พลิกชะตารัก มรดกเซียน นิยาย บท 32

แม้ว่าเหยียนเก๋อเมิ่งจะแก้แค้นให้เขาไม่สำเร็จ แต่ก็ทำให้ไล่ฉินหมิงออกจากบริษัทได้ ซึ่งก็ช่วยระบายโทสะเขาไปได้

นอกจากนี้ขอแค่ฉินหมิงโดนไล่ออก เขาก็จะไม่มีบริษัทคอยคุ้มครองและช่วยไกล่เกลี่ย เขาสามารถแจ้งความกับตำรวจอย่างเปิดเผยและจับกุมฉินหมิงซะ

“ไล่ผมออกเหรอ?”

“เพราะว่าแกมันไม่มีคุณสมบัติ!”

ฉินหมิงมองเหยียนซ่งไท่อย่างเยือกเย็น เขาค่อย ๆ ก้าวไปหาฝ่ายตรงข้ามทีละก้าว

“แก…แกคิดจะทำอะไร?”

“ฉันเตือนแกไว้ก่อน แก…อย่าเข้ามานะ…”

เหยียนซ่งไท่ถอยหลังไม่หยุด ในใจของเขามีลางสังหรณ์ที่ไม่ดีเกิดขึ้น

“ดูเหมือนว่าคุณจะไม่ค่อยพอใจนะ!

“ผมต่อยคุณอีกสักหมัดเป็นไง!”

ฉินหมิงยิ้มเย็น ไหน ๆ เรื่องก็มาถึงขนาดนี้แล้ว เขาก็คงไม่ต้องกังวลอะไรอีก

ไม่สู้สั่งสอนเหยียนซ่งไท่เพิ่มถือเป็นการระบายโทสะให้ตัวเองดีกว่า

เขายังจำได้ดีว่า ชายแก่ที่ทำตัวเหมือนเด็กนี่ต้องการชีวิตเขา

ถึงตอนนั้นถ้าหลินหว่านชิงรู้สึกไม่ดีกับเขาหรือจะไล่เขาออกจากบริษัท ก็ยังถือว่าคุ้มค