ซูซีมาที่นี่พร้อมกับบอดี้การ์ดชุดดำอีกจำนวนหนึ่ง เขามองไปที่เซี่ยซีหว่าน “หว่านหว่าน คุณจะพาอาหลินไปไหนเหรอ?”
เซี่ยซีหว่านหยุดชะงักฝีเท้าลง “ซูซี คุณรู้เหรอว่าฉันจะมาที่นี่?”
“หว่านหว่าน ผมไม่รู้จริง ๆ นะว่าคุณตามมาเจออาหลินที่นี่ได้ยังไง แต่เราสองคนโตมาด้วยกันตั้งแต่เด็ก ดังนั้นผมรู้จักคุณดีว่าคุณเป็นคนฉลาดทำให้คนใกล้ตัวต้องคอยระวังเสมอ เมื่อเย็นนี้ผมเลยให้คนพวกนี้มารอคุณที่นี่ แล้วคุณก็ไม่ทำให้ผมผิดหวังจริง ๆ”
เซี่ยซีหว่านมองหน้าซูซีแล้วพูดว่า “เมื่อครู่นี้อาหลินไอออกมาเป็นเลือด ต่อให้ฉันรักษาโดยการใช้เข็มแล้วแต่ยังไงก็ต้องพาอาหลินไปโรงพยาบาลอยู่ดี ฉะนั้นเรื่องของเราเอาไว้ค่อยคุยกันวันหลังจะได้ไหม?”
ซูซีมองเข้าไปยังนัยน์ตาสว่างเป็นประกายนั่น รัศมีที่เต็มไปด้วยความฉลาด มันช่างสวยงามเหลือเกิน แต่เมื่อได้ยินประโยคนั้นของเธอกลับทำให้เขาส่ายหัวไปมา
“หว่านหว่าน ผมไม่รู้หรอกนะว่าตอนนี้คุณมีแผนอะไรอยู่ในหัว แต่ค่ำคืนนี้ยังไม่จบง่าย ๆ แน่ ผมจะให้คนไปส่งอาหลินที่โรงพยาบาลเอง แต่คุณต้องอยู่ที่นี่เพื่อทำเรื่องที่ยังค้างคาของเราให้เสร็จก่อน”
เซี่ยซีหว่านขมวดคิ้วเป็นปม เห็นได้ชัดว่าตอนนี้เธอไม่มีสิทธ์ที่จะพูดอะไรทั้งนั้น
หลังจากนั้นบอดี้การ์ดชุดดำสองคนข้างหน้าก็พาตัวอาสะใภ้หลินไปขึ้นรถ ซูซีล็อกแขนเล็กของเธอไว้แล้วดึงเข้าไปภายในห้อง
เมื่อปิดประตูแล้ว ซูซีก็ผลักเซี่ยซีหว่านลงไปบนเตียงทันที เธอหลับตาปี๋พยายามไม่ขัดขืนเขา
“ซูซี ฉันหนีไปไหนไม่ได้หรอก ปล่อยฉันก่อนเถอะค่ะ คุณทำฉันเจ็บอยู่นะ”
หญิงสาวพยายามร้องขอเขาด้วยน้ำเสียงที่ไพเราะและอ่อนหวาน ซูซีปล่อยมือจากเธอแล้วเลื่อนไปถอดเสื้อโค้ทของเขาออก
“หว่านหว่าน ไม่ต้องมาเล่นแง่กับผมหรอก ผมไม่ทำให้คุณเจ็บแน่”
เซี่ยซีหว่านเลื่อนมือเล็กขึ้นไปช่วยเขาถอดเสื้อโค้ทออก
ขอบตาของซูซีแดงขึ้นเล็กน้อย เขาเข้าใจมาตลอดว่าผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าเขาตอนนี้จริง ๆ แล้วเธอต้องมาเป็นเจ้าสาวของเขา เป็นส่วนหนึ่งในชีวิตเขา หลายปีที่ผ่านมาเขามีผู้หญิงมาไม่น้อยและหนึ่งในนั้นก็มีเซี่ยเสี่ยวเตี๋ยอยู่ด้วย แต่ทุกครั้งที่จิตใจของเขาวุ่นวายหรือหลงทาง สิ่งที่เขาคิดถึงตลอดก็คือเธอ
ซูซีเอื้อมมือออกไปแล้วเลิกผ้าคลุมบนใบหน้าของเธอขึ้น
ในขณะที่เขาใจร้อนกำลังจะเปิดผ้าคลุมเธอออก ทันใดนั้นดวงตาของเซี่ยซีหว่านก็ฉายแววเย็นชา เธอใช้เข็มในมือจิ้มไปที่ท้ายทอยของซูซี แต่ทว่าซูซีจับมือเธอเอาไว้ทัน
“หว่านหว่าน ผมรู้จักคุณดี แผนเดิม ๆ ของคุณไม่รอดสายตาผมไปได้หรอก”
เซี่ยซีหว่านแสยะยิ้ม “อ๋อ อย่างนั้นเหรอ?”
