พลิกชะตารัก มรดกเซียน นิยาย บท 132

ฉึบ!

เฉียนเป้าฟันถูกหลังของฉินหมิงอย่างแรงจนเลือดกระเซ็นไปทุกที่ และเลือดที่สาดออกมาจากหลังของฉินหมิงกระเด็นเข้าใส่ใบหน้าของหลินหว่านชิง

พรึบ!

หลินหว่านชิงนิ่งงันทำอะไรไม่ถูก หัวสมองขาวโพลน!

เธอรู้สึกได้ชัดเจนว่าเลือดของฉินหมิงนั้นอุ่นร้อน แต่หัวใจของเธอกลับรู้สึกเย็นเยียบ

ราวกับว่าโลกกำลังแตกสลายและกำลังจะสิ้นสุดลง ทันใดนั้นดวงตาของเธอก็ดำมืด ร่างกายของเธอโงนเงนและเธอก็เกือบจะล้มลงกับพื้น

“เจ็บจัง…”

ใบหน้าของฉินหมิง บิดเบี้ยวด้วยความเจ็บปวด โชคดีที่เขาได้รวบรวมพลังทางจิตวิญญาณไว้ล่วงหน้าเพื่อรับมือดังนั้นมีดจึงฟันเข้าไม่ลึกมาก ไม่เช่นนั้นถึงไม่ตายเขาก็คงบาดเจ็บสาหัสแน่

“นี่แกจะเล่นฉันตายเลยหรือไง!”

ฉินหมิงกัดฟันอดทนต่อความเจ็บปวดที่หลัง ก่อนหันกลับมาและต่อยออกไปอีกหมัด โจมตีใส่หน้าอกของเฉียนเป้าอย่างรวดเร็วด้วยพลังที่ทรงพลังพอที่จะทำให้อนุสาวรีย์แตกและก้อนหินแหลกได้

เฉียนเป้าถึงกับอึ้ง มือที่ว่างอีกข้างก็ยกหมัดขึ้นและป้องกันการโจมตีของฉินหมิง

ผั๊วะ!

หลังจากการปะทะกันอย่างรุนแรง ฉินหมิงอดไม่ได้ที่จะถอยกลับไปสองก้าว

ในทางกลับกันเฉียนเป้าก็ถอยหลังไปห้าหรือหกก้าวติดต่อกัน มีเลือดไหลท่วมหน้าอกไปถึงคอของเขาและเขากระอักเลือดออกมาเต็มปาก

“แก...ทักษะของแกสูงกว่าฉัน!

“หรือว่าระดับพลังยุทธ์ของแกถึงระดับสูงสุดที่แล้ว?

“นี่มัน…จะเป็นไปได้อย่างไร!”

เฉียนเป้าตกตะลึงและมองดูฉินหมิงด้วยความตกใจ

การฝึกลัทธิเต๋าและศิลปะการต่อสู้มีต้นกำเนิดเดียวกัน และมีแนวทางที่แตกต่างกันแต่มีจุดประสงค์เดียวกัน

เฉียนเป้าตกตะลึงและกลิ้งตัวหลบ โดยหลีกเลี่ยงท่าสังหารของฉินหมิงได้อย่างหวุดหวิด

"พลังงานที่แท้จริงในร่างกายของแกไม่มีความผันผวน!"

“ที่แท้แกมันไม่ใช่นักสู้!”

ฉินหมิงลุกขึ้นจากพื้นอย่างงุนงง ด้วยสีหน้าประหลาดใจ

สิ่งที่นักสู้ฝึกฝนคือความแข็งแกร่งภายในของพลังงานที่แท้จริง เมื่อโจมตีจะมีความผันผวนของพลังงานที่แท้จริงในร่างกาย เขาไม่เห็นการผันผวนของพลังงานที่แท้จริงจากร่างกายของฉินหมิง นี่ก็เพียงพอแล้วที่จะแสดงให้เห็นว่าฉินหมิงไม่ใช่นักสู้ที่แท้จริง!

หรือบางทีฉินหมิงอาจมีพรสวรรค์และเโจมตีได้รวดเร็ว ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมเขาถึงทรงพลังมาก!

“นี่แก แกไม่ใช่นักสู้แต่ยังกล้าที่จะเย่อหยิ่งต่อหน้าฉัน แกนี่ไม่เจียมตัวจริง ๆ ! ”

“วันนี้ฉันจะแสดงให้แกดู ว่านักสู้ตัวจริงน่ะเขาเก่งแค่ไหน!”

เฉียนเป้ายิ้มอย่างดุร้าย พอรู้ว่าฉินหมิงไม่ใช่นักสู้ เขาก็ยิ่งมีความมั่นใจมากขึ้น