พลิกชะตารัก มรดกเซียน นิยาย บท 228

“ประทานโทษครับ ประธานหลิน ผมรู้ว่าไอโซบิวทิล ไฮดรอกซีเบนโซเอตเป็นของต้องห้าม”

“เลขาฉินเป็นผู้พัฒนาเวชสำอาง เขาจึงต้องรับผิดชอบด้านการผลิตอย่างเต็มที่ และสายการผลิตก็ปฏิบัติตามข้อกำหนดและสูตรของเขาอย่างเคร่งครัด ผมไม่มีสิทธิ์เข้าไปก้าวก่าย”

“นอกจากนี้ ก่อนที่ผลิตภัณฑ์จะถูกจัดส่ง ได้มีการส่งมอบให้กับเลขาฉินเพื่อขออนุมัติและลงนามล่วงหน้าด้วย เอกสารฉบับนี้ลงนามโดยเลขาฉินเอง”

ผู้อำนวยการหวงโชว์เอกสารให้ทุกคนดู และในไม่ช้าทุกคนก็เห็นว่ามีลายเซ็นของฉินหมิงอยู่ในเอกสารฉบับนั้นจริงๆ

“เลขาฉิน หลักฐานอยู่ตรงนั้นแล้ว!”

"พนักงานในสายการผลิตก็ทำผลิตภัณฑ์ออกมาตามความต้องการของคุณ แต่ที่เขาใส่สารประกอบต้องห้ามลงไปก็เพราะคำสั่งของคุณ!"

“ตอนนี้มีอะไรจะพูดอีกไหม?”

เอ้าเฟิงกล่าวพร้อมกับเย้ยหยัน

ก่อนที่ฉินหมิงจะทันได้ตอบโต้ หานซีก็ก้าวไปข้างหน้าแล้วกล่าวว่า "รองประธานเอ้า เรื่องนี้ยังไม่ได้รับการสอบสวนอย่างชัดเจน ดังนั้นไม่จำเป็นต้องรีบตำหนิฉินหมิงขนาดนี้!"

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้หานซีก็จ้องมองไปที่กัวลี่ "รองผู้อำนวยการกัว คุณเป็นผู้ดูแลสายการผลิตนี่นา!"

“ถึงแม้พนักงานจะเติมสารประกอบต้องห้ามเข้าไปโดยไม่ได้ตั้งใจ และคุณจะไม่รู้เรื่องนี้เลยหรือ?”

"เรื่องนั้น......"

กัวลี่กัดฟันและพูดอย่างกล้าหาญว่า "ผู้ช่วยหาน ผมรับผิดชอบด้านประสิทธิภาพในการกลั่นวัตถุดิบในช่วงสองวันที่ผ่านมา คุณและเลขาฉินรับผิดชอบการทำผลิตภัณฑ์ ผมจึงไม่รู้เรื่องนี้จริง ๆ"

“จริงเหรอ? ทำไมคำพูดคุณถึงดูไม่น่าเชื่อถือเลยล่ะ!”

หานซียิ้ม

ถ้ากัวลี่เป็นคนทั่วไป เธออาจไม่ทันได้สังเกตเห็นสิ่งผิดปกติอะไร

แต่เธอรู้ว่ากัวลี่มีความสามารถมากและไม่มีทางที่ปัญหาด้านการผลิตที่ใหญ่โตเช่นนี้จะถูกซ่อนพ้นจากสายตาของกัวลี่ไปได้!

“ผู้ช่วยหาน นี่คุณหมายความว่ายังไง คุณกำลังจะหาแพะรับบาปให้เลขาฉินใช่ไหม!”

เอ้าเฟิงกล่าวอย่างไม่พอใจ

เมื่อเห็นว่าหานซียังอยากจะโต้เถียงกับอีกฝ่าย ฉินหมิงก็ดึงแขนของเธอแล้วถอนหายใจ "หานซีช่างมันเถอะ ผมรู้ว่าคุณมีน้ำใจ เรื่องนี้เดิมเกิดจากความผิดพลาดของผม และผมยินดีที่จะชดใช้เอง ช่างเถอะ ไม่ต้องออกรับแทนผมอีกแล้ว...”

“ปล่อยฉันนะ ไอ้เจ้าโง่!”

จมูกของหานซีย่นไม่เป็นทรง เธอเคยทำงานกับเพื่อนร่วมทีมที่ไม่ค่อยฉลาดมาก่อน แต่ไม่เคยเห็นใครโง่เหมือนฉินหมิง!

หานซียิ้มอย่างเย็นชา

“ดูเหมือนจะเป็นเรื่องเสียเหลือเกิน!”

สีหน้าท่าทางของฉินหมิงเปลี่ยนไป

เดิมที เขาคิดมาโดยตลอดว่าเป็นความผิดพลาดของเขาเอง ที่ทำให้เกิดความสูญเสียครั้งใหญ่แก่บริษัท แต่ตอนนี้หลังจากฟังการวิเคราะห์ของหานซีแล้ว ในที่สุดเขาก็ตระหนักว่าสิ่งต่าง ๆ ดูผิดปกติไม่น้อยเลย

“หานซี คุณกำลังจะกล่าวหาว่าใครใส่ร้ายฉินหมิง!”

การแสดงออกของหลินหว่านชิงเริ่มเคร่งขรึมทันที

“ฉันเองก็ไม่รู้แน่ชัดนักหรอกว่าเป็นใคร!”

"แต่สิ่งหนึ่งที่ฉันมั่นใจได้ก็คือรองผู้อำนวยการกัวจะต้องมีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้อย่างแน่นอน!"

หานซีชี้ไปในทิศทางของกัวลี่ด้วยน้ำเสียงดังกึกก้อง

“รองผู้อำนวยการกัว?”

“ผมไม่ได้เป็นศัตรูกับเขา เขาจะใส่ร้ายผมโดยไม่มีเหตุผลได้ยังไง”