พลิกชะตารัก มรดกเซียน นิยาย บท 224

“เรื่องที่ควรถามก็ถาม เรื่องทีไม่ควรถามก็ไม่ควรถาม!”

“เอาเป็นว่า คุณทำตามนี้ละกัน!”

ผู้อำนวยการหวงพูดอย่างไม่สบอารมณ์

“ผม…”

สีหน้าของกัวลี่โกรธขึ้น จากนั้นก็กัดฟันตอบ “ผู้อำนวยการหวงขอโทษนะครับ เรื่องนี้ผมคงทำให้คุณไม่ได้!”

ผู้อำนวยการหวงมองอย่างเย็นชา “ไม่ทำงั้นเหรอ?”

“ได้ งั้นคุณก็เก็บข้าวของแล้วไสหัวออกไปจากที่นี่ซะ!”

“พรุ่งนี้ไม่ต้องมาทำงานแล้ว!”

“อะไรนะครับ?”

“ได้ไงครับ!”

“ผู้อำนวยการหวง ผมทำงานที่บริษัทนี้ร่วมจะสิบปีแล้วนะครับ ผม…”

กัวลี่ตกใจมาก เขาอยากจะพูดอะไรออกมาบ้าง แต่คำพูดนั้นก็ถูกผู้อำนวยการหวงขัดซะก่อน

“อย่างนั้นคุณก็ทำซะสิ!”

“ไม่อย่างก็ไสหัวออกไปซะ!”

“ควรจะเลือกทางไหน ก็คิดเอาเองละกัน!”

ผู้อำนวยการหวงพูดอย่างเย็นชา

“แต่ว่า…”

“ไม่มีแต่!”

“ฝ่ายบุคคลออกประกาศชื่นชมฉินหมิงซะขนาดนั้น คุณคงจะเห็นแล้วใช่ไหมล่ะ?”

“หลายวันมานี้คุณช่วยเหลือเขา แม้ว่าไม่มีบทบาทมากแต่ก็ทำงานอย่างยากลำบากแต่กลับไม่ได้รางวัลสักสตางค์แดงเดียว

“มันคุ้มแล้วเหรอ ที่จะตกงานให้กับคนหน้าหนาแบบนี้!”

ผู้อำนวยการหวงหัวเราะเยาะ

กัวลี่ที่กำลังจะอ้าปากพูด แต่ก็เก็บไว้ในใจ

เช่นเดียวกับที่ผู้อำนวยการหวงพูดมา เขารู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อยที่ฉินหมิงรับความดีความชอบแต่เพียงผู้เดียว

แต่เขาก็มีความเป็นคนมากพอ

เป็นไปไม่ได้ที่จะใส่ร้ายฉินหมิงเพราะเรื่องนี้ นี่มันน่ารังเกียจเกินไป!

“รองผู้อำนวยกัว ผมจะให้โอกาสคุณเป็นครั้งสุดท้าย!”

…

สองวันต่อมา

เนื่องจากจำเป็นต้องร่วมมือภายใต้คำแนะนำของฉินหมิง โรงงานจึงเริ่มผลิตเครื่องสำอางคุณภาพสูงอย่างเป็นทางการและเตรียมจัดส่งให้กับกลุ่มธุรกิจโจวกรุ๊ป

นี่เป็นเวชสำอางระดับไฮเอนด์ชุดแรกที่ผลิตโดยบริษัท และเป็นครั้งแรกในการจัดหาผลิตภัณฑ์ให้กับกลุ่มธุรกิจโจวกรุ๊ปอย่างเป็นทางการ

เพื่อที่จะหลีกเลี่ยงการเกิดอุบัติเหตุ หลายวันมานี้ฉินหมิงและหานซีทั้งสองคนอยู่ที่โรงงานตลอดเพื่อกำกับดูแลด้วยตัวเอง

ใช้โอกาสจากที่หานซีไม่อยู่ ผู้อำนวยการหวงก็ได้นำเอกสารไปหาฉินหมิง

“เลขาฉินครับ ผลิตเวชสำอางชุดแรกแล้ว คุณช่วยเซ็นลงนามอนุมัติด้วยครับ”

“ถ้าไม่มีปัญหาอะไรก็สามารถส่งให้ทางกลุ่มธุรกิจโจวกรุ๊ปได้เลยครับ”

ผู้อำนวยการหวงยิ้มกว้างและยื่นเอกสารให้ฉินหมิง

ฉินหมิงไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับวัตถุดิบเสริมและสารเติมแต่งของเครื่องสำอาง เขาอ่านอย่างไม่ใส่ใจนักและก็ไม่ได้เข้าใจอะไรบ้างเลย

“รองผู้อำนวยการกัวครับ คุณช่วยดูหน่อยสิครับว่ามีตรงไหนไม่เหมาะสมหรือเปล่า?”

ฉินหมิงยื่นเอกสารให้กับรองผู้อำนวยการกัว

สีหน้ารองผู้อำนวยการเปลี่ยน เขารับเอกสารมาอ่านผ่าน ๆ แล้วยิ้มพูดไปว่า “เลขาฉิน ผมลองดูแล้วไม่น่าจะมีปัญหาอะไรนะครับ "