พ่ายรักคุณสามี นิยาย บท 288

ภายใต้การนำของลี่เหยียนหลานผู้คนของมหาวิทยาลัย T จึงยิ่งหยิ่งผยองมาก ทุกคนต่างรู้ดีว่าตระกูลลู่และตระกูลลี่จะแต่งงานกัน อีกทั้งก่อนหน้านี้ลู่หานถิงก็ยังมารับส่งลี่เหยียนหลานเข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยด้วย เมื่อมีลี่เหยียนหลานอยู่ พวกเขาก็รู้สึกมั่นใจและไม่เกรงกลัวใด ๆ

ฟ่านเถียนและหวังชงรู้สึกโกรธมาก แต่ทว่าพวกเขาต่างก็รู้ดีว่าท่านประธานตระกูลลู่ ลู่หานถิงนั้นมีความลึกลับและทรงอำนาจ พวกเขาไม่สามารถสัมผัสเขาได้อย่างง่ายดายโดยสิ้นเชิง

“หว่านหว่าน เธอไม่ต้องฟังพวกเขาหรอก พวกเรารู้ว่าเธอพยายามเต็มที่แล้ว เอาภาพจากกล้องวงจรปิดมาไม่ได้ก็ช่างเถอะ พวกเรายังมีวิธีอื่น”

“ใช่แล้วหว่านหว่าน เราจะไปแจ้งความกันตอนนี้เลย ต้องตรวจสอบได้แน่ว่าใครคือคนร้าย”

ดวงตาสดใสของเซี่ยซีหว่านจ้องไปที่ใบหน้าอันงดงามของลี่เหยียนหลานพลางเลิกคิ้วขึ้นเพียงเล็กน้อย และพูดว่า “ใครบอกว่าฉันไม่ได้รับภาพจากกล้องวงจรปิดล่ะ พวกคุณคิดว่านี่คืออะไร?”

ในมือเรียวเล็กของเซี่ยซีหว่านนั้นมี USB อยู่หนึ่งอัน

เมื่อจ้าวเหว่ยและผู้คนอื่น ๆ มองเห็น USB ในมือของเซี่ยซีหว่านสีหน้าของพวกเขาก็เปลี่ยนไปเป็นอย่างมาก

ลี่เหยียนหลานนิ่งชะงักไปในทันที เธอรีบพุ่งไปข้างหน้า และพูดว่า “USBที่อยู่ในมือเธอ เธอเอามาจากไหน ฉันขอดูหน่อยสิ !”

ลี่เหยียนหลานพยายามเอื้อมมือออกไปและหยิบมันมาจากมือของเซี่ยซีหว่าน

แต่เซี่ยซีหว่านยกมือขึ้นสูงจนลี่เหยียนหลานเอื้อมไม่ถึง และพูดว่า “ลี่เหยี่ยนหลาน เธอทำอะไรของเธอน่ะ กำลังแย่งของงั้นเหรอ?”

เมื่อเซี่ยซีหว่านพูดจบ ดวงตาสดใสเป็นประกายของเธอก็ค่อย ๆ กวาดตามองสำรวจไปบนใบหน้าของผู้คนของมหาวิทยาลัย T และพูดว่า “เมื่อครู่นี้ไม่ใช่ว่าพวกคุณกำลังหยิ่งผยองกันหรอกเหรอ ทำไมตอนนี้พวกคุณกลายเป็นใบ้ไปแล้วล่ะ กังวลอะไรกันเหรอคะ?”

สีหน้าของจ้าวเหว่ยเปลี่ยนไปครั้งแล้วครั้งเล่า ดวงตาของเขาฉายแววตื่นตระหนกและวิตกกังวลออกมาอย่างเห็นได้ชัด พวกเขาจึงพากันมองไปที่ลี่เหยียนหลานเพื่อขอความช่วยเหลือ และพูดว่า “เหยียนหลาน เกิดอะไรขึ้น คุณชายลู่ไม่ใช่คู่หมั้นของเธอหรอกเหรอ เขาจะให้ดูภาพจากกล้องวงจรปิดได้ยังไง นี่ไม่ได้หมายความว่าเขาร่วมมือกับเซี่ยซีหว่านเพื่อช่วยให้คนอื่นจัดการกับเราเหรอ?”

