พลิกชะตารัก มรดกเซียน นิยาย บท 315

หลินหว่านชิงดูประหลาดใจ

เธอไม่รู้อะไรเกี่ยวกับการบ่มเพาะตนและไม่แน่ใจนะว่าทักษะดังกล่าวทรงพลังเพียงใด

เพราะอย่างไรเสียเธอก็รู้ถึงภูมิหลังของฉินหมิงอย่างชัดแจ้ง และรู้ว่าเขาเป็นเพียงเด็กกำพร้าคนหนึ่ง

เพียงความจริงที่ว่าฉินหมิงรู้จักกังฟูก็นับว่าเกินความคาดหมายของเธอแล้ว ไม่คิดเลยว่าฉินหมิงมีความสามารถเรื่องศิลปยุทธ์ระดับสูงอะไรทำนองนี้ด้วย!

"แน่นอนว่ามันน่าทึ่งมาก!"

“ฉันเคยฝึกฝนทักษะระดับต่ำมาก่อน แต่ก็ต้องเสียเวลาไปมากกว่าสิบวันโดยเปล่าประโยชน์”

“แต่วิชาเทพียุทธ์นี้ใช้เวลาในการควบแน่นลมปราณเพียงคืนเดียว เช่นนี้ไม่เรียกว่าทรงพลังได้เหรอ?”

เซี่ยเสี่ยวเตี๋ยทำสีหน้าขบขันแล้วตอบ

เดิมทีเธอยอมแพ้ไปครึ่งใจแล้ว เนื่องจากการฝึกฝนทักษะระดับต่ำที่ผ่านมาล้วนไม่ได้ผล เพราะเธอไม่อาจทนต่อไปได้อีกแล้ว ตั้งแต่นั้นมาก็ไม่กล้าอาจเอื้อมฝึกฝนทักษะระดับต่ำอีกเลย

โชคดีที่สวรรค์เห็นแก่ความมุมานะของเธอ เธอโชคดีที่ได้พบกับฉินหมิง และตอนนี้ความปรารถนาของเธอก็สัมฤทธิ์ผลแล้ว!

"โอ้ จริงเหรอ?"

หลินหว่านชิงมองดูฉินหมิงด้วยแววตาลึกซึ้ง หัวใจของเธอเต็มไปด้วยความสงสัย

จากสิ่งที่เธอรู้มา ฉินหมิงอาศัยอยู่ในตระกูลหม่าเป็นระยะเวลาสามปีแล้วและถูกหมายหัวว่าเป็นเพียงขยะอันไร้ค่า

แต่ตอนนี้ ฉินหมิงไม่เพียงแต่มีความสามารถด้านการทำงานเท่านั้น แต่ยังมีทักษะด้านศิลปยุทธสูงส่งอีกด้วย เขาล่วงรู้ถึงทักษะสูงส่งมากมายอีกต่างหาก

พรสวรรค์ที่โดดเด่นเช่นนี้จะเรียกว่าขยะอันไร้ค่าได้อย่างไร?

นี่มันไม่แปลกเกินไปหน่อยหรือ!

หลินหว่านชิงจดจำทุกอย่างได้และอดไม่ได้ที่จะสงสัยในตัวฉินหมิง

แต่ทว่าเมื่อลองไตร่ตรองดูอีกหน ไม่นานก็เบาใจลงได้

ทุกคนต่างมีข้อมูลและเรื่องส่วนตัวด้วยกันทั้งนั้น และเป็นเรื่องปกติที่ฉินหมิงจะมีความลับบางอย่างอยู่กับเขาด้วย

นอกจากนี้ ฉินหมิงก็ท่าทางใช้ได้ ทั้งยังทุ่มเทความพยายามให้แก่บริษัทอย่างมากมาย อีกทั้งยังใจดีกับเธอมากเช่นกัน

ดีที่เขาพิจารณาเรื่องนี้ได้อย่างรอบคอบเสียก่อน เพราะในตอนที่เอ้าเฟิงล่วงรู้ถึงสิ่งที่เขาทำ เขาก็รีบไปหาหลินหว่านชิงและฟ้องเธอถึงสิ่งที่เขาทำ แต่สุดท้ายเขาก็พบกับความผิดหวัง

ถึงกระนั้นเอ้าเฟิงก็ไม่ย่อท้อ เขาตั้งใจสร้างปัญหา โดยหวังจะหว่านเมล็ดพันธุ์ความขัดแย้งไว้ในใจของหลินหว่านชิง

น้ำหยดลงหินทุกวันหินย่อมต้องกร่อน ตราบใดที่เขายังทำงานอยู่ที่บริษัท ต้องมีสักครั้งที่ฉินหมิงทำผิดพลาด เขาเชื่อว่าวันหนึ่งหลินหว่านชิงจะหมดความไว้วางใจในตัวฉินหมิงลงได้เสียที!

ในช่วงบ่าย

ฉินหมิงลางานครึ่งวันและออกจากบริษัทก่อนเวลา จากนั้นเขาก็ขี่รถมอเตอร์ไซค์ไปยังตระกูลซูตามที่รับปากกับอีกฝ่ายไว้ โดยตั้งใจที่จะมากลั่นยาให้พวกเขา

ณ คฤหาสน์ตระกูลซู

หลังจากเตรียมการมาทั้งวัน ตระกูลซูจะได้จัดเตรียมวัสดุทางยาอันล้ำค่าและค่าของเครื่องใช้ต่าง ๆ ที่ฉินหมิงต้องการไว้เรียบร้อย

สมุนไพรที่มีอายุมากที่สุดที่พวกเขาหาได้คือสมุนไพรเหอโส่วอูสองต้นที่มีอายุประมาณสามร้อยปี ต้นโสมป่าสองต้นที่มีอายุประมาณสองพันเจ็ดร้อยปี และส่วนที่เหลือเป็นตัวยาสำคัญที่มีอายุตั้งแต่หนึ่งถึงสองร้อยปี นอกจากนี้ยังมีสมุนไพรเสริมอันล้ำค่าอีกมากมายรวมอยู่ด้วย

ยาที่กลั่นจากสมุนไพรเหล่านี้น่าจะเพียงพอสำหรับการเปิดตัวบริษัทใหม่

“ซินเหยา เวชสำอางสองชุดนี้เหมาะกับเธอทีเดียว”