ชั่วพริบตาเซี่ยซีหว่านใช้เข่ากระทุ้งซูซีอย่างแรง เขาร้องด้วยความเจ็บปวด เหงื่อผุดออกมาเต็มหน้าผาก
เซี่ยซีหว่านผลักเขาล้มลงไปบนพื้นก่อนที่เธอจะอาศัยจังหวะนี้รีบวิ่งหนี
ใบหน้าหล่อเหลาตอนนี้ฉายแววความโกรธสุดขีด เขาเกลียดเวลาที่ถูกเธอแทงข้างหลังที่สุด ขายาวรีบวิ่งออกไปดึงตัวเซี่ยซีหว่านที่กำลังจะวิ่งหนีให้เข้ามาอยู่ในอ้อมกอดก่อนจะก้มหน้าหล่อเข้าไปประกบจูบ
“หว่านหว่าน อย่ามายั่วโมโหผมนะ ผมบอกแล้วไงว่าคุณเป็นของผม ทั้งหัวใจและร่างกายของคุณเป็นของผม!”
เซี่ยซีหว่านพยายามดิ้นและผลักเขาออกอย่างสุดแรงเพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้เขาจูบเธอ ผู้ชายคนนี้ไม่ใช่พี่ซูซีของเธออีกต่อไป เขาเพิ่งนอนกับเซี่ยเสี่ยวเตี๋ยมาไม่ทันไรก็แอบมาหาเธอที่นี่แล้ว
ยิ่งคิดเธอก็ยิ่งขยะแขยงเขา
“ซูซี ไปให้พ้น อย่ามาแตะต้องตัวฉัน!”
ขณะนั้นก็มีเสียงดังแปลก ๆ มาจากข้างนอก ต่อมาประตูบานใหญ่ก็ถูกถีบเข้ามาเสียงดัง “ปัง!”
เสียงพังประตูมาพร้อมกับรังสีอำมหิตที่น่าขนลุก ลมหนาวจากภายนอกพัดโหมกระหน่ำเข้ามาอย่างแรง จากนั้นเสียงทุ้มต่ำอันน่าหลงไหลก็ดังก้องผ่านหูเข้ามา
“เอามือสกปรกของคุณออกไปจากตัวเธอเดี๋ยวนี้”
เซี่ยซีหว่านลืมตามองตามเสียงนั้นอย่างรวดเร็ว เธอเห็นร่างสูงโปร่งสง่างามยืนอยู่หน้าประตู ลู่หานถิงมาช่วยเธอแล้ว
ลู่หานถิงเพิ่งกลับมาถึง เขายังอยู่ในชุดสูทสีดำพอดีตัวที่ดูทันสมัย เน็กไทยังถูกผูกไว้บนเสื้อเชิ้ตตัวในสีขาว สวมทับด้วยเสื้อโค้ทสีดำตัวใหญ่ ไม่ว่าจะมองดูมุมไหนก็ดูดีและสง่างาม อีกทั้งยังดูมีความดุดันและทรงพลัง
ซูซีอดไม่ได้ที่จะโพล่งถามไล่ตามหลังแกร่งสง่างามของลู่หานถิงออกไป “คุณเป็นใคร?”