ลี่เหยียนหลานกำมือเข้าหากันแน่นพลางจ้องมองตรงไปที่ USB ในมือของเซี่ยซีหว่าน และพูดว่า “เซี่ยซีหว่าน USB ที่อยู่ในมือของเธอต้องเป็นของปลอมแน่ ๆ พี่หานถิงไม่มีทางให้ภาพวิดีโอจากกล้องวงจรปิดกับเธอหรอก เธอต้องโกหกเราแน่ ๆ”

เซี่ยซีหว่านมองไปยังลี่เหยียนหลานด้วยแววตาสงบและเยือกเย็น ดวงตาสดใสยังคมเปล่งประกาย เธอพูดอย่างยิ้มแย้มว่า “ปัญหานี้เธอต้องไปถามคู่หมั้นของเธอเองสิ ถามเขาดูสิว่าฉันใช้กลอุบายอะไรกับเขา เขาถึงยอมให้ภาพวิดีโอจากกล้องวงจรปิดกับฉัน”

ลี่เหยียนหลานรู้สึกโกรธจัดจนจิกเล็บลงไปกลางฝ่ามือของเธออย่างรุนแรง ทันใดนั้นสายตาของเธอก็จ้องมองไปที่ริมฝีปากที่แดงก่ำของเซี่ยซีหว่าน เมื่อเธอสังเกตอย่างถี่ถ้วนก็เห็นได้ชัดเจนว่าริมฝีปากของเซี่ยซีหว่านบวมแดงเพียงเล็กน้อย หากไม่สังเกตดี ๆ ก็จะไม่มีทางเห็นแน่นอน

เธอไปหาลู่หานถิงมาแล้ว เธอกลับมาพร้อมกับริมฝีปากที่บวมแดง ซึ่งมีความเป็นไปได้เพียงอย่างเดียวนั่นก็คือ ทั้งสองคนจูบกันแล้ว !

ลี่เหยียนหลานมองใบหน้าเรียวเล็กที่งดงามของเซี่ยซีหว่าน โดยเฉพาะดวงตาสดใสที่เปล่งประกายคู่นั้นช่างดูบริสุทธิ์ไร้เดียงสายิ่งนัก นี่คือสิ่งที่ผู้ชายทุกคนต่างชื่นชอบทั้งนั้น

ตอนนี้เซี่ยซีหว่านเริ่มรุกเร้าเข้าหาลู่หานถิงก่อนแล้ว เธอคงโผเข้าสู่อ้อมกอดของเขาเพื่อเอาชนะใจเขา ภาพต่าง ๆ มากมายปรากฏขึ้นในหัวของลี่เหยียนหลาน พี่หานถิงไม่สามารถต้านทานการยั่วยวนของเซี่ยซีหว่านได้ เขาจึงจูบเธอ

เพียงแค่คิดว่าพวกเขาทั้งสองคนได้ทำสิ่งที่ใกล้ชิดในสถานที่คลุมเครือมากมายนั้นภายในใจของลี่เหยียนหลานก็รู้สึกราวกับโดนไฟแผดเผา

เมื่อลี่เหยียนหลานไม่พูดอะไรอีก จ้าวเหว่ยและผู้คนอื่น ๆ ต่างมองดู USB ที่อยู่ในมือของเซี่ยซีหว่านด้วยความตื่นตระหนก ดวงตาของพวกเขาฉายแววหวาดกลัวขึ้นอย่างรวดเร็ว

เซี่ยซีหว่ามองดูท่าทีที่เปลี่ยนไปของพวกเขา เธอจึงรู้ว่าเธอได้ข่มขู่พวกเขาสำเร็จแล้ว เธอจึงหันกลับไปมองทีมนักบาสเก็ตบอลของมหาวิทยาลัย A และพูดด้วยน้ำเสียงไพเราะดังก้องกังวาลอย่างทรงพลังว่า “รุ่นพี่ทุกคนค่ะ ตอนนี้เราได้ USB มาแล้ว เพียงแค่นำ USB เปิดเผยต่อสาธารณะชน พวกคนร้ายเหล่านั้นจะถูกจับได้ในทันทีค่ะ เอาแบบนี้กันดีไหมคะ การแข่งขันบาสเก็ตบอลในครั้งนี้ใกล้จะสิ้นสุดลงแล้ว ถ้าเราชนะโดยไม่ต้องต่อสู้ แม้ว่าเราจะคว้าที่หนึ่งมาได้ ผู้คนอื่น ๆ ก็จะหาว่าเรากินแรง ถึงตอนนั้นก็จะถูกแว้งกัดเอาได้”

“ฉันมีความคิดเห็นว่า เราจะยังไม่เปิดเผย USB ต่อสาธารณะในตอนนี้ เราจะกลับเข้าไปแข่งขันก่อน แต่ตอนนี้กัปตันหวังชงได้รับบาดเจ็บจึงไม่สามารถแข่งขันได้แล้ว เราต้องอาศัยชัยชนะจากพวกคุณ พวกคุณเชื่อมั่นว่าจะสามารถคว้าแชมป์มาได้ไหมคะ?”

เมื่อครู่นี้นักกีฬาของทีมมหาวิทยาลัย A เพิ่งจะได้รับการตัดสินโดยเลือกปฏิบัติและไร้ความยุติธรรมจากกรรมการผู้ตัดสิน แต่ตอนนี้พวกเขาได้รับกำลังใจจากเซี่ยซีหว่าน ทุกคนจึงรู้สึกฮึกเหิมและเต็มไปด้วยความกระตือรือร้นของจิตวิญญาณการต่อสู้ทันที

“พวกเรามั่นใจ !”

