พลาด2 นิยาย บท 115

“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ!” เวลาผ่านไปนานแค่ไหน ไม่อาจรู้ได้ รู้แค่ว่ากล่องดวงใจข้างล่าง ทำฉันขึ้นสวรรค์กระตุกตอดเขา หลายต่อหลายรอบ

จนน้ำรักใส ๆ เริ่มไหลเปียกลงตามร่อง ที่ถูกกระแทกจนสั่นคลอน ก่อนที่เขาจะรีบโอบฉันขึ้นไปนั่งควบแทน

“ซี๊ด~” ฉันรีบกอดคอ แล้วส่งลิ้นหยอกล้อกับริมฝีปากนุ่ม จนกลิ่นแอลกอฮอล์ที่เขาดื่ม ทำฉันรีบร่อนเอวบางกระแทกเข้าไป

‘ปึก ปึก ปึก ปึก~’ โอ้ย… ลึก ลึกมาก สุด ๆ ไปเลย

“อ่าส์ อื้ม~ ดีจัง “ก้นงอน ๆ ฉัน เด้งขึ้น... เด้งลง ฉันก้มขย่มแก่นกายตรงหว่างขา ทั้งหน้าลิ่วคิ้วขมวดจนมือใหญ่ขยับขึ้นมา... เขาลูบคลำตามทรวงอกที่ปรารถนา และสกิดมันรัว

“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ ไทม์ ไทม์... อ๊ะ~” ฉันหยุดชะงักกระตุกรัดแก่นกายเขาอีกรอบ ก่อนที่เขาจะรีบสอดแขนเข้าเรียวขา และยกฉันลุกขึ้นเดินไปข้างหน้า ดันหลังให้แนบติด ชิดผนังหนา... ในห้อง

‘ปึก ปึก ปึก ปึก ปึก’

ร่างบางสั่นขึ้นลงตามจังหวะ ทำฉันรีบกอดคอคนตรงหน้าแน่น ปล่อยให้ร่างกายที่ถูกยกกระแทกแรง ๆ สาดน้ำรักที่ถูกดันกระแทกชโลมเนินชาย

“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ!” เขาซุกไซร้จมูกโด่งตามซอกคอ ก่อนที่จะโอบฉันเดินไปต่อบนเตียงนุ่ม

ทันทีที่ผมเปียก ๆ ลงหมอนที่หนุน เขาก็จับขาฉันกดขึงไว้แนบเตียง

“อ๊าส์ไทม์~ เสร็จสามสี่รอบแล้ว จะตายแล้ว” เขายิ้มกว้างแล้วสะกิดตุ่มกระสันฉันเล่น ก่อนจะบดกระแทกใส่อย่างเลือดเย็น ไม่เว้นให้ฉันได้พัก... โอ้ย!

‘ปึก ปึก ปึก ปึก ปึก ปึก’

จนหน้าคม เงยหน้าหลับตาพริ้ม พอ ๆ กับฉันที่เริ่มไล่นิ้วไปตามแผงอกหนา ก่อนที่จะกระสับกระส่ายร่อนเอวไปมา ตามจังหวะเอวที่บดเข้าหาสุดทรมาน

ไม่นานเขาก็ถอดแก่นกายที่เปียกโชกออก ก่อนจะจับฉันพลิกคว่ำ แล้วใส่เข้ามาอีกรอบอย่างกระหาย

‘ปึก’

“อ๊าส์” จนมันทำฉันตัวสั่นระริก ก่อนที่เขาจะเริ่มปล่อยให้มังกรเข้าแผงฤทธิ์ใส่ฉันอีกรอบ

‘ปึก ปึก ปึก ปึก ปึก’ จนหน้าขาที่ถูกกระแทกทำฉันเหนื่อยหอบ ขยำกระชากผ้าปูที่นอนจนหลุดจากขอบร่องเตียง

“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ ไม่ไหวแล้ว! จะเสร็จ จะเสร็จ!”

“ไม่ได้ค่ะคนดี ต้องไหว อื้ม~” ไหว ได้ ไง... จะตายบนเตียงแล้ว!

“ฮื้อ ที่รักขา…”

“ขา… ว่าไง อ่าส์… อย่าตอดบ่อย ๆ แบบนี้สิ อื้ม~” ฉันหันกลับไปจับมือเขาทันที เมื่อเอวหนาข้างหลัง... ร่อนเข้ามากระแทก จนเขารวบแขน แล้วเร่งจังหวะรัว ๆ เน้น ๆ อีกระลอก อีกระลอก...

‘ปึก ปึก ปึก ปึก ปึก ปึก ปึก’ อ่าส์ เสียว เสียว!

