คุณภาพของวัตถุดิบเป็นปัญหาสำหรับเธอมาโดยตลอด ตอนนี้ฉินหมิงไม่เพียงแต่พัฒนาเวชสำอางระดับไฮเอนด์เท่านั้น แต่ยังช่วยเธอลดความเสี่ยงด้านคุณภาพของวัตถุดิบอีกด้วย
นี่เป็นพรที่พระเจ้าจัดสรรส่งมาให้เธอชัด ๆ!
เป็นครั้งแรกที่เธอรับรู้ถึงความสามารถของฉินหมิงจากก้นบึ้งของหัวใจ!
“นี่…นี่เขาเป็นคนจริง ๆ เหรอนี่…”
ผู้บริหารทุกคนต่างตกตะลึงจนกรามของพวกเขาแทบจะหล่นลงกับพื้น พวกเขาทั้งหมดมองฉินหมิงราวกับว่าพวกเขากำลังมองสัตว์ประหลาด
สีหน้าของเอ้าเฟิงกับผู้อำนวยการเฉิงยิ่งไม่สู้ดีมากขึ้น พวกเขาตกใจมาก!
“ทำไม ทำไมถึงเป็นแบบนี้ได้…”
ใบหน้าของเอ้าเฟิงเปลี่ยนเป็นสีแดง เลือดพล่านสุ่มอยู่ในอกจนเขาแทบจะกระอักเลือดออกมา
เขาเป็นคนเย่อหยิ่งและถือตัวมาโดยตลอด เขาคิดว่าเขามีความสามารถและไม่เคยเห็นใครดีเท่ากับตัวเอง
โดยเฉพาะเด็กกำพร้าไร้ค่าอย่างฉินหมิง แม้แต่เศษเสี้ยวเขาเองก็ไม่อยากจะมอง!
แต่ตอนนี้คนที่เขาขยะแขยงเหมือนมด แสดงให้เห็นถึงพรสวรรค์และความสามารถที่ไม่มีใครเทียบได้ ตัวเขาเองเหมือนโดนเหยียบไว้ใต้เท้าของฉินหมิง!
แบบนี้เหมือนเหยียบหน้าเขาชัด ๆ !
“รองประธานเอ้า ผู้อำนวยการเฉิง คุณสองคนแพ้แล้วล่ะครับ!”
“คิดจะเดิมพันแล้วก็ต้องรู้จักแพ้ชนะหน่อยนะครับ ต่อไปพวกคุณควรจะทำอย่างไร ผมคงไม่ต้องพูดเตือนใช่ไหมครับ?”
ฉินหมิงพูดน้ำเสียงเรียบ
“นี่คุณ…”
ดวงตาของเอ้าเฟิงลุกโชนราวกับไฟ แม้ว่าในใจเขาจะไม่เต็มใจแต่ก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดี
“ฉินหมิง ผมล่ะยอมคุณจริง ๆ …”
“ไม่มีใครเก่งกาจได้เท่ากับคุณ!”
“ความสามารถของคุณในการวิจัยและพัฒนานั้นยอดเยี่ยมมาก ผมล่ะนับถือคุณจริง ๆ !”
“เรื่องที่ผมสงสัยในความสามารถของคุณ ผมต้องขอโทษคุณจากใจจริง หวังว่าคุณจะใจกว้างพอไม่ถือสาผม…”
พูดจบผู้อำนวยการเฉิงก็ถอนหายใจและโค้งคำนับฉินหมิงจากใจจริง
ท้ายที่สุดแล้วระหว่างเขากับฉินหมิงไม่มีความแค้นหรือความขัดแย้งใด ๆ ตอนนี้เมื่อเขาเห็นความสามารถที่ไม่มีใครเทียบได้ของฉินหมิง ก็รู้สึกชื่นชมเล็กน้อย
“โถ่ ผู้อำนวยการเฉิงก็ชมเกินไปครับ ผมแค่โชคดีเท่านั้นเอง…”
“เมื่อโค้งคำนับก็ควรมีลักษณะเป็นการโค้งคำนับ อย่างน้อยก็ควรก้มศีรษะลง…”
“ทำไมล่ะครับ คุณมีตำแหน่งเป็นถึงรองประธาน หรือว่าเรื่องง่าย ๆ แค่นี้คุณก็ทำไม่ได้เหรอครับ!”
ฉินหมิงหัวเราะเยาะ
“นี่ฉินหมิง ผมขอเตือนคุณไว้เลยนะ คุณอย่าให้มันมากเกินไปนะ!”
อ่าวเฟิงจ้องมองด้วยความโกรธแค้น
“ผมทำเกินไปตรงไหนครับ น่าขำซะจริง ! ”
“คิดจะเดิมพันแล้ว ก็ต้องรู้จักแพ้ชนะสิครับ ถ้าคุณแพ้ไม่ได้ ก็อย่ามาพนันกับผมตั้งแต่ทีแรกสิครับ!”
ฉินหมิงหัวเราะอย่างเย็นชา
“นี่คุณ…”
“คุณนี่มันร้ายจริง ๆ !”
เอ้าเฟิงโกรธแทบจะระเบิดออกมา แต่ในที่สุดเขาก็ยอมก้มลงและโค้งคำนับอย่างสุดซึ้ง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พลิกชะตารัก มรดกเซียน
รออ่านอยู่นะครับ กำลังสนุกเลย เมื่อไหร่ 454 จะมาครับ หายไปนานเลยครับ...
ตอนที่ 451 หายครับ...
ตอนที่ 451 หายครับ...
ตอนที่ 451 ละ...
พระเอกน่ารำคาญ...
รออัพเดท ตอนต่อ ๆ ไป ครับ...