“เซี่ยซีหว่าน เราทุกคนเชื่อเธอ พวกเราจะแข่งขันและเอาชนะพวกเขาในสนามแข่งให้ได้”

“ฉันเห็นถึงความตั้งใจที่ฮึกเหิมของมหาวิทยาลัย A คาดไม่ถึงว่าพวกเขาจะเจิดจรัสยิ่งกว่ามหาวิทยาลัย T ราวกับว่าฉันได้เห็นสิ่งที่แตกต่างไปจากมหาวิทยาลัย A เลยล่ะ”

“บางทีมหาวิทยาลัย A อาจจะไม่ได้แย่อย่างที่เราคิดก็ได้นะ”

อาจารย์อู๋อยู่ในเหตุการณ์ตลอด เรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้นนั้นอยู่ในสายตาของเขา แต่เขาไม่ได้เข้าไปแทรกแซงแต่อย่างใด เขากลับอยากให้เด็กดื้อเหล่านี้รู้สึกทุกข์ทรมานเยอะ ๆ การทำแบบนี้จะทำให้พวกเขาเติบโตเป็นผู้ใหญ่เร็วขึ้น

อาจารย์อู๋เดินเข้ามาข้างเซี่ยซีหว่านพลางหัวเราะและพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำว่า “เซี่ยซีหว่าน USB ในมือของเธอนั้นเป็นของปลอมใช่ไหม?”

เซี่ยซีหว่านที่กำลังดูการแข่งขันบาสเก็ตบอลอยู่นั้นเห็นว่ามหาวิทยาลัย A ได้แต้มเพิ่มอีกสี่แต้มแล้วจึงตอบว่า “ค่ะ เป็นของปลอมค่ะ”

“เจ้าเด็กผู้หญิงคนนี้ กล้าเอา USB ที่เป็นของปลอมออกมาทำให้มหาวิทยาลัย T ขวัญหนีดีฝ่อกระเจิดกระเจิงกันไปหมดจนตอนนี้พวกเขาค่อย ๆ รู้สึกทุกข์ทรมานด้วยความตื่นตระหนกและยิงลูกบาสได้ไม่ดีเลย นี่คือช่วงเวลาที่มหาวิทยาลัย A ได้รับขวัญกำลังใจอันยิ่งใหญ่และแข็งแกร่ง หว่านหว่าน เล่ห์เหลี่ยมของเธอสุดยอดมากจริง ๆ !”

เซี่ยซีหว่านกระตุกยิ้มที่ริมฝีปากขึ้นเล็กน้อย ดวงตาสดใสเปล่งประกายของเธอนั้นฉายแววทรงพลังออกมาอย่างเยือกเย็น เธอพูดว่า “เป็นเพราะว่าพวกเขาอยากหาเรื่องเดือดร้อนเองค่ะ ถ้าหากฉันไม่เอาตะบองตีกลับอย่างโหดเหี้ยมให้พวกเขารู้สึกเจ็บปวดจนร้องไห้ซะบ้าง เราจะทำให้พวกเขารู้สึกผิดหวังและปล่อยไปได้ยังไงล่ะคะ?”

อาจารย์อู๋ชำเลืองมองเด็กสาวที่อยู่ข้างกายของเขา เธอเป็นเด็กสาวที่อายุเพียง 20 ปี เมื่อลมพัดผมยาวที่อยู่ข้างแก้มของเธอก็เพิ่มความสง่างามให้เธอเป็นอย่างมาก เธอมีนิสัยส่วนตัวที่รักความเงียบสงบเต็มเปี่ยมไปด้วยความกล้าหาญอย่างเด็ดเดี่ยวและความฉลาดหลักแหลมอย่างคาดไม่ถึงว่าจนทำให้ผู้คนอดไม่ได้ที่จะเชิดชูเธอ

เธอเป็นผู้หญิงที่เยี่ยมยอดที่สุดคนหนึ่ง !

บางทีเธออาจจะทำให้มหาวิทยาลัย A เกิดการเปลี่ยนแปลงไปต่อจากนี้

ทันใดนั้นเสียงตะโกนเชียร์ทั่วทั้งสนามก็ดังขึ้น ที่แท้หวังชงก็เขย่งเท้าขึ้นมาพร้อมกับใช้มือซ้ายชู้ตลูกลาสลูกสุดท้ายเข้าห่วงไปอย่างสวยงาม

จากนั้นเสียงเป่านกหวีดของกรรมการผู้ตัดสินก็ดังขึ้น ป้ายสกอร์ของมหาวิทยาลัย A อยู่ที่ 43 ต่อ 21 ซึ่งบดขยี้มหาวิทยาลัย T จนพ่ายแพ้สนิทและคว้าแชมป์ไปครองอย่างดงาม