“กรี๊ด… ไทม์อ่ะ ไทม์ ได้โปรด~” ฉันกัดฟันร้องขอชีวิต พร้อมกับคิดว่าเมื่อไหร่เขาจะหยุดทรมานสักที ก่อนที่เอวหนาจะเริ่มชะลอการเคลื่อนไหว เขาดึงแก่นกายที่สอดนั้นออกไปแล้วล้มตัวนอนแทน

ฉันรีบเอาศอกค้ำเตียงหายใจหอบ ก่อนจะมองเขาที่กำลังรอฉันขึ้นควบอีกครั้ง

ทรมานกันนักใช่ไหม... ได้!

ฉันรีบลุกขึ้น เดินไปหยิบเนคไทในกระเป๋า ก่อนจะจับมันฟาดลงเบา ๆ ที่ต้นขาเขาสองข้าง

‘เพียะ~’

“อื้ม~ แรงกว่านี้ได้ไหมคะ แม่แมวยั่วสวาท” ฉันอมยิ้มแล้วขึ้นไปนั่งควบเขาแทน พร้อมกับสอดเนคไทผูกปิดตาเขา

ก่อนที่มือใหญ่ จะเริ่มขยับย้ายขึ้นมาคลำหน้าอกฉันเบา ๆ ฉันจึงรีบกดแขนล่ำ ๆ ของเขาติดเตียง

ฉันลุกขึ้นค่อย ๆ ทิ้งตัวลงแก่นกาย จนมิดด้าม

ก่อนจะเริ่มปล่อยมือใหญ่ให้อิสระตาม แล้วร่อนเอวบาง..บดเบียดเนินชายเขาแทน

“อ่าส์~ ดีจัง แม่แมว อื้ม~” เขาหายใจหอบลูบคลำไปตามตัวฉัน ที่เริ่มร่อนเอวขย่มเขาซ้ำ ๆ จนกัดปากครางสลับเขา

‘ปึก ปึก ปึก ปึก ปึก ปึก~’ ซี๊ด… ฉันทั้งร่อนเนิบ ๆ ทั้งยกบั้นท้ายขึ้นลงสุดแก่นกาย จนมือใหญ่ที่ลูบไล้ บีบตามหน้าอกหน้าใจแรงขึ้น แรงขึ้น!

ฉันรีบควานหยิบไข่สั่นขึ้นมาเปิด จนเสียงมอเตอร์ ทำเขารีบดึงเนคไทนออกจากตา

“อะไรคะแม่แมว อ่าส์ อ่าส์~” ฉันไม่ตอบ รีบกดน้องสาวลงทรมานเขาระลอกใหญ่ ก่อนจะจับก้อนกลม ๆ ของใข่สั่นตามลงไป แช่ไว้ ที่จุกนมเขา

“อ่าส์...” จนเจ้าของลืมตามอง แล้วครางกระเส่า ก่อนจะจับมือฉันที่กดเข้า... อย่างทรมาน

“เสียวไหม”

“อื้ม~” เสร็จจนนับไม่ถ้วนขนาดนี้ ทำฉันไม่ไหวไปตาม ๆ กัน จนฉันรีบดึงผ้าห่มขึ้นคลุมตัวอีกครั้ง แล้วกอดเขาแน่น

“เฮ้อ... เปียกหมดเลย ชื่นใจจัง” แล้วเขา ก็ก้มหอมฉันฟอดใหญ่

“นายแซ่บมากไทม์... ฉันยอม”

“ไทม์ก็ยอมคนนี้เหมือนกันค่ะ... ทำไทม์เกือบตาย ว่าแต่… ไปเอาไข่สั่นมาจากไหนคะ?” ฉันเงยหน้ามองเขาทันที แล้วอมยิ้ม

แอบอายเหมือนกันนะ ที่เป็นผู้หญิง แล้วเริ่มเล่นอะไรแบบนี้ก่อน

“ก็ ที่นายชอบให้คนอื่นไง... จำไม่ได้เหรอ?”

“คะ มือสอง?”

“บ้า มือหนึ่ง ไออุ่นมันเอามาคืน”

“แล้วไปค่ะ” ฉันเอานิ้วชี้เขี่ยแก้มขาว ๆ เขาเล่น

“ทำไม… นายกลัวอะไร?”

“แกล้งคนอื่นไว้้เยอะ กลัวพวกมันเอาคืน”

นั่นไง! ทำคนอื่นไว้นี่เอง

“อืม… อาบน้ำกัน ง่วงแล้ว” ฉันดันตัวลุกขึ้น แต่เขากลับดึงฉันลงไปนอนอีกรอบ

“อะไรไทม์... อาบน้ำ ๆ”

“อีกรอบนะคะ” ตลกเหรอ! หรือล้อเล่น? เพิ่งเสร็จเมื่อกี้ และเมื่อกี้กูก็เกือบตายเลยนะเว้ย

“พูดจริง?”

“จริงค่ะ”

“ไทม์! อื้อ อย่า... รันรันช่วยแม่ด้วย!”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พลาด2