พลิกชะตารัก มรดกเซียน นิยาย บท 170

ฉินหมิงรู้สึกหงุดหงิดมาก แต่เมื่อพิจารณาว่าเขาเป็นหนี้บุญคุณอีกฝ่าย ท้ายที่สุดเขาก็ยังแนะนำคุณฉีให้กับพวกเขา

หลังจากนั้นเขาก็ยกมือขึ้นผสานกัน กล่าวคำอำลาหยิบสร้อยคอแล้วเดินจากไป

“ช่างเป็นเด็กไม่รู้จักฟ้าสูงแผ่นดินต่ำจริง ๆ!”

“นี่มันน่าโมโหจริง ๆ นะ!”

เมื่อเห็นร่างของฉินหมิงหายไปจากสายตา นายท่านซูก็ตบโต๊ะ ถอนหายใจและจ้องมองด้วยความโกรธ

ความประทับใจที่เขามีต่อฉินหมิงเหือดหายไปในทันที

“นายท่านซู อย่าโมโหไปเลย บางทีชายหนุ่มคนนี้อาจมีเจตนาดีและไม่ได้คิดจะประสงค์ร้ายอะไรกับเราก็ได้”

ถังเฟิ่งปลอบใจเขาด้วยรอยยิ้ม

“เขาจะมีเจตนาดีได้ยังไง ก็เห็น ๆ กันอยู่ว่าเขาเจตนาไม่ดี!”

"ในความคิดของหนู พอเขาเห็นคุณย่าอยู่บนรถเข็นถึงได้คิดว่าคุณย่าเป็นอัมพาต จึงจงใจทำให้พวกเราตื่นตระหนกและคิดจะฉวยโอกาสนี้ประจบประแจงตระกูลซูของเรา!"

“เพียงแต่เขาคงคาดไม่ถึงว่าคุณย่ากำลังทนทุกข์ทรมานจากอาการบาดเจ็บตามข้อต่อจริง ๆ สุดท้ายเขาถึงไม่ได้ทำอย่างที่ใจปรารถนา!”

ซูซินเหยาเย้ยหยัน

"ก็เป็นไปได้"

ซูห่าวพยักหน้า รู้สึกว่าสิ่งที่น้องสาวของเขาพูดนั้นสมเหตุสมผล

ท้ายที่สุดแล้วตระกูลซูก็ถือเป็นหนึ่งในสี่ตระกูลหลักแห่งเมืองเจียงเฉิน แถมยังมีความมั่งคั่งอย่างสูงอีกด้วย จึงไม่แปลกที่คนธรรมดาอย่างฉินหมิงจะหาโอกาสประจบประแจงตระกูลซู

“ช่างเถอะ อย่าพูดถึงเขาอีกเลย!”

“เสี่ยวห่าว พูดตกลงกับคุณฉีปรมาจารย์ด้านการแพทย์แผนจีนไว้แล้ว วันนี้เขาจะมาช่วยตรวจอาการของคุณย่า ดูจากเวลาแล้วอีกไม่นานเขาก็คงมาถึง หลานไปดักรอเขาที่หน้าประตูเถอะ ไปต้อนรับเขาแทนปู่ที”

นายท่านซูสั่ง

เนื่องจากภรรยาของเขาเริ่มรู้สึกเจ็บบริเวณข้อต่อ เขาจึงเชิญคุณฉีให้มาตรวจอาการของเธอโดยเร็วที่สุด

หลังจากได้รับการรักษาของคุณฉี อาการของภรรยาก็ดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัดในช่วงนี้

วันนี้เป็นครั้งที่สองที่คุณฉีจะมาติดตามอาการให้กับภรรยาของเขา

"นายท่านซู ไม่ต้องกังวล ผมมาถึงแล้ว"

เสียงหัวเราะอันแสนสุขดังขึ้น และปรมาจารย์แพทย์แผนจีน คุณฉีและผู้ช่วยของเขาก็เดินตามรปภ.ของตระกูลซูมาจากด้านหลังไม่ไกลนัก

ที่พักอาศัยสไตล์คฤหาสน์ของตระกูลซู มีขนาดใหญ่มากและมีประตูเข้าออกสามทาง

คุณฉีปลอบใจเธอด้วยรอยยิ้ม

"เช่นนั้นก็ดีแล้ว"

ถังเฟิ่ง ถอนหายใจด้วยความโล่งอก และในที่สุดหัวใจที่แขวนอยู่บนเส้นด้ายก็ได้รับการช่วยเหลือ

"เห็นไหมเล่า!"

“ผู้ชายคนนั้นเพิ่งบอกว่าคุณย่าติดเชื้อในสมอง อีกไม่นานจะเป็นอัมพาต ฉันว่าเขานั่นแหละที่ดูเหมือนสมองติดเชื้อมากกว่า!”

ซูซินเหยากล่าวด้วยความโกรธ

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเธอคิดถึงการที่ฉินหมิง 'ขโมย' ดาวเหมันต์สมุทรที่ควรจะเป็นของเธอไป ยิ่งเธอคิดถึงเรื่องนี้มากเท่าไร เธอก็ยิ่งโกรธมากขึ้นเท่านั้น

“สมองติดเชื้ออะไร?”

“อะไรกันนายท่านซู คุณขอให้หมอคนอื่นมารักษาภรรยาด้วยงั้นเหรอ?”

คุณฉีขมวดคิ้ว รู้สึกอึดอัดเล็กน้อย

นั่นก็เพราะในตอนนี้เขากำลังรักษาถังเฟิ่งอยู่ หากตระกูลซูขอให้แพทย์คนอื่นเข้ามามีส่วนร่วมจริง ๆ ก็เท่ากับไม่ไว้วางใจทักษะทางการแพทย์ของเขาและดูหมิ่นเขาด้วย