พลิกชะตารัก มรดกเซียน นิยาย บท 296

เดิมที พวกเขาทั้งหมดคิดว่าฉินหมิงจะต้องหวาดกลัวมากเสียจนต้องคุกเข่าลงและขอความเมตตาต่อหน้าพี่อู๋พยัคฆ์ภูเขาวันนี้แน่

แต่ที่น่าประหลาดใจคือคนที่คุกเข่าลงไปไม่ใช่ฉินหมิง แต่เป็นพี่อู๋พยัคฆ์ภูเขา ชายผู้ไร้เทียมทานในโลกใต้ดิน!

นี่เกิดอะไรขึ้น? พี่อู๋พยัคฆ์ภูเขาเป็นบ้าไปแล้วเหรอ?

ทุกคนเงียบไปครู่หนึ่ง พวกเขาแลกเปลี่ยนสายตากัน และทุกคนต่างก็เห็นความตกใจในดวงตาของกันและกันด้วย!

“พี่อู๋ เกิดอะไรขึ้น?”

“เด็กคนนี้...”

ประธานเว่ยดูไม่เชื่อและถูกขัดจังหวะโดยเนี่ยอู๋ก่อนที่เขาจะพูดอะไร

"อวดดี!"

เนี่ยอู๋โกรธมาก เขาลุกขึ้นยืนตบหน้าประธานเว่ยอย่างแรง และตะโกนด้วยความโกรธว่า "นายรู้ไหมว่าเขาคือใคร เขาคือคุณฉิน!"

“นายกล้ามากนะที่มาดูหมิ่นคุณฉินแบบนี้ ทำไมนายไม่คุกเข่าและร้องขอให้คุณฉินยกโทษให้นายเสีย!”

เมื่อสัมผัสได้ถึงความโกรธของเนี่ยอู๋ ประธานเว่ยก็ตัวสั่น ขาแข้งอ่อนคุกเข่าลงพร้อมกับก้มลงและขอโทษ "คุณ... คุณฉิน ผมขอโทษ ผมไม่ได้ตั้งใจจะทำให้คุณขุ่นเคือง... "

ในเวลานี้ทุกคนตกตะลึงจนทำอะไรไม่ถูก

เด็ก...เด็กนี่เป็นใครกัน เขาสามารถทำให้พยัคฆ์ภูเขา ซึ่งเป็นหัวหน้านักเลงในโลกใต้ดินหวาดกลัวได้ขนาดนี้!

นี่มันเหลือเชื่อเกินไปแล้ว!

แน่นอนว่าพวกเขาไม่ใช่คนเดียวที่ประหลาดใจ แม้แต่เซี่ยเสี่ยวเตี๋ยเองก็รู้สึกเช่นเดียวกัน

เดิมทีเซี่ยเสี่ยวเตี๋ยคิดว่าฉินหมิงเป็นเพียงเลขาตัวเล็ก ๆ ในบริษัทของหลินหว่านชิงและเธอก็ปฏิบัติต่อฉินหมิงในฐานะคนรับใช้มาโดยตลอด

แต่สิ่งที่เธอไม่เคยคิดฝันก็คือคนรับใช้ที่ต่ำต้อยในสายตาของเธอไม่เพียงแต่จะมีทักษะด้านศิลปะการต่อสู้สูงเท่านั้น แต่ยังได้รับการคำนับนอบน้อมจากคนใหญ่คนโตในโลกใต้ดินอีกด้วย

ความตระหนกนี้เกือบจะทำให้เธอเริ่มตั้งคำถามกับชีวิต!

เนี่ยอู๋เพิกเฉยต่อความประหลาดใจของทุกคน เขาเดินไปหาฉินหมิงและพูดอย่างเคารพว่า "นายน้อยฉิน คนของผมไม่รู้ว่าคุณเป็นใคร เขาถึงได้ทำอะไรน่ารังเกียจแบบนี้ออกไป คุณอยากให้ผมจัดการยังไงก็บอกมาได้เลย แล้วผมจะจัดการให้ทันที"

หลัวซื่อฉงก็เหมือนกับเขา คือหนึ่งในสี่พยัคฆ์แห่งโลกใต้ดิน และพวกเขาก็มีความขัดแย้งเกิดขึ้นต่อกันอยู่เสมอ

เมื่อหกปีก่อนเขาได้รับบาดเจ็บโดยหลัวซื่อฉงและผู้มีฝีมือมากมาย ความแค้นระหว่างทั้งสองจึงยิ่งร้าวลึกลงไปอีก

การที่จู่ ๆ หลัวซื่อฉงมาหาเขาถึงที่แบบนี้ ย่อมไม่ใช่เรื่องดีอย่างแน่นอน!

“พี่น้อง พยุงหมอนี่ขึ้นมาแล้วตามฉันออกไปดู!”

เนี่ยอู๋ออกคำสั่งอย่างเย็นชา ดูเหมือนว่าเขาจะจำอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ และรีบโค้งคำนับให้ฉินหมิงโดยวิงวอนว่า "นายน้อยฉิน หลัวซื่อฉงคนนี้เป็นศัตรูคู่อาฆาตของผมมาหลายปีแล้ว อีกทั้งระดับการบ่มเพาะพลังยุทธของเขาก็อยู่ในขั้นกลางของระดับสวรรค์ประทาน”

“แม้ว่าระดับการบ่มเพาะของผมจะเทียบได้กับของเขา แต่ผมพึ่งทะลวงผ่านมาได้เมื่อวานนี้อีกครั้งรากฐานก็ยังไม่มั่นคง ผมคงไม่ใช่คู่มือของเขาแน่”

“ถ้าคุณไม่ว่าอะไร ผมหวังว่าคุณจะช่วยผมได้”

"ก็เอาสิ!"

ฉินหมิงลังเลอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นพยักหน้าและเห็นด้วย