พลิกชะตารัก มรดกเซียน นิยาย บท 196

ฉินหมิงตบตัวเองแรง ๆ

แม้ว่าเขาต้องการที่จะกล้าหาญและปฏิเสธที่จะยอมแพ้ต่อโชคชะตาง่าย ๆ แต่อย่างน้อยเขาก็ควรตามจีบหลินหว่านชิงอย่างเปิดเผยและมุ่งมั่นที่จะได้รับความโปรดปรานจากหลินหว่านชิง

แต่ตอนนี้ขณะที่หลินหว่านชิงกำลังเมา ถ้าเขาทำอะไรเกินเลยลงไป มันจะเป็นการไม่ให้เกียรติหลินหว่านชิง และเป็นการดูหมิ่นเหยียดหยามหลินหว่านชิงด้วย!

เมื่อหลินหว่านชิงตื่นขึ้นมาหลังจากนั้น เขาอาจจะสูญเสียหลินหว่านชิงไปตลอดกาล!

นี่เป็นสิ่งที่เขาทนไม่ได้อย่างแน่นอน!

“หว่านชิง ผมขอโทษ...”

ฉินหมิงรู้สึกละอายใจจึงอยากจะชักแขนกลับ

แต่หลินหว่านชิงกลับคว้าแขนทั้งสองข้างของเขาเอาไว้แน่น ไม่ยอมปล่อย

“ฉินหมิง อย่าไปนะ...”

“วันนี้ฉันมีความสุขมาก อยู่กับฉันต่ออีกหน่อยได้ไหม…?”

หลินหว่านชิงมองฉินหมิงด้วยดวงตางดงามที่พร่ามัว

อาจเป็นเพราะในช่วงหลายปีที่ผ่านมาเธอเหงาเกินไป หรืออาจจะเป็นเพราะวันนี้เธอมีความสุขเป็นพิเศษเธอยังคงเพลิดเพลินไปกับบรรยากาศงานเลี้ยงฉลองและไม่รู้ตัวเลยว่าเธอกลับมาถึงบ้านแล้ว

"ก็ได้"

ฉินหมิงยิ้มอย่างขมขื่น เขาไม่อาจปฏิเสธหลินหว่านชิงได้ จึงต้องดึงเก้าอี้มานั่งลงข้างเตียง

หลินหว่านชิงยิ้มหวาน ได้แต่จับมือฉินหมิงไว้แล้วค่อย ๆ หลับไป

ฉินหมิงนั่งข้างเธอ มองดูหลินหว่านชิงอย่างเงียบ ๆ รู้สึกพึงพอใจและมีความสุขอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน

ไม่รู้เลยว่าเวลาผ่านไปนานเท่าไร

เปลือกตาของเขากะพริบและเขาก็นั่งหลับไปที่ข้างเตียงของเธอ

…

เช้าวันรุ่งขึ้น

แสงแดดยามเช้าส่องลงบนพื้นห้องผ่านหน้าต่าง

"อ่า!"

ฉินหมิงรู้สึกผิดและเบือนหน้าไปทางอื่น ไม่กล้าสบตากับหลินหว่านชิง

แม้ว่าเมื่อคืนนี้เขาจะไม่ได้ทำอะไรไม่ดีกับหลินหว่านชิง แต่อุบัติเหตุที่เกิดขึ้น ทำให้เขาเผลอล้มไปจูบหลินหว่านชิงครั้งหนึ่ง

แต่ต่อให้เขาจะต้องถูกตีจนตาย เขาก็ไม่อาจกล่าวถึงเรื่องที่เกิดขึ้นได้!

"อย่างนั้นก็ดีแล้ว"

หลินหว่านชิงหน้าแดงและรู้สึกโล่งใจ

หลังจากช่วง นี้เธอกับเขาเริ่มได้ใช้เวลาด้วยกัน เธอก็เข้าใจอุปนิสัยของฉินหมิงดีขึ้น ด้วยความประพฤติอันดีของฉินหมิง เขาน่าจะเป็นผู้ชายที่ไว้ใจได้

แน่นอนว่าหากเธอได้รู้ว่าฉินหมิงขโมยจูบแรกของเธอไปเมื่อคืนนี้ เธอคงไม่มีทางมองฉินหมิงในแง่ดีแน่!

เธอประเมินเสน่ห์ของตัวเองที่มีต่อบุรุษเพศน้อยเกินไป!

“หว่านชิง ตอนนี้พระอาทิตย์ขึ้นแล้ว ผมอยากไปออกกำลังกายยามเช้าในสวนสักหน่อย คุณอยากไปออกกำลังกายกับผมหรือเปล่า?”

ฉินหมิงระงับความรู้สึกผิดและเปลี่ยนเรื่อง

“ไม่หรอก นี่ยังเช้าอยู่เลย ฉันอยากนอนต่ออีกสักหน่อย คุณไปออกกำลังกายคนเดียวเถอะ”