พลิกชะตารัก มรดกเซียน นิยาย บท 164

ร่างกายของหานซีสั่นและมองไปที่ฉินหมิงด้วยความประหลาดใจ

ประจำเดือนของผู้หญิงมักจะกินเวลาประมาณหกหรือเจ็ดวันในแต่ละเดือน แต่วันนี้เป็นเวลาสิบกว่าวันแล้วนับตั้งแต่เธอเริ่มมีประจำเดือน ประจำเดือนมาเรื่อย ๆ โดยไม่มีทีท่าว่าจะหายไปเลยซึ่งถือว่าผิดปกติมากเมื่อเทียบกับเมื่อก่อน

นี่ไม่ใช่จุดสำคัญ จุดสำคัญนั้นคือเรื่องนี้เป็นเรื่องส่วนตัวของตัวเธอเอง เธอไม่เข้าใจเลยว่าฉินหมิงรู้ได้อย่างไร แถมยังรู้ลึกรู้ละเอียดด้วย!

นี่มันน่าเหลือเชื่อจริง ๆ !”

“ผมเคยบอกคุณไปแล้วไม่ใช่เหรอครับ ว่าผมมีทักษะการแพทย์ ผมสามารถบอกได้จากผิวของคุณ… ”

ฉินหมิงพูดอย่างง่าย ๆ

“จริงหรือเปล่าเนี่ย? ”

“นายคงไม่หลอกฉันเล่นใช่ไหม! ”

หานซีมองไปที่ฉินหมิงด้วยความประหลาดใจและไม่แน่ใจ

ครัง้ที่แล้วฉินหมิงพูดจาไม่รู้จักกาลเทศะ เธอนึกว่าฉินหมิงพูดหยอกล้อเธอซะอีก

แต่ว่าครั้งนี้ฉินหมิงรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับร่างกายของเธอ แต่เธอก็ไม่แน่ใจ เป็นไปได้ไหมว่าฉินหมิงมีทักษะทางการแพทย์จริง ๆ?

“ผมจะหลอกคุณทำไมกันเล่า!”

“คุณวางใจเถอะครับ ครั้งที่แล้วที่ผมเขียนใบสั่งยาให้คุณ ขอแค่คุณกินยาตามเวลา ผมรับรองได้เลยว่ายาจะช่วยอาการคุณได้แน่นอน!”

ฉินหมิงพูดด้วยสีหน้าจริงจัง

“แต่ว่า…”

หานซียังมีความไม่เชื่อเล็กน้อย

เธอป่วยเป็นโรคเกี่ยวกับประจำเดือนมาหลายปีและเธอไปโรงพยาบาลเพื่อพบสูตินรีแพทย์หลายครั้ง

หมอบอกเธอว่าขอแค่รักษาร่างกายให้อบอุ่นและไม่ทานอาหารเผ็ดหรือเย็น อาการปวดประจำเดือนจะฟื้นตัวอย่างช้า ๆ ตามธรรมชาติ

ซึ่งเป็นอย่างนั้นจริง ๆ อาการของเธอค่อย ๆ ดีขึ้นมากในช่วงสองปีที่ผ่านมา

โดยรวมแล้วแพทย์หลายคนระบุว่านี่เป็นปัญหาทางร่างกายที่ไม่จำเป็นต้องได้รับการรักษาโดยตรงและการรักษาที่ไม่ระมัดระวังนั้นเป็นอันตรายและไม่มีประโยชน์

แต่มุมมองของฉินหมิงแตกต่างจากของแพทย์ เขาแนะนำให้เธอรับประทานยาโดยเร็วที่สุด

เมื่อเทียบกับแพทย์มืออาชีพหลายท่าน เธอคิดไปคิดมาก็ยังคงรู้สึกไม่เชื่ออยู่ดี!

“ใครจะรู้ว่านายหวังดี หรือว่ามีจุดประสงค์อื่น!”

“ก็ไม่มีใครบอกได้ใช่ไหมละ!”

หานซีหน้ามุ่ย จากนั้นเธอก็ขี้เกียจคุยกับฉินหมิง เธอนั่งตัวตรงและกำลังจะทำงานหนักเมื่อ จู่ ๆ ความรู้สึกไม่สบายก็เพิ่มขึ้นจากช่องท้องส่วนล่างของเธอ

เธอกัดริมฝีปากและพยายามอดทน แต่ความรู้สึกเจ็บปวดกลับรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ

“ฉินหมิง มีกระเป๋าอยู่บนโซฟา นายช่วยหยิบกระเป๋ามาให้ฉันหน่อยสิ…”

เสียงของหานซีสั่นเทา

ฉินหมิงยื่นกระเป๋าให้และรู้สึกประหลาดใจเมื่อเห็นใบหน้าที่สวยงามของหานซีซีดลงและมีเหงื่อเย็นไหลออกมาบนหน้าผากของเธอ

“หานซี คุณเป็นอะไรไปครับ?”

“ไม่…ไม่ได้เป็นอะไร… ”

“ประจำเดือนฉันมาอีกแล้ว ฉันจะไปเปลี่ยนผ้าอนามัย… ”