พลิกชะตารัก มรดกเซียน นิยาย บท 194

รอยยิ้มอันภาคภูมิใจบนใบหน้าของเอ้าเฟิงจู่ ๆ ก็เหมือนโดนสาปแช่แข็งไว้ เดิมทีใจที่มีความหวังขึ้นมา ชั่วพริบตาก็เหมือนไฟที่ถูกราดด้วยน้ำจนมอดลงไม่กี่วินาทีซะอย่างนั้น

“เอาล่ะ ทุกคนเริ่มสนุกกับงานเลี้ยงกันดีกว่าค่ะ ”

ตามคำแนะนำของหลินหว่านชิง ทุกคนก็กลับมานั่งที่ บรรยากาศก็เริ่มครึกครื้นใหม่ขึ้นอีกครั้ง

วันนี้เป็นวันเกิดหลินหว่านชิง บรรยากาศแสนจะครึกครื้น ผู้บริหารและพนักงานของบริษัทจำนวนมากมาดื่มเหล้าอวยพรและพูดอวยพรให้แก่หลินหว่านชิง พยายามสร้างความประทับใจที่ดีให้กับเธอ

เริ่มแรกเธออยากจะเปลี่ยนจากเหล้าเป็นชา แต่ก็ทนคำชักชวนของทุกคนไม่ได้ แล้วอีกอย่างเธอเองก็อารมณ์ดีซะด้วย เลยดื่มไวน์แดงพอเป็นพิธี

แต่ว่าคนที่ชวนเธอดื่มเหล้าก็จำนวนไม่น้อย หลายรอบผ่านไป แม้ว่าปริมาณแอลกอฮอล์ในไวน์แดงจะต่ำมาก แต่ใบหน้าที่สวยงามของเธอก็ค่อย ๆ แดงก่ำ ทำให้เธอมีอาการมึนเมา

นอกจากหลินหว่านชิง ฉินหมิงเองก็ไม่วายโดนชนแก้วเช่นเดียวกัน

ที่เมื่อกี้เขาเพิ่งแย่งซีนเด่นไปจากเอ้าเฟิงไป ทำเอาทุกคนตกตะลึง สิ่งนี้ได้สร้างความน่าเชื่อถือขึ้นมาในจิตใจของทุกคน

เดิมทีเขาเป็นตัวเอกของงานนี้ คนที่ฉลาดหลายคนก็มองออกว่าหลินหว่านชิงจงใจต้องการฝึกฝนเขา ทุกคนผลัดกันดื่มอวยพรให้เขาและต้องการผูกมิตรกับเขา

ยังดีที่ทักษะการดื่มเหล้าไวน์ของเขานั้นถือว่าไม่เลวจึงรับมือได้เป็นอย่างดี

ส่วนเอ้าเฟิง สมกับที่เขาเป็นบุคคลอันดับสองในบริษัท ความคิดเขานี่ช่างล้ำลึกจริง ๆ

เขาปรับความคิดของตนได้อย่างรวดเร็ว ไม่นานรอยยิ้มมั่นใจก็ปรากฏบนใบหน้าของเขาอีกครั้ง แต่รอยยิ้มนั้นแอบแฝงด้วยความขุ่นเคืองที่มีต่อฉินหมิง

ดูเหมือนทุกอย่างจะมีความสุข…

หลังจากงานเลี้ยงจบลง

เป็นเพราะหลินหว่านชิงคออ่อน แก้มเธอแดงก่ำไปหมดดูเหมือนว่าจะเมาซะแล้ว

พอเห็นภาพนี้ใจของเอ้าเฟิงก็เต้นระรัว ไม่นานก็คิดได้ว่านี่เป็นโอกาสดีของเขาแล้ว ใบหน้าผุดรอยยิ้มชั่วร้าย “หว่านชิง ดูเหมือนคุณเมามากแล้วนะ ให้ผมไปส่งคุณดีกว่าไหม?”

หลินหว่านชิงจับหน้าผากที่เวียนหัว แต่การเคลื่อนไหวของเธอยังคงสง่างามมาก “ไม่ต้องหรอกค่ะ ให้ฉินหมิงไปส่งฉันก็พอแล้ว ไม่ต้องรบกวนคุณหรอก…”

“เอ่อ…”

โชคดีที่ตาและมือของฉินหมิงนั้นเร็ว จึงใช้มือข้างซ้ายประคองไว้ทัน ดูเหมือนสามคนผ้วเมียอย่างไรอย่างนั้น ทั้งสามคนค่อย ๆ เดินออกไปจากที่นี่

เมื่อมองดูร่างสามคนที่ค่อย ๆ เดินลับไป สายตาของเอ้าเฟิงและตู้เซียวช่างน่าสะพรึงกลัวซะเหลือเกิน ในใจแทบอยากจะทุบอกให้แตกตายให้รู้แล้วรู้รอด

โดยเฉพาะเอ้าเฟิง เขาคิดว่าเป็นเพราะเมื่อกี้ที่ฉินหมิงแย่งซีนมอบของขวัญครั้งนั้น เลยได้รับความสนใจจากหลินหว่านชิง ไม่อย่างนั้นเธอคงไม่เอ่ยปากขอให้ฉินหมิงส่งเธอกลับบ้านหรอก

แต่สิ่งสำคัญไปกว่านั้นคือ ความดีความชอบและความสนใจนี้มันควรจะเป็นของเขา แต่ตอนนี้กลับถูกฉินหมิงขโมยไปซะได้!

ในใจเขาเกลียดฉินหมิงเข้ากระดูกดำ!

มาถึงข้างนอกบ้านพักบนภูเขา

ฉินหมิงได้โทรหาคนขับรถ เขาได้ส่งหานซีกลับไปก่อน จากนั้นก็กลับพร้อมกันกับหลินหว่านชิง

…

ที่หูหลงวิลล่า