เสียงนั้นไม่ได้ทำให้ลู่หานถิงหยุดเดิน เขาเพียงแค่ยกยิ้มมุมปากอย่างร้ายกาจ “เธอเป็นผู้หญิงของผม ถ้าหากเหตุการณ์ในวันนี้เกิดขึ้นอีกเป็นครั้งที่สอง ถึงเวลานั้นคุณจะได้รู้ว่าผมเป็นใคร”
สิ้นเสียงนั้น ภาพของลู่หานถิงและเซี่ยซีหว่านก็เดินหายลับออกไปจากสายตา
ซูซีกำหมัดแน่น เขาสบถด้วยความโมโห แต่ว่า…
ทันใดนั้นซูซีก็นึกถึงความเป็นไปได้อย่างหนึ่งขึ้นมา หรือว่าผู้ชายคนนั้นจะเป็นทายาทตระกูลยักษ์ใหญ่ที่เลื่องลือกันว่าเข้ามาโล่ดแล่นในแวดวงธุรกิจตั้งแต่ยังเป็นวัยรุ่น...ลู่หานถิงเหรอ?
เป็นไปได้อย่างไร?
เซี่ยซีหว่านเข้าไปเกี่ยวข้องกับคนที่มีอิทธิพลอย่างลู่หานถิงได้อย่างไร?
แต่ว่ากู้เยี่ยจิ่นกับฮั่วซีเจ๋อที่มาปรากฏตัวที่นี่มันหมายความว่าอย่างไร แล้วรถโรลส์-รอยซ์ที่ใช้รับส่งคันหรูนั่นอีกล่ะ คืนนี้มีผู้ชายที่น่าเกรงขามที่สุดในเมืองไห่เฉิงสามคนมาปรากฏตัวที่นี่เพื่อชิงตัวเธอกลับไป ทั้งหมดนี้มันหมายความว่าอย่างไรกันแน่?
มันมีความบังเอิญแบบนี้เกิดขึ้นบนโลกด้วยเหรอ?
......…
เซี่ยซีหว่านถูกลู่หานถิงอุ้มขึ้นไปบนรถโรลส์-รอยซ์คันหรู เขานั่งอยู่เบาะด้านหลังและมีเธอตามมานั่งในอ้อมกอดของเขาด้วย
ทันใดนั้นเซี่ยซีหว่านก็นึกถึงอาสะใภ้หลินขึ้นมา เธอเลยรีบถามออกไปว่า “อาหลินเป็น...”
“พาไปส่งที่โรงพยาบาลแล้ว”
เซี่ยซีหว่านเงยหน้ามองผู้ชายตรงหน้า ลู่หานถิงก็มองเธออยู่เช่นกัน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พ่ายรักคุณสามี
กลับมาลงเรื่องนี้ต่อหน่อยค่ะ😁😁😁...
รอตอนต่อไปนานมากแล้ว ครับ...
นิยายแปลที่ติดตามก็ไม่มีการอัปเดทนิยายไทยก็เดิมฯเรื่องใหม่ก็เค้าโคลงจากเรื่องเดิมแม้จะเปลี่ยนชื่อแต่คนอ่านก็จำได้ค่ะ บางเรื่องที่ติดตามไปติดเหรียญที่เเอปอื่น ยังไงต่อไปดี...
ไม่มีอัพเดตต่อ...หรือเลิกแปลเรื่องนี้ไปแล้ว...
เรื่องนี้รออัปเดทนานมากค่ะนิ่งเลยค่ะ...