เซี่ยซีหว่านมองไปที่ซวงซวงด้วยความประหลาดใจ “ซวงซวง คุณรู้หมดแล้วเหรอว่ายา 12,800 ชนิดนี้อยู่ที่ไหนบ้าง?”
เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ ซวงซวงก็ยิ้มออกมาอย่างเขินอาย “ฉันอยู่ที่นี่มาปีกว่าแล้ว แต่ขนาดยาสมุนไพร 800 ชนิดฉันยังจำไม่ได้ทั้งหมดเลย แหะ ๆ ”
เซี่ยซีหว่านไม่ได้พูดอะไรอีก “...”
ซวงซวงคว้าแขนเสื้อของเซี่ยซีหว่านเอาไว้และกระพริบตาปริบ ๆ “ฉันเห็นว่าทุกครั้งที่คุณตกอยู่ในสถานการณ์ที่สิ้นหวัง คุณก็ลุกขึ้นยืนได้ทุกครั้ง ตบหน้าคนอื่นดังเปี๊ยะ ๆ เหรอ ฉันก็เดิมพันไว้แล้วด้วย ฉันพนันว่าหลังจากสามวันนี้ ผู้อำนวยการโจวผิงเข้ามาตรวจสอบคุณก็ยังสามารถชนะได้ เพราะฉะนั้นเพื่อทุนการเดิมพันของฉัน ฉันจะช่วยคุณอย่างดีแน่นอน”
เซี่ยซีหว่านได้ยินก็รู้สึกซาบซึ้งใจ นอกจากเยี่ยหลิงแล้ว ซวงซวงเป็นเพื่อนคนที่สองที่ยินดีเดิมพันกับเธอ…
“ซีหว่าน มานี่เร็วเข้า ห้องยาของซูมี่ใหญ่โตมโหฬารมาก ฉันจะพาคุณไปทำความรู้จัก” ซวงซวงดึงเซี่ยซีหว่านไป
ทันใดนั้นเซี่ยซีหว่านก็เห็นชายคนหนึ่งกำลังนอนอยู่บนโต๊ะตรงมุมห้อง ชายคนนั้นสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวและขาเรียวยาว
น่าเสียดายที่ชายคนนั้นกำลังนอนอยู่บนโต๊ะ เซี่ยซีหว่านจึงมองไม่เห็นใบหน้าของเขา
เซี่ยซีหว่านถามด้วยเสียงแผ่วเบาว่า “ซวงซวง คนนั้นเป็นใครเหรอ?”
“ฉันก็ไม่รู้จักเขาเหมือนกัน คนนั้นเข้ามาเมื่อสามเดือนก่อน เขาเข้ามาแล้วก็ไม่ทำอะไรเลย แค่นอนเฉย ๆ อยู่ตรงนั้น”
เซี่ยซีหว่านไม่ได้พูดอะไรอีก “...”
สถาบันวิจัยซูมี่มีแต่คนที่มีพรสวรรค์ทั้งนั้นไม่ใช่เหรอ?
เซี่ยซีหว่านมองไปยังชายที่กำลังหลับอยู่ จากนั้นก็มองไปที่ซวงซวงด้วยความสงสัย
ซวงซวงรู้สึกเขินอายอีกครั้งจึงกระแอมไอออกมาถึงสองครั้ง “ซีหว่าน ฉันจะบอกความจริงกับคุณ ความจริงแล้วฉันแค่ทำความสะอาดห้องยาเท่านั้น แม้ว่าฉันจะไม่รู้สึกสนใจการแพทย์ แต่ฉันก็มีความขยันนะ งานอดิเรกของฉันคือปลูกดอกไม้กับต้นไม้”
ซวงซวงชี้ไปที่กระถางดอกไม้หลายกระถางที่เรียงรายอยู่ตามผนัง “ทั้งหมดนั่นเป็นของฉัน ฉันปลูกไว้เอง”
เซี่ยซีหว่านเดินไปที่กระถางดอกไม้และมองดู มองไม่เห็นเมล็ดพืชและพืชที่ไม่แตกหน่อ มีแต่ดินในกระถาง เธอไม่รู้ว่าซวงซวงกำลังปลูกอะไร
อย่างไรก็ตาม งานอดิเรกที่ถูกต้องตามกฎหมายก็ควรค่าแก่การเคารพ
“ซีหว่าน ไปกันเถอะ เรารีบไปจำวัสดุยาเหล่านั้นกัน เวลามีค่า”
ซวงซวงพาเซี่ยซีหว่านไปที่ตู้ยา และเริ่มแนะนำว่า สถาบันวิจัยซูมี่เป็นโรงพยาบาลยาจีนที่ใหญ่ที่สุดและวัสดุยาหายากที่มีค่าเกือบทั้งหมดนั้นสามารถค้นพบได้ที่นี่
รูปร่างผอมเพียวของเซี่ยซีหว่านสั่นเทิ้มไปทั่วร่างกาย แม่ของเธอสร้างที่นี่ขึ้นมาจริง ๆ เหรอ?
