พลาด นิยาย บท 53

คนข้าง ๆ นอนตะแคงกอด และส่งลมหายใจอุ่นรดต้นคอฉันเป็นระยะ

ฉันเขิน เขินจนไม่กล้าคุยกับเขา ทำไมถึงเขินแบบนี้ ไม่เข้าใจเหมือนกัน

“หวาน...” ฉันหันหน้าไปหาเขา จนเราหน้าติดกันอีกครั้ง จมูกฉันเผลอชนแก้มขาว ๆ ที่ตอนนี้มันมีสีแดงระเรื่อ เขาเขินฉันเขิน

เขาฉันไม่แปลกใจสักนิด แต่ทำไมฉันถึงเขิน ทั้งที่ฉันไม่ใช่สาวบริสุทธิ์ แรกเริ่ม ฉันผ่านมันมาแล้ว ผ่านมันมาแบบไร้ยางอายด้วยซ้ำ

“คะ ค่ะ” ฉันตอบเขาเบา ๆ แล้วสลัดเรื่องปวดหัวออกไปให้หมด

“ปวดหัวไหม” ฉันจ้องตาชั้นเดียวคู่นั้น เขาเองก็จ้องมาเหมือนกัน

“มะ ไม่ค่ะ หมอปวดเหรอคะ”

“นิดหน่อย แต่ดีขึ้นเยอะ”

ฉันยิ้มให้เขา ก่อนจะเอื้อมไปลูบแก้มขาว ๆ เบา ๆ ทำไมอ่อนโยน ทำไมอบอุ่นแบบนี้นะ

“แฟนหวานเหรอเนี่ย” เขายิ้มเบา ๆ ฉันไม่อยากจะเชื่อเลย ว่าจะมีแฟนเป็นหมอสูตินารีรูปหล่อ

“แฟนหวานคนเดียว” เขาก้มลงมาหอมแก้มฉันฟอดใหญ่

ฉันหน้าร้อนผ่าว เขิน

“แน่นอนค่ะ แฟนหวานคนเดียว ห้ามให้ใครมายุ่ง ไม่ยอม ๆ” ฉันหันไปซุกอกขาว ๆ ของเขา ทั้งไซ้ทั้งสูดดม

เนียนหอม... หิวอีกแล้ว

“หิวมั้ย ออกไปหาอะไรกินมั้ย” อื้ม... หมอสูติคนนี้ถามเหมือนรู้ใจ แต่ไม่รู้ว่าเจตนาเหมือนกันหรือเปล่า

“เนี่ย... หิว” ฉันขบเบา ๆ ที่จุกสีชมพูบนแผงอกเขา

“อื้ม หวานอีกเหรอ” หมอสูตินารี ไม่ประสีประสาหน้าแดงขึ้นมา

ก่อนจะดันตัวฉันนอนหงายเบา ๆ

ตาชั้นเดียวมองตาฉันเป็นประกาย มือนุ่ม ๆ ลูบไรผมฉันช้า ๆ

“คุณหมอ ขอบคุณนะคะ” ฉันยิ้มให้เขา เลือดในตัวสูบฉีดจนร้อนรุ่ม

อีกครั้ง

“ขอบคุณทำไม” เขาพูดเสียงเบา ๆ แต่แอบกระเส่าเซ็กซี่ อื้ม... ชอบจัง

“ขอบคุณที่อยู่ข้าง ๆ กัน ไม่รังเกียจหวาน ขอบคุณที่เข้ามาทำให้หวานดีขึ้น หวานมีความสุขแล้วค่ะ มีความสุขที่สุด” เขายิ้มก่อนจะโน้มลงมาจุมพิตที่หน้าผากฉันเบา ๆ

“แล้วมี... อะไรให้หมอช่วยอีกไหมครับ” เขาเลื่อนหน้าลงมาจ้องตาฉัน จมูกเราสองคนติดกัน ลมหายใจอุ่น ๆ อุ่นจัง

“ช่วย...” ฉันตอบไม่หมด แต่ยกมือจับต้นคอขาว ๆ โน้มลงมาจูบ

หมอสูตินารีรูปหล่อ เริ่มบรรเลงลิ้นอุ่น ๆ มาคลอเคลียฉันอีกครั้ง สัมผัสนุ่มนวล แฝงความเร่าร้อน ฉันต้องการมัน ฉันอยากโดนทรมานอีกแล้ว มือนุ่มสัมผัสเบา ๆ ไปทั่วตัว เขาลูบไล้ต่อจุดไวสัมผัสทุกส่วนทั้งบนและล่าง

