ใส่ให้ผมดูหน่อยสิ”

หึ เจ้าคนทะลึ่งลามก!

เซี่ยซีหว่านหน้าแดงก่ำ เธอโยนถุงในมือของเธอไปบนใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาอย่างแรง

...

เยี่ยหลิงยังคงอยู่ในห้องถ่ายทอดสด ทันใดนั้นผู้ช่วยก็รีบวิ่งเข้ามาแล้วพูดว่า “หลิงคนสวย ตอนนี้เรามีปัญหาแล้ว มีคนรายงานว่าเรามีส่วนเกี่ยวข้องในการทำธุรกรรมเงินสดที่ผิดกฎหมายที่นี่ ตอนนี้ บัญชีผู้สนับสนุนทั้งหมดถูกล็อคแล้ว ไม่สามารถนำเงินออกมาได้เลยแม้แต่หยวนเดียว และยังต้องให้ร่วมมือกับการตรวจสอบด้วย!”

อะไรนะ?

รูม่านตาของเยี่ยหลิงหดเล็กลง เธอคิดอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นจึงหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาและกดโทรออกไปยังหมายเลขโทรศัพท์ของกู้เยี่ยจิ่นทันที

เสียงโทรศัพท์มือถืออันไพเราะดังขึ้นอีกครั้ง ปลายสายกดรับสายอย่างไม่รีบร้อน เยี่ยหลิงจึงมุ่งไปที่หัวข้อที่ต้องการและพูดว่า “คุณกำลังใช้เล่ห์กลอุบายอะไรอยู่คะ?”

เสียงทุ้มต่ำของกู้เยี่ยจิ่นดังผ่านเข้ามาอย่างเย็นชาว่า “ฉันเพิ่งกลับมาถึงอพาร์ตเมนต์ หลิงหลิง เธอมาหาฉันหน่อยสิ”