...
เพียงไม่นานก็ถึงเวลาเที่ยงแล้ว ซวงซวงพาเซี่ยซีหว่านไปที่โรงอาหารของซูมี่เพื่อรับประทานอาหารกลางวัน เซี่ยซีหว่านเป็นคนโด่งดังจึงทำให้สายตาของทุกคนต่างพากันจ้องมองพร้อมกับพูดกระซิบกระซาบกันไปทั่ว
“นั่นคือเซี่ยซีหว่านใช่ไหม?”
“ฉันอยากรู้จังว่าเธอเข้ามาในซูมี่ได้ยังไง”
“ฉันสงสัยจริง ๆ ว่าหลังจากสามวันเธอจะรับมือยังไงกับการตรวจสอบของผู้อำนวยการโจว”
“ฉันพนันได้เลยว่าเธอแพ้”
“นี่ยังพนันกันอยู่อีกเหรอ?”
ซวงซวงหาที่นั่งสักที่แล้วยื่นตะเกียบให้เซี่ยซีหว่านพร้อมยิ้มอย่างร่าเริง “ซีหว่าน อย่าไปสนใจพวกเขาเลย ปาฏิหาริย์จะเกิดขึ้นจากการโต้เถียงกันเนี่ยแหละ รอหลังจากสามวันเราจะทำให้พวกเขาตาสว่าง!”
ทันใดนั้นก็เกิดความโกลาหลขึ้นและมีคนอุทานออกมาว่า “พวกเธอดูเร็ว เซี่ยเหยียนเหยียนมาแล้ว!”
เซี่ยเหยียนเหยียนมาจริง ๆ วันนี้เธอสวมชุดเดรสสีชมพู ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้มละเอียดอ่อนและงดงามของเธอ และเมื่อเห็นคนรู้จักไม่กี่คนเธอก็ตะโกนขึ้นว่า “พี่สุดหล่อ” เหมือนเสียงนกแก้วนกขุนทอง
เซี่ยซีหว่านได้ยินเสียงแล้วรู้สึกขนลุก แต่ผู้ชายเหล่านั้นมีประโยชน์มากต่างพากันพูดชื่นชมเธอ
เซี่ยซีหว่านพาซวงซวงออกไป เซี่ยเหยียนเหยียนดื่มนมสตรอเบอร์รี่มิลค์เชคแล้วพูดอย่างนุ่มนวลว่า “หัวหน้าจ้าวคะ ฉันว่าหว่านหว่านขยันน่าดูเลย เธอต้องกลับไปที่ห้องยาเพื่อท่องจำวัสดุยาเหล่านั้น ไม่แน่... หลังจากสามวันนี้เธออาจจะสามารถผ่านด่านได้แน่นอนค่ะ”
จ้าวลี่หยิงชะงัก “จะเป็นไปได้ยังไงกัน?”
เซี่ยเหยียนเหยียนมองออกไปนอกหน้าต่าง “ฉันรู้สึกว่าสุขอนามัยของสถาบันวิจัยของเรายังไม่ดีพอ ถ้ามีคนมาถู ๆ พื้น เช็ด ๆ หน้าต่างได้จะดีมาก”
จ้าวลี่หยิงเข้าใจได้ทันทีว่าเซี่ยเหยียนเหยียนหมายถึงอะไร จากนั้นเขาก็ลุกขึ้นและเดินไปจัดการ
เซี่ยเหยียนเหยียนดื่มสตรอเบอร์รี่มิลค์เชคในมือของเธออย่างสบาย ๆ เธอหยิบโทรศัพท์มือถือของเธอออกมาแล้วเปิดเว็บบอร์ดของซูมี่ หน้าหลักของเว็บบอร์ดคือ “เซี่ยเหยียนเหยียนได้รับการเลื่อนตำแหน่งให้เป็นดาวคณะซูมี่คนใหม่!”
มีคนปล่อยภาพของเธอออกมา ขณะที่เธอกำลังอาบแสงแดดยามเช้าที่สดใสในชุดกระโปรงสีชมพูที่ดูอ่อนหวานและมีเสน่ห์นั้นทำให้ผู้คนรู้สึกหวั่นไหว
“เซี่ยเหยียนเหยียนสวยมากจริง ๆ ให้ฉันเดาว่าใครจะสามารถฉุดหัวใจของดาวคณะคนใหม่นี้ได้?”
“ทุกคนรีบตามไปเร็วสิ”
“เพื่อเซี่ยเหยียนเหยียนประธานลู่ทุ่ม 1.2 พันล้านหยวน เซี่ยเหยียนเหยียนถูกประธานลู่จองไว้แล้ว”
“เราทำได้แค่ชะเง้อมองเท่านั้น”
เซี่ยเหยียนเหยียนเก็บโทรศัพท์ลงและยิ้มด้วยความพึงพอใจ
...
เซี่ยซีหว่านกับซวงซวงกลับไปถึงห้องยาและกำลังจะเริ่มทำงาน ทันใดนั้นจ้าวลี่หยิงก็เข้ามาและพูดว่า “เซี่ยซีหว่าน ผู้อำนวยการโจวผิงออกไปประชุมแล้ว ก่อนที่เธอจะไป เธอบอกให้ผมหาคนมาจัดการทำความสะอาดอาคาร ตอนนี้คุณก็หยิบอุปกรณ์แล้วไปทำความสะอาดอาคารทั้งหมดของซูมี่ ผมไม่ต้องการเห็นฝุ่นแม้แต่นิดเดียว”
อะไรนะ?
ซวงซวงรีบพูดแทรกขึ้นทันทีว่า “หัวหน้าจ้าว คุณบ้าไปแล้วเหรอคะ อาคารซูมี่มีตั้งหลายหลัง คุณให้ซีหว่านคนเดียวไปทำความสะอาด ตั้งใจจะให้ทำไปถึงชาติหน้าเลยเหรอคะ หลังจากสามวันนี้ผู้อำนวยการโจวผิงก็จะมาตรวจสอบแล้ว ฉันกับหว่านหว่านแค่วัสดุยา 800 ชนิดก็ยังไม่เคยเห็นเลย แล้วจะผ่านการตรวจสอบได้อย่างไรกัน?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พ่ายรักคุณสามี
กลับมาลงเรื่องนี้ต่อหน่อยค่ะ😁😁😁...
รอตอนต่อไปนานมากแล้ว ครับ...
นิยายแปลที่ติดตามก็ไม่มีการอัปเดทนิยายไทยก็เดิมฯเรื่องใหม่ก็เค้าโคลงจากเรื่องเดิมแม้จะเปลี่ยนชื่อแต่คนอ่านก็จำได้ค่ะ บางเรื่องที่ติดตามไปติดเหรียญที่เเอปอื่น ยังไงต่อไปดี...
ไม่มีอัพเดตต่อ...หรือเลิกแปลเรื่องนี้ไปแล้ว...
เรื่องนี้รออัปเดทนานมากค่ะนิ่งเลยค่ะ...