อื้ม~ ริมฝีปากสวย เลื่อนจูบลงไปเรื่อย ๆ จนไปถึงหว่างขาขาว ๆ ของฉัน ฉันชันมันขึ้นมาตั้งรับไม่เหนียมอาย

ตรวจเลยค่ะ เขารู้ใจค่อย ๆ เปิดกลีบกุหลาบสีชมพู ออกทีละนิดทีละนิด ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาถาม

“อร่อยมั้ย” ฉันเอามือกายหน้าผาก อมยิ้มกับความน่ารักของเขา

“ลองดูค่ะ” เขายิ้มเบา ๆ

และเริ่ม ส่งลิ้นอุ่น ๆ ไปชิมมัน

ลิ้นอุ่นสัมผัสกลีบกุหลาบทีละนิดทีละนิดจนทั่วถึง ก่อนจะบดเบียดขยี้มันถี่ ๆ อยู่อย่างนั้น อื้อ~

“อื้ม~ หมอขา...” มันเป็นสัมผัสเบาบาง แต่กลับเสียวซ่านไปทั่วตัว ลิ้นนุ่มบดชิมกลีบกุหลาบอยู่ชั่วครู่ ก่อนที่เขาจะเอานิ้วอีกข้าง กดเข้ามาในรูสวาท ขยับเข้าออกรัว ๆ ทำไมต้องทำมันพร้อมกัน อื้อ

“อ๊ะ~ หมอเก่งจัง อื้ม อ๊ะ” ฉันเผลอเอ่ยปากชมเขา เขารู้ทุกจุดเสียวซ่าน

รู้ตำแหน่ง รู้ระดับสัมผัสที่ลึกซึ้ง

สะ เสียวเกินห้ามใจ ฉันอยากให้เขาใส่เข้ามาใจจะขาด

อืม... มันดีขึ้น

“อื้ม~” ฉันร่อนเอวบางช้า ๆ บดเบียดของรักคู่กายเข้าหากัน

“อื้ม อื้ม”

หมอสูติผู้ถูกกระทำ ครางกระเส่า ส่งเสียงเซ็กซี่เร่าร้อน กระตุ้นฉันอยู่

เรื่อย ๆ

“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ~” ฉันเด้งเอวเร็วขึ้น ทั้งจุกทั้งเสียว มันเกินทนไหว มันลึก

มันชนไปหมด มันจะไม่ไหวจริง ๆ นะ

“อื้ม อื้ม...” เขาหลับตาเอื้อมมือนุ่ม ๆ มาบีบเค้นหน้าอกฉัน สูตินารีแพทย์คนนี้กำลังสุขสม

ฉันจึงหวังส่งเขาให้ถึงปรารถนา เร่งเอวบางรัว ๆ ให้รูสวาทเปียก ๆ ตอดรัดไม่หยุด

“อ๊ะ อ๊ะ~”

“อื้ม... หวาน จะไม่ไหว แล้ว” เขาพูดเบา ๆ แล้วจับเอวฉันเข้าหา

“อ๊ะ~ อื้อ มะ เหมือนกัน ค่ะ อื้อ!~” ฉันเร่งเอวอีกระรอก สู้กับมังกรร้ายตัวใหญ่ในถ้ำ

จนสุดท้าย รูวาทเปียกชื้นก็เริ่มเกร็งตอดและรัด จนมันกระตุกพร้อมกับมังกรร้ายข้างใน ตุบ ๆ

ฉันล้มตัวนอนทับเขา หมดแรง หมดน้ำในตัว หมดจริง ๆ

เขาดันตัวลุกขึ้นอย่างลำบาก อุ้มฉันไปเข้าห้องน้ำด้วย ก่อนจะลงไปนั่งในอ่างเดิมด้วยกัน

อื้ม... ยังติดกันอยู่เลย

ฉันเงยหน้า ลืมตาปรือ ๆ มองเขา ที่ตอนนี้กำลังอาบน้ำให้ฉันอยู่ แล้วทำไมไม่ออกล่ะคะคุณหมอ