พิษรักองค์ชายโฉมงาม นิยาย บท 494

ตอนที่ 494 ไม่ใช่พิษชนิดเดียวกัน

หลีโม่ยังคงสั่งให้พาซุนฟางเอ้อร์ไป ครั้งนี้ คนของกุ้ยไท่เฟยไม่ได้เข้ามาห้าม ถึงขั้นยังให้ความร่วมมือในการพาซุนฟางเอ้อร์ไป

ตอนที่ออกจากประตูตำหนัก กุ้ยไท่เฟยพูดกับหลีโม่ว่า “ข้ารู้ว่าเจ้ามีความรู้ทางการแพทย์ที่ล้ำเลิศ เจ้าจะต้องช่วยฟางเอ๋อร์ไว้ให้ได้ ต่อไปนางจะมาเป็นน้องสะใภ้ของเจ้านะ”

หลีโม่ตอบอย่างยิ้มเยาะว่า “กุ้ยไท่เฟย วางใจเถอะ ข้าจะต้องช่วยนางไว้ให้ได้”

กุ้ยไท่เฟยพยักหัว “งั้นก็ดี ข้าจะรอดูเจ้าแสดงฝีมือ และจะให้ทุกคนได้เห็นว่าเจ้ามีความรู้ทางการแพทย์สูงส่งแค่ไหน”

หลีโม่ขี้เกียจพูดไร้สาระกับนาง “หวังว่าจะไม่เป็นการทำให้กุ้ยไท่เฟยเสียใจก็พอ”

ส่วนยังไงถึงจะเรียกว่าเสียใจ มีเพียงนางที่รู้

กุ้ยไท่เฟยเพ่งมองดูแผ่นหลังของหลีโม่ แล้วสั่งขึ้นว่า “รีบไปสืบความเป็นมาของเสี้ยหลีโม่”

อาฝูอึ้งไปแปบหนึ่ง “สืบนาง? ความเป็นมาของนาง กุ้ยไท่เฟยก็รู้อยู่แล้วไม่ใช่หรือ?”

“ข้ารู้สึกว่า นางไม่ใช่ลูกสาวของเสี้ยห้วยจุน คนหนึ่งไม่ว่าจะเปลี่ยนแปลงยังไง ก็จะไม่มีทางกลายเป็นคนที่สอง นอกจาก นางเป็นคนที่สองอยู่แล้ว”

ตัวปลอม นางไม่แปลก อี๋กุ้ยเฟยก็มาด้วยวิธีแบบนี้ นางเป็นคนวางแผนเอง เพียงแต่แผนการของนางก็มีผิดพลาดบ้าง อี๋กุ้ยเฟยคนนี้ ยิ่งอยู่ก็ยิ่งควบคุมไม่ได้

อาฝูเห็นนางพูดเช่นนี้ จึงพูดว่า “ได้ บ่าวจะรีบไปสืบเดี๋ยวนี้”

หลีโม่พาซุนฟางเอ้อร์กลับมา อาการของนางค่อนข้างหนักจริงๆ ตรงหน้าท้องโดนแทง น่าจะส่งผลกระทบถึงภายในและยังถูกพิษ ตรงหน้าอกก็บาดเจ็บแต่อาการไม่หนัก

หลีโม่พูดกับซือถูจิ้งว่า “เจ้าออกหมายให้เสี่ยวเตา ให้เขาออกไปรับฮ่าวหรานเข้าวัง”

“ได้” ซือถูจิ้งเรียกเตาเหล่าต้ามาแล้วออกไปด้วยกัน

หลีโม่ตรวจดูซุนฟางเอ้อร์ทั่วทั้งร่างกาย พบเลือดคลั่งในช่องท้อง คาดว่าเพราะม้ามแตกจึงทำให้มีเลือดออกภายใน จะห้ามเลือดและทำความสะอาดเลือดที่คลั่ง อาจจะส่งผลกระทบต่ออวัยวะภายในอย่างอื่น

หลีโม่เอายาห้ามเลือด บังคับให้กรอกลงไป

ทำความสะอาดเลือดที่คลั่งอยู่เป็นการยากมาก เพราะต้องทำการผ่าตัด หากทำการผ่าตัดที่นี่ ความเสี่ยงมีสูงเกินไป ดูเหมือนจะมองไม่เห็นทางรอดเลย เพราะยาชานางสามารถใช้วิธีกดจุด แต่ก็ใช่ว่าจะไม่เจ็บเลย เพราะการกดจุดทำได้เพียงสกัดเส้นลมปราณ แต่ความเจ็บปวดจากอวัยวะภายในยากที่จะทานได้

ผู้ชายจะมีความอดทนต่อความเจ็บปวดดีหน่อย ซุนฟางเอ้อร์เป็นแค่ผู้หญิง ไม่มีวรยุทธ ร่างกายอ่อนแอ และยังถูกพิษ หากทำการผ่าตัด คงทนรับไม่ไหวแน่

อีกอย่าง นางไม่มีอุปกรณ์ทางการแพทย์เลยสักอย่าง ต้องใช้เพียงดวงตาสองดวงทำการผ่าตัดหน้าท้อง ซับเลือดก็ใช้ได้เพียงสำลี หากฆ่าเชื้อไม่ดี อาจส่งผลกระทบต่ออาการอย่างอื่นล้วนเป็นไปได้ทั้งนั้น

แต่สถานการณ์ตอนนี้ หากไม่เอาเลือดคลั่งออก นางก็จะตาย

หลีโม่ไม่มีเวลาคิดนาน นางจะต้องตัดสินใจให้เร็วที่สุด

ซุนฟางเอ้อร์ไม่มีญาติ ความเสี่ยงนี้ นางต้องรับผิดชอบคนเดียว

หลังจากปรึกษาเบื้องต้นกับซือถูจิ้งแล้ว หลีโม่ตัดสินใจทำการผ่าตัด

ตัดสินใจทำการผ่าตัดครั้งหนึ่ง ไม่ใช่เรื่องง่าย โดนเฉพาะอยู่ในสถานที่ที่ล้าสมัย ความเตรียมพร้อมต้องทำอย่างครบถ้วน

หลีโม่เชิญหย้วนพ่านกับแพทย์หลวงคนหนึ่งมาเป็นผู้ช่วย หย้วนพ่านเคยชินกับการที่หลีโม่ใช้วิธีแปลกๆใรการรักษาคนอยู่แล้ว

ก่อนการผ่าตัด เตาเหล่าต้าพาเสี้ยฮ่าวหรานเข้าวังมา

“ฮ่าวหราน นางถูกพิษ เจ้ารีบไปดูสิว่านางถูกพิษอะไร?” หลีโม่ไม่มีเวลาพูดอะไรมาก รีบลากเสี้ยฮ่าวหรานไปดูซุนฟางเอ้อร์

ท่าทีหลีโม่อึ้งไป เหมือนนึกอะไรขึ้นมาได้กะทันหัน รีบลากเสี้ยฮ่าวหรานออกไปหาซือถูจิ้ง “ซือถูจิ้ง เจ้ารีบไปหาอ๋องเย่ ให้เขาพาเสี้ยฮ่าวหรานไปดูศพของคนร้าย ให้เสี้ยฮ่าวหรานตรวจดูว่าพวกเขาถูกพิษอะไรกันแน่ เป็นชนิดเดียวกันกับที่คนร้ายสองคนที่มีชีวิตอยู่หรือไม่”

“ศพคนร้ายพวกนั้นถูกทิ้งลงไปในเนินป่าช้า เกรงว่าคงไม่เหลืออะไรแล้ว” เพราะมีคนที่ยังมีชีวิตอยู่ ดังนั้นศพจึงไม่ได้ถูกเก็บไว้ หากเป็นเมื่อก่อน ไม่มีคนที่รอดชีวิตศพก็จะถูกเก็บไว้ก่อน

“ต่อให้เหลือแค่เศษหนัง ข้าก็สามารถตรวจดูได้ ข้าเก่งมากเลยนะ” เสี้ยฮ่าวหรานพูดอย่างมั่นใจ

ซือถูจิ้งหัวเราะ “ได้ ฮ่าวหรานเก่งมาก งั้นข้าสั่งให้คนพาเจ้าไป”

“คุ้มกันเขาไว้ให้ดี” หลีโม่พูดเตือน

“ได้ ข้าจะรีบไปจัดการ บางทีอาจจะเป็นเหมือนที่เจ้าพูด สถานการณ์แปลกประหลาด ดังนั้นซุนฟางเอ้อร์จะตายไม่ได้” ซือถูจิ้งพูด

“ใช่ เริ่มตั้งแต่ตอนที่กุ้ยไท่เฟยไม่ยอมให้ข้ารักษาซุนฟางเอ้อร์ ข้าก็คิดอยู่แล้วว่า ซุนฟางเอ้อร์จะต้องรู้อะไรแน่ และที่นางรู้ ต้องเป็นสิ่งที่กุ้ยไท่เฟยไม่อยากให้พวกเรารู้”

พูดเสร็จ นางก็หันตัวเดินเข้าไป เตรียมตัวผ่าตัด

ซือถูจิ้งเตรียมการอย่างระมัดระวัง ส่งเสี้ยฮ่าวหรานไปยังเนินปาช้ากับทหารองครักษ์ด้วยตัวเอง

ทุกคนถือโคมไฟขึ้นดอย เป็นดั่งที่นางพูด ศพของพวกคนร้ายถูกกัดกินจนหมดแล้ว แต่ตรงใกล้ๆเนินป่าช้า พบศพหมาป่าชั่วร้ายอยู่หลายตัว ยังมีศพอีกาด้วย

หมาป่ากับอีกาพวกนี้ น่าจะตายเพราะกินศพของพวกคนร้ายแล้วถูกพิษตาย

ศพของคนร้ายถูกกินไปหมดแล้ว ฟันของหมาป่าแข็งแรงมาก นอกจากกระดูกแล้ว ส่วนอื่นๆล้วนกัดกินจนหมด

เสี้ยฮ่าวหรานยังไม่ทันได้ตรวจ ก็พูดขึ้นว่า “คนพวกนี้ถูกพิษจนตาย แต่ไม่ใช่พิษชนิดเดียวกันกับที่พี่ใหญ่ให้ข้ามาแน่”

ซือถูจิ้งถามอย่างแปลกใจว่า “เจ้ายังไม่ได้ตรวจดูเลย รู้ได้ยังไงว่าไม่ใช่?”