"แต่ถ้าแกกล้าก้าวออกมาอีกล่ะก็ ฉันสัญญาว่าจะฆ่าแกก่อนเลย!"
หยางซู่มองหลิวซวินด้วยสายตาเย็นชา พร้อมแววตาที่ฝากแฝงไปด้วยเจตนาสังหารอันเยียบเย็น!
สีหน้าเช่นนี้แลดูน่าสะพรึงกลัวราวกับอสรพิษที่มีเจตนาร้าย หลิวซวินจึงอดไม่ได้ที่จะตัวสั่นสะท้านและจิตใจเต็มไปด้วยความหวาดกลัว
เขารู้ว่าอีกฝ่ายเป็นคนตามท้องถนนและสามารถทำอะไรก็ได้ทั้งนั้น เรื่องนี้ไม่ได้ทำให้อีกฝ่ายกลัวเลยสักนิด!
"ได้...ดีมาก ฉันจดจำตบครั้งนี้เอาไว้แล้ว เดี๋ยวได้เห็นดีกันแน่!"
หลิวซวินรู้สึกหวาดกลัวอยู่ในใจ หลังจากเอ่ยวาจาเกรี้ยวกราดด้วยสีหน้าเก็บงำอารมณ์ความรู้สึก เขาก็กลอกตาไปข้าง ๆ แล้วยืนอยู่ในสภาพที่น่าอึดอัดใจ เขาไม่กล้าสู้กับอีกฝ่าย
สถานการณ์ในยามนี้เปลี่ยนไปรวดเร็วมากเสียจนหลี่ฉิน เฉินถิงถิงและคนอื่น ๆ ราวกับมีน้ำเย็นเฉียบราดรดลงบนศีรษะ อารมณ์ของพวกเธอดิ่งถึงจุดต่ำสุดอย่างรวดเร็วและประกายแสงแห่งความหวังที่เพิ่งจะลุกโชนก็มอดดับไป
"นายน้อยหลิว อย่าไปเชียวนะคะ คุณห้ามเมินเฉยเรื่องของคุณป้ากับครอบครัวของญาติผู้น้องเด็ดขาด..."
หลี่หยวนหยวนร้อนใจเสียจนคว้าแขนของหลิวซวินเอาไว้
"ผมรู้แล้วน่า ผมไม่ได้เมินเฉยสักหน่อย..."
หลิวซวินจงใจลดเสียงลงแล้วค่อย ๆ ขยิบตาให้หลี่หยวนหยวน
จากนั้นเขาก็หันหลังให้หยางซู่และคนอื่น ๆ พลางควักโทรศัพท์มือถือออกมาแล้วเริ่มส่งข้อความหาพ่อของตัวเอง เพราะคิดจะนำกำลังเสริมเข้ามา
หลี่หยวนหยวนเข้าใจสิ่งที่หลิวซวินต้องการจะสื่อขึ้นมาทันที เธอจึงลอบถอนหายใจด้วยความโล่งอกแล้วประกายแสงแห่งความหวังก็ลุกโชนขึ้นมาในดวงตาของเธออีกครั้ง
แต่ครอบครัวของหลี่ฉินกับเฉินถิงถิงกลับไม่มีความมั่นใจเลยสักนิด
อย่างไรเสียสถานการณ์ในตอนนี้ก็เร่งด่วนมาก กว่ากำลังเสริมของหลิวซวินจะมาถึง พวกเธอก็อาจจะตายไปแล้วก็ได้!
"ฮ่า ฮ่า......"
"ดีมาก!"
"ญาติผู้พี่ พี่ช่างเหี้ยมหาญจริง ๆ!"
เทียนปั๋วหัวเราะด้วยความสำราญใจ
เมื่อสักครู่นี้เขาเกรงว่าหยางซู่คงไม่สามารถเอาชนะหลิวฉวนย่า ดังนั้นเขาจึงไม่กล้าบุ่มบ่ามลงมือ
"โทรเรียกตำรวจงั้นเหรอ? งั้นก็โทรเลยสิ!"
"พวกเราไม่ได้ทำร้ายป้าสักหน่อย ต่อให้ป้าโทรเรียกตำรวจมาได้ ตำรวจก็ทำอะไรพวกเราไม่ได้อยู่ดีนั่นแหละ!"
"แต่วันหน้าตอนที่ป้ากับครอบครัวของป้าเดินไปไหนมาไหนก็คงต้องระวังตัวหน่อยล่ะ ถ้าหากป้าบังเอิญไม่แขนหักก็ขาหักหรือหกล้มจนเป็นอัมพาตครึ่งซีก ก็อย่าหาว่าผมไม่เตือนก็แล้วกัน!"
หยางซู่ยิ้มเย็นชา คำพูดของเขาเต็มไปด้วยแววข่มขู่คุกคาม
"เธอ......"
ครอบครัวของหลี่ฉินกับเฉินถิงถิงหวาดกลัวจนสีหน้าซีดขาวเพราะคำขู่ของหยางซู่
พวกเขาต่างเป็นคนธรรมดาสามัญจะไปสู้กับอันธพาลอย่างหยางซู่ที่ใช้ดาบละเลงเลือดได้อย่างไรกัน?
หยางซู่น่าจะสังหารพวกเธอได้ไม่ยากเลย!
ตอนนี้พวกเธอทั้งครอบครัวต่างสีหน้าซีดเผือดและทุกคนก็ตกอยู่ท่ามกลางความสิ้นหวังเสียแล้ว!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พลิกชะตารัก มรดกเซียน
รออ่านอยู่นะครับ กำลังสนุกเลย เมื่อไหร่ 454 จะมาครับ หายไปนานเลยครับ...
ตอนที่ 451 หายครับ...
ตอนที่ 451 หายครับ...
ตอนที่ 451 ละ...
พระเอกน่ารำคาญ...
รออัพเดท ตอนต่อ ๆ ไป ครับ...