พลิกชะตารัก มรดกเซียน นิยาย บท 141

เมื่อเห็นภาพเหตุการณ์ฉากนี้เข้า หลี่ฉินก็แววตาวูบไหวอยู่สองสามครั้งราวกับเธอเข้าใจอะไรสักอย่างขึ้นมาแล้วผุดรอยยิ้มตรงมุมปาก

"เสี่ยวฉิน ป้ามีเรื่องอยากจะถามเธอสักหน่อย แต่ไม่แน่ใจว่าเธอสะดวกที่จะตอบหรือเปล่า"

หลี่ฉินถามอย่างค่อนข้างแบ่งรับแบ่งสู้

"มีเรื่องอะไรงั้นเหรอครับ?"

"ป้าหลี่ เชิญถามมาได้เลย"

ฉินหมิงยิ้มให้

"เธอก็ดูเหมือนจะอายุไม่น้อยแล้ว ป้าอยากรู้ว่าตอนนี้เธอมีแฟนแล้วหรือยัง?"

หลี่ฉินถามด้วยท่าทางคร่ำเคร่งและสีหน้าลุ่มลึก

แม่กับลูกสาวสื่อใจถึงกันได้ หลังจากได้ยินคำถามของแม่ตนเอง เฉินถิงถิงก็คาดเดาเจตนาของแม่ได้อย่างรวดเร็ว ใบหน้างดงามกว่าครึ่งของเธอเปลี่ยนเป็นแดงก่ำ เธอก้มหน้าลงไม่กล้าสบตาแม่ของตัวเอง ยิ่งไม่ต้องเอ่ยถึงเรื่องสบตากับฉินหมิงเลย

"ยังไม่มีหรอกครับ......"

ฉินหมิงส่ายหน้าแล้วหยุดพูด

ถึงแม้ว่าเขาจะไม่มีแฟน แต่ก็เพิ่งหย่าร้างมาไม่นานนี้เอง

ทว่าอย่างไรเสียการหย่าร้างก็ไม่ใช่เรื่องสวยงามอะไร ในเมื่อหลี่ฉินไม่ได้ถามถึงเรื่องนั้น เขาจึงไม่ได้พูดอะไรมาก

"ป้าไม่คาดคิดเลยว่าเธอที่ยอดเยี่ยมและนิสัยดีออกขนาดนั้น กลับยังไม่มีแฟนเลย!"

หลี่ฉินรู้สึกประหลาดใจอยู่บ้าง ทว่ารอยยิ้มบนใบหน้ากลับยิ่งลึกล้ำขึ้นไปอีก

เธอพินิจมองฉินหมิงอีกสองสามครั้ง ยิ่งมองเธอก็ยิ่งพอใจมากขึ้นเรื่อย ๆ

เฉินถิงถิงลูกสาวของเธอเรียนจบจากมหาวิทยาลัยและถึงวัยที่จะต้องพูดเรื่องแต่งงานแล้ว อย่างน้อยก็ถึงเวลาที่ต้องหาแฟนสักที!

ฉินหมิงทั้งสูงใหญ่หล่อเหลาและนิสัยดี เขาเหมาะสมกับลูกสาวของเธอในทุก ๆ ด้าน

สิ่งที่หายากไปกว่านั้นคือ เธอเห็นว่าลูกสาวของเธอดูเหมือนจะมีใจให้ฉินหมิง ซึ่งทำให้เธออยากจะจับคู่ให้เขา

"เสี่ยวฉิน ครอบครัวของเธออยู่ที่ไหนแล้วพ่อแม่ทำอะไรงั้นเหรอ?"

หลี่ฉินยังคงถามต่อไป

ลำพังด้วยความงามและการศึกษาสูง ๆ จากมหาวิทยาลัยดังของลูกสาวเธอ ก็คงไม่ยากที่จะเฟ้นหาชายหนุ่มผู้มีความสามารถจากครอบครัวผู้มีอันจะกินหรือนายน้อยจากตระกูลร่ำรวย

แน่นอนว่าในใจของเธอย่อมหวังให้ลูกสาวได้พบแฟนหนุ่มจากตระกูลผู้มีอันจะกิน เพื่อให้เธอมีชีวิตที่ดีโดยไม่ต้องกังวลเรื่องอาหารและเสื้อผ้า

แต่ฉินหมิงเป็นคนนิสัยดีมาก มิหนำซ้ำยังมีบุญคุณกับครอบครัวของพวกเธออีกต่างหาก

ถึงแม้ว่าฐานะของฉินหมิงจะไม่ดีนัก แต่ขอเพียงวันข้างหน้าเขาตั้งใจทำงานให้หนักก็น่าจะไม่ลำบากแล้ว

หลังจากครุ่นคิดอยู่สักพัก หลี่ฉินก็ยังคงรู้สึกว่าอุปนิสัยใจคอของคนสำคัญกว่าทรัพย์สินเงินทอง เธอไม่ดูถูกฉินหมิงเพราะเรื่องนี้หรอก แต่เธอกลับรู้สึกเหมือนเป็นแม่ยายที่พึงพอใจในตัวลูกเขยมากขึ้นเรื่อย ๆ

เฉินถิงถิงไม่ได้คิดอะไรมากนัก ตอนนี้เธอเพียงแค่มีใจให้ฉินหมิงอยู่บ้าง เธอจึงไม่ได้คิดให้มากเท่ากับแม่ของตนเอง!

ก๊อก ก๊อก ก๊อก!

ในยามนี้เอง จู่ ๆ ก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น

"ไม่รู้ว่าใครมากันนะ เดี๋ยวฉันจะไปเปิดประตูเอง"

เฉินถิงถิงวางถ้วยกับตะเกียบในมือลง จากนั้นลุกขึ้นเดินไปที่ห้องรับแขกแล้วเปิดประตู