พลาด2 นิยาย บท 72

“เอ่อ... ได้เหรอคะ อย่าเลย เดี๋ยวป้าหวานเป็นห่วง”

(เซ็งอ่ะ อย่าพูดถึงแม่ตอนนี้ได้ไหม อย่าลืมซื้อมาด้วยนะ) สั่งเสร็จก็ตัดสายทันที ทำผมถึงกลับยืนนิ่ง เออ... แบบนี้มันได้เหรอวะ!

จนไอ้นาวามันเดินออกมาจากห้องน้ำ

“กูกลับคอนโดก่อนนะ เสียเวลาอ่านหนังสือ” มันอ่านหนังสืออีกแล้ว วัน ๆ มันทำอะไรบ้างวะ นอกจากอ่านหนังสือเรียนเนี่ย

“ครับพี่นาวา ขับรถดีครับ” ผมโบกมือบ้ายบาย แต่มันกลับหันมามองผมอย่างรำคาญ

“กูมาแท็กซี่” อ้าว!

“ครับ งั้นนั่งรถดี ๆ นะ”

“กวนตีนนะมึง” มันด่าผมแล้วเดินออกไป

พอผมได้ขนมที่สั่ง ก็ขับรถไปห้างต่อ… ผมเดินไปเปิดกูเกิ้ลไป ไอ้ชุดชั้นในกางเกงในผมพอเลือกได้ แต่ไอ้เครื่องสำอางเยอะ ๆ นี่สิ! มันคืออะไรวะ แล้วมันต่างกันยังไงวะเนี่ย?

ผมจึงยืนเรียบเรียงพิมพ์รายชื่อเครื่องสำอางที่น้ำปั่นสั่ง แล้วเดินเข้าช้อป ยื่นมือถือให้พนักงานดู

พอพนักงานรับไปอ่าน เธอก็พยักหน้าให้ผมทันที

“มีทั้งหมดเลยค่ะ ว่าแต่… ลูกค้าอยากได้โทนไหนคะ” โทนอะไรอีกวะ นี่กูต้องเลือกสีด้วยเหรอ?

“มีโทนไหนบ้างครับ” ผมถามไปกดโทรหาน้ำปั่นไป แม่ง… แต่โทรไม่ติด เธอปิดเครื่อง!

ถ้ากูซื้อไม่ถูกใจ อย่าด่ากูนะ!

และพนักงานก็เดินนำผมไป ก่อนที่จะผายมือให้ผมดูโคตรเฉดสี ที่ตั้งเรียงรายบนเคาน์เตอร์

เชี่ย... ทำไงดีกู

“สีไหน หรือโทนไหนดีคะ” แม่ง ผมเครียดกว่าเลือกลงทุนหุ้นอีกตอนนี้!

“เอาหมดนี่เลยครับ” และทุกคนที่อยู่ในช้อป ก็หันมามองผมเป็นตาเดียว

“เอ่อ..ทั้งหมด 132 แท่งนะคะ แล้วอายแชโดว์...” นี่กูต้องเลือกอีกเหรอ!

“ครับ เอาทุกสี แล้วไอ้รองพื้นผมต้องเลือกด้วยไหม” และตอนนี้พนักงานในร้าน ก็เริ่มหาของกันจ้าละหวั่น

“เลือกค่ะ” เครียดไปอีกกู!

“เอามาทุกสี อะไรที่ต้องเลือกเอามา ทุกโทนเลยครับ” พนักงานมองผมตกใจ และยิ้มกว้างรับ

“ดะ… ได้ค่ะ คุณลูกค้า รับที่เช็ดเครื่องสำอางด้วยไหมคะ”

“ครับ อะไรที่ผู้หญิงต้องใช้ รบกวนด้วยครับ” ผมบอกพนักงานเสร็จก็เดินไปนั่ง พยายามโทรหาน้ำปั่น... จะถามเธอ ว่าเอาอะไรอีกไหม แต่ก็โทรไม่ติด

จนพนักงานผู้ชายคนนึง เดินเข้ามาคุยกับผม

“ไม่ทราบว่า… รถลูกค้าจอดอยู่ไหนครับ” อะไรวะ ผมหันไปมองทันที โอโห้ แม่ง… หลังพนักงานมีลังเครื่องสำอางสามหลังใหญ่ ๆ ตั้งอยู่!

น้ำปั่นใช้ได้้เป็นชาติ ผมบอกเลย

เมื่อพนักงานเอาของไปส่งที่รถผมเสร็จ ผมก็กลับมาซื้อชุดชั้นใน กางเกงในให้เธอต่อ พอเดินเข้ามาในช้อปทุกคนก็มองผมเป็นตาเดียว!

“หาไซส์ไหนคะ” เชี่ย... ในร้านมีแต่ผู้หญิง กูคนเดียวที่เป็นผู้ชาย แล้วน้ำปั่นใส่ไซส์ไหนวะ!

“ไม่รู้ครับ แป๊บ” ผมหันหลังให้พนักงาน แล้วนึกถึงเรื่องวันนั้น เออ... เท่าที่ผมจับ มันก็เต็มมือพอดี แล้วมือขนาดผม วัดไซส์ยังไงวะ?

ผมจึงตัดสินใจ หันกลับไปถามพนักงาน

“เอ่อ... ประมานนี้ครับ พอดีมือพอดี” ผมทำมือให้พนักงานดู เออ! ลูกค้าคนอื่น แอบมองผมแล้วยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เลยทีนี้

ก็กูไม่รู้! ให้ทำไง โทรหาก็ไม่ติด หมดหนทางแล้ว แม่ง!

“อ๋อ... น่าจะ สัก 36 ค่ะ สนใจแบบลูกไม้ไหมคะ” หืม… ลูกไม้เหรอ โอ้ย… จินตนาการผมมาอีกแล้ว แบบไหนดีวะ ถึงใส่ไปก็กินไม่ได้ จะใส่เซ็กซี่ไปทำไม ไม่เอา!

“แบบไหนก็ได้ครับ ขอที่ใส่สบาย” แล้วพนักงานก็หยิบชุดชั้นในลูกไม้สีชมพูพาสเทล ยื่นให้ผม

“นี่เลยค่ะ รุ่นใหม่ ใส่สบาย” ผมรับมันมาดู แล้วหันไปมองรอบ ๆ อยากรู้ว่าคนอื่นเขาเลือกแบบไหนกัน แต่คนอื่นแม่ง… ก็มองกูอยู่นั่นล่ะ หน้ากูร้อนหมดแล้ว!

“ครับ ๆ แบบนี้ล่ะ เอามาทุกสีเลย!” ผมรีบส่งคืนแล้วเดินไปรอจ่ายตังค์

และตอนนี้ ผมก็ได้ทุกอย่างตามที่น้ำปั่นสั่งแล้ว! รวมถึงชุดเดรสของเธอด้วย มาถึง… กว่าพนักงานที่ฟร้อนจะยกของมาถึงห้องหมด ก็ปาไปหนึ่งชั่วโมงเต็ม ๆ

จนน้ำปั่นเดินอุ้มไอ้แมวออกมาเห็น เธอถึงกลับตกใจเบิกตากว้าง

“อะไรของนายเนี่ย ซื้อมาถมฉันรึไง” ผมรีบวางขนม วางของบนโต๊ะ แล้วเดินไปหอมแก้มเธอทันที

“เลือกไม่ถูกไงค่ะ”

“หมดไปกี่แสน” เธอชี้ไปที่ลังเครื่องสำอาง แล้วหันมาถามผม

“ห้าได้มั้ง จำไม่ได้” เธอยกมือทาบอกทันที

“อิไทม์ ใช้เงินไม่คิด!” ผิดอีกกู

ผมรีบดึงไอ้แมวออกจากมือเธอ แล้วเดินไปกอดเอวบาง ๆ จากด้านหลัง

“บ่นทำไมคะ ไปดูชุดชั้นในก่อนค่ะ ชอบรึป่าว” แล้วน้ำปั่นก็แกะมือผมออก ก่อนที่เธอจะเดินไปหยิบถุงมาเปิดดู

เธอหยิบชุดชั้นในขึ้นมาทาบอกตัวเอง แถมยังเดินไปมา หมุนตัวหน้ากระจก ครับ! จินตนาการกูมาอีกแล้ว!

“เออ สวยดี เลือกเก่งนะเรื่องแบบนี้ ว่าแต่… นายซื้อถูกไซส์ได้ไง”

“เดาจากที่เคยจับ แล้วไปบอกพนักงานค่ะ” น้ำปั่นถึงกลับเอามือปิดปากหัวเราะ

“ฮ่า ๆ จำได้ด้วยเหรอ นึกว่าจับมาเยอะ จนชินมือ” ประชดกันอีก! ผมเริ่มทนความน่ารักของน้ำปั่นไม่ไหว… รีบเดินไปใกล้ ๆ เธอทันที โอ้ย... มันน่านัก!

“ต่อจากนี้… จะไม่จับของใครแล้ว จะมีแค่แม่แมวคนเดียวค่ะ”

“เอ่อ ที่นานคือ… เป่าขนให้รันรันเหรอคะ” อื้ม! ถึงจะขาวแค่ไหน แต่เสืออย่างไอ้ไทม์ใจต้องนิ่ง! มันยังไม่ถึงเวลาเว้ย ท่องไว้ ท่องไว้!

“ใช่ นายอาบไหม ฉันอาบเสร็จพอดี” น้ำปั่นพูดเสร็จ ก็เดินไปห้องแต่งตัวผม ก่อนที่เธอจะเลื่อนเปิดตู้แล้วหาเสื้อผ้าใส่

“แหะ ๆ ลืมสั่งชุดนอนเลย ยืมนะ” และเธอก็ดึงเสื้อเชิ้ตผมมาใส่ ก่อนที่จะติดกระดุมทีละเม็ด ทีละเม็ด... แล้วดึงผ้าเช็ดตัวข้างในออกมา!

เชี่ย... กูไม่เห็นสายเสื้อในนะเมื่อกี้ น้ำปั่นไม่ได้ใส่เหรอวะ? แล้วมันจะเป็นยังไงล่ะ กรี๊ด… ทำกับผมแบบนี้ได้ไง!

“เป็นอะไร ไม่อาบน้ำก็ไปกินข้าวก่อน ฉันหิว… ท้องร้องแล้ว” น้ำปั่นทำหน้ามุ่ย แล้วเอามือลูบท้องตัวเอง จนเสื้อเชิ้ตที่เธอใส่มันถูกกดลงไปให้ผมเห็นอกสองเต้า ทะ… ที่ไร้บรา!

ผมรีบหันหน้าหนีทันที กูไม่อยากมองหน้าน้ำปั่นเลยตอนนี้ อยากกินเธอมาก จนเธอเดินเข้ามาใกล้ ๆ แล้วดึงแขนผมให้เดินตาม

ส่วนผมก็ได้แต่ก้มมองพื้น เดินตามเธอจนถึงโต๊ะอาหาร...

“ว้าว น่ามาก” จนน้ำปั่นเลื่อนเก้าอี้นั่งลง แล้วมองอาหารบนโต๊ะยิ้ม ๆ

ผมจึงค่อย ๆ นั่งลงอย่างอ่อนแรง มันเหมือนจะเป็นลมเลยแม่ง ทั้งร้อน ทั้งคอแห้ง จนตาผม… มันเผลอไปมองหน้าอกเธออีก!

“อืม น่ากินจริง ๆ” เชี่ย! ผมพูดอะไรออกไป ผมหน้าร้อนผ่าวขึ้นมาทันที และตอนนี้… ใจผมมันก็สั่นจนทนไม่ไหว ก่อนที่จะตัดสินใจ รีบลุกขึ้น เดินตรงดิ่งไปอาบน้ำแทน!

ผมยืนพิงผนังห้องน้ำ… เปิดน้ำใส่ตัว แล้วท่องเรียกสติตัวเองไปด้วย เฮ้อ! อดทนดิวะ อดทน! จนมันมีอะไรบางอย่างดังขึ้น ทำให้สติผมหายไปอีกรอบ!

‘ก๊อก ก๊อก ก๊อก’ เชี่ย!

“ไทม์ เร็ว ๆ รันรันจะเข้าห้องน้ำ ฉันสอนเข้าแค่ห้องนี้อ่ะ รันรันนั่งรอนานแล้ว” เวร ไอ้แมว! กูเพิ่งอาบน้ำไม่ถึงสามนาที กวนกูแล้ว

ผมรีบดึงผ้าเช็ดตัวมาพันเอว แล้วเปิดประตูออกไป... แต่ไอ้ชายผ้าที่แกว่งไป แกว่งมานั้น มันกลับทำให้ไอ้แมวนั่งตบและใช้เล็บเกี่ยวผ้าผม! จนมันหลุดลงไปกองกับพื้น!

เชี่ย!

“ว้าย” น้ำปั่นเบิกตากว้าง เธอเอามือปิดปากตัวเอง แล้วจ้องไอ้น้องผม!

จนไอ้ตัวต้นเหตุมันวิ่งหนีเข้าห้องน้ำไป ผมจึงรีบหยิบผ้าเช็ดตัวขึ้นมาพันปิดไว้ทันที

เวร... เธอเห็นของผมแล้ว! แถมตอนนี้มันตื่นขึ้นมาอีกด้วย ผมจึงรีบเดินเข้าห้องแต่งตัวไป เพราะกลัวตัวเองจะทนไม่ไหว จับน้ำปั่นกินตรงนี้!

เฮ้อ... ทั้งที่เพิ่งอาบน้ำ ตอนนี้แม่ง... เริ่มร้อนอีกแล้ว! และน้ำปั่นก็เดินกลับไปที่ห้องนอน ก่อนที่เธอจะตะโกนกลับมาว่า

“เร็ว ๆ ไปกินข้าว แปรงฟัน จะได้ดู Netflix กัน” โอเคดูหนัง ดูซีรี่ย์ ใจผมจะได้ไม่วอกแวกคิดถึงเรื่องอื่น! รอดแล้วกู!

พอแต่งตัวเสร็จ ผมก็รีบไปกินข้าว แปรงฟัน... แล้วกลับมานั่งต่อแมคบุ๊ค เข้าทีวีในห้องนอนให้เธอ

ว่าแต่จะดูเรื่องอะไร...

“แม่แมว... จะดูเรื่องอะไรคะ” ผมหันไปถามเธอ ที่นอนอยู่ข้างหลัง

“Sex Education” เชี่ย! ผมรีบหันควับกลับมามองแมคบุ๊คตัวเองทันที ฉิบหายแล้วกู

น้ำปั่น ล้อผมเล่นใช่ไหม! เธอคิดอะไรเนี่ย ถึงชวนผมดูซีรี่ย์นี้!