ตอนนี้เธอบอกเรื่องนี้ให้หลี่หยวนหยวนได้รู้แล้ว เธอก็ทำได้แค่แบ่งรับแบ่งสู้เท่านั้น เช่นนี้หลี่หยวนหยวนก็จัดการเรื่องนัดบอดให้เฉินถิงถิงไม่ได้และหลีกเลี่ยงความกระอักกระอ่วนของทุกคนได้อีกด้วย
"จะทำแบบนั้นได้ยังไงกัน!"
"คุณป้าคะ ฉินหมิงคนนี้เป็นขี้แพ้ตัวเอ้ แถมมันยังเป็นผู้ชายที่ผ่านการหย่าร้างมาแล้วด้วย มันจะคู่ควรกับถิงถิงได้ยังไงกัน!"
"คุณป้าคงจะถูกมันหลอกเข้าแล้วใช่ไหมคะ?"
หลี่หยวนหยวนรู้สึกตื่นตกใจมากเสียจนปากอ้าตาค้าง ใบหน้าเต็มไปด้วยความไม่อยากเชื่อ
"อะไรนะ?"
"ขี้แพ้? เธอเคยหย่ามาแล้วงั้นเหรอ?"
"หยวนหยวน เธอเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า?"
หลี่ฉินผงะอึ้งแล้วมองหลี่หยวนหยวนด้วยสีหน้าสับสน เพราะสงสัยถึงสาเหตุที่ทำให้หลี่หยวนหยวนพูดแบบนี้
"หนูไม่ได้เข้าใจผิดหรอกค่ะ!"
"คุณป้าคะ คุณป้าอาจจะไม่รู้ว่ามันเคยเป็นเขยตระกูลหม่า เมื่อไม่นานมานี้มันถูกหม่าลู่สวมเขาแล้วไล่ออกจากบ้าน..."
หลี่หยวนหยวนอธิบายสถานการณ์พอสังเขป
เธอยังคงทำงานอยู่ในบริษัทของตระกูลหม่า เธอจึงพอจะทราบเรื่องราวภายในเกี่ยวกับการหย่าร้างของฉินหมิงกับหม่าลู่มาบ้าง อีกทั้งเธอยังรู้ว่าฉินหมิงถูกหม่าลู่ขับไล่อีกด้วย!
ไอ้ขี้แพ้อย่างฉินหมิงที่ภรรยาคบชู้จนตั้งครรภ์กับชายอื่น นับเป็นความอัปยศอดสูครั้งใหญ่ในชีวิต!
เธอรู้สึกว่าการบอกว่าฉินหมิงเป็นขี้แพ้คนหนึ่งยังนับว่าให้เกียรติมากเกินไปเสียด้วยซ้ำ!
เมื่อได้ยินคำบอกเล่าของหลี่หยวนหยวน ฉินหมิงกลับหน้าไม่เปลี่ยนสีเลยสักนิด
เขาหย่าร้างไปนานแล้ว มิหนำซ้ำเขาก็ไม่ใช่ขี้แพ้คนเดิมอีกต่อไปแล้ว
ไม่ว่าหลี่หยวนหยวนจะเคยดูถูกเขาสักแค่ไหน มันก็ล้วนเป็นอดีตไปแล้ว เขาจึงไม่กังวลเรื่องนั้นอีก
"ฉินหมิง ทุกอย่างที่หยวนหยวนพูดเป็นเรื่องจริงเหรอ?"
เฉินถิงถิงเงยหน้ามองฉินหมิงด้วยความรู้สึกผิดหวังอยู่บ้าง
แต่เธอเพิ่งจะชอบพอฉินหมิงไปนิดเดียวจึงไม่ได้คิดอะไรมากนัก ตอนนี้เธอได้ล่วงรู้ประสบการณ์เลวร้ายของฉินหมิง เธอกลับรู้สึกเห็นอกเห็นใจมากกว่าจะดูถูกดูแคลน
"ไอ้หนู ขี้แพ้จอมไม่เอาไหนอย่างแกที่ไม่มีอะไรเลยสักอย่าง ยังกล้ามานัดบอดกับคนที่เลิศเลอถึงขนาดนั้นอย่างคุณเฉิน แกมันหน้าด้านจริง ๆ!"
"ถ้าฉันเป็นแกแล้วถูกภรรยาตัวเองสวมเขาแล้วไล่ออกจากบ้านล่ะก็ ฉันอาจจะเชือดหล่อนทิ้งเสีย!"
หลิวซวินยิ้มเยาะแล้วมองฉินหมิงด้วยสายตาเป็นปฏิปักษ์
เขามาที่นี่เพื่อนัดบอดกับเฉินถิงถิง ตอนนี้มีฉินหมิงอยู่ตรงนั้น เขาย่อมไม่ชอบใจฉินหมิงอยู่แล้ว!
"คุณน่าจะเข้าใจผิดแล้วล่ะ ผมไม่ได้มาที่นี่เพื่อนัดบอดสักหน่อย!"
"ถิงถิงกับผมเป็นเพื่อนร่วมงานกัน ผมมาที่นี่ในฐานะแขกต่างหากล่ะ!"
ฉินหมิงเหลือบมองหลิวซวินอย่างไม่ยี่หระ สีหน้าทั้งไม่ต่ำต้อยและไม่โอหัง แต่เขากลับแอบครุ่นคิดอยู่ในใจว่าเขาแค่มากินข้าวมื้อเดียว กลับอธิบายไม่ถูกเลยว่ากลายเป็นนัดบอดไปได้อย่างไรกัน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พลิกชะตารัก มรดกเซียน
รออ่านอยู่นะครับ กำลังสนุกเลย เมื่อไหร่ 454 จะมาครับ หายไปนานเลยครับ...
ตอนที่ 451 หายครับ...
ตอนที่ 451 หายครับ...
ตอนที่ 451 ละ...
พระเอกน่ารำคาญ...
รออัพเดท ตอนต่อ ๆ ไป ครับ...