พลิกชะตารัก มรดกเซียน นิยาย บท 198

“เรื่องนี้ต้องมีอะไรผิดพลาดแน่!”

เอ้าเฟิงพูดอย่างใจเย็น

“ความจริงก็ปรากฏให้เห็นกับตาแล้วนี่ ทุกคนรู้หมดแล้วว่างานเลี้ยงเมื่อคืนนี้มันเกิดอะไรขึ้น จะยังมีอะไรผิดพลาดอีก”

ตู้เซียวก็สับสน

“สิ่งที่ตาเห็นอาจไม่ใช่ความจริงเสมอไป!”

“ผมได้แต่สงสัยว่านี้เป็นแผนลวงของหานซีหรือเปล่า!”

เอ้าเฟิงหรี่ตาแล้วพูด

“เกี่ยวอะไรกับหานซีด้วย?”

ตู้เซียวมีสีหน้าประหลาดใจและไม่แน่ใจ

“แน่นอนว่าต้องเกี่ยวแน่!”

“ลองคิดดูดี ๆ สิ หานซีคือคนรักของฉินหมิง การที่เธอจะปกป้องฉินหมิงก็เป็นเรื่องปกติไม่ใช่เหรอ!”

“คำพูดของเธอมันเชื่อถือไม่ได้!”

เอ้าเฟิงพูดเสียงดัง

“คุณกำลังหมายความว่าสร้อยหยกจักรพรรดินั่นเป็นของปลอมเหรอ?”

“นั่นเป็นเรื่องที่หานซีกุขึ้นอย่างนั้นหรือ?”

ตู้เซียวคิดแล้วก็เข้าใจความหมายอันคลุมเครือของเอ้าเฟิง

“สร้อยคอเส้นนั้นอาจจะไม่ใช่ของปลอมก็ได้!”

"ด้วยชื่อเสียงของอาจารย์หาน หานซีไม่น่าจะเอาชื่อเสียงของปู่ตัวเองมาล้อเล่น ผมว่าสร้อยคอเส้นนั้นน่าจะเป็นฝีมือเจียระไนของอาจารย์หานจริง ๆ!"

"แต่ก็ยากที่จะตรวจสอบได้ว่านั่นเป็นหยกจักรพรรดิอันล้ำค่าและหายากหรือไม่ มันอาจจะเป็นเพียงเม็ดหยกราคาถูก ไม่ใช่มรกตล้ำค่าอะไรเลยก็ได้!"

“ส่วนความสัมพันธ์ระหว่างฉินหมิงกับตระกูลซูนั้นยิ่งไร้สาระขึ้นไปอีก!”

“หานซีคงเห็นเราสองคนทำให้ฉินหมิงอับอาย เธอกับฉินหมิงถึงได้จงใจร้องรับและพยายามยกย่องเอาใจตระกูลซูและจัดการพวกเราเพื่อกู้หน้าให้แก่ฉินหมิง!”

"เรื่องทั้งหมดคงเป็นแบบนั้น!"

ประกายชาญฉลาดปรากฏขึ้นในดวงตาของเอ้าเฟิง เขาทำท่าราวกับตัวเองฉลาดเหนือใครและมองกลอุบายเล็ก ๆ น้อย ๆ เหล่านี้ออกแล้ว!

"ใช่ มันเป็นไปได้จริง ๆ!"

“ใจดีอย่างกับแม่พระมาโปรด!”

ตู้เซียวแทบจะระเบิดความโกรธออกมา ใบหน้าของเขามืดมนดูน่าสะพรึงกลัว

ยิ่งหานซีปฏิบัติต่อฉินหมิงดีเช่นไร พวกเขาก็ยิ่งอิจฉาและอยากจะฉีกฉินหมิงเป็นชิ้น ๆ!

"ผู้อำนวยการตู้อย่าได้โกรธเกินไปนักเลย!"

“เด็กกำพร้าไร้พ่อขาดแม่อย่างฉินหมิงยังสามารถพาตัวเองเข้าไปเป็นคนของตระกูลหม่าได้ ความสามารถในการเกาะผู้หญิงกินของเขานั้นเรียกได้ว่าเป็นอันดับหนึ่ง!”

“บางทีหานซีอาจจะแค่ถูกคำลวงของเขาชักจูง ทำให้ดวงตาของเธอมืดบอด หากในวันข้างหน้าหานซีได้ล่วงรู้ความจริงขึ้นมา เธอก็จะต้องโผเข้าหาอ้อมแขนของคุณอย่างแน่นอน!”

เอ้าเฟิงได้ยินดังนั้นก็สบายใจขึ้น

“ใช่ มันต้องเป็นอย่างนั้นแน่!”

“ไอ้ขี้แพ้นี่ไม่มีความสามารถอะไรเลย เขาเก่งแต่หยอดคำหวานและเกาะผู้หญิงกินเท่านั้น!”

ตู้เซียวพูดด้วยสีหน้าเกลียดชัง

“เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว ฉินหมิงก็กลายเป็นศัตรูที่เรามีร่วมกัน สิ่งสำคัญที่สุดตอนนี้คือเราสองคนต้องหาทางขับไล่เขาออกจากบริษัทโดยเร็วที่สุดเพื่อตัดปัญหาที่จะเกิดขึ้นในอนาคตให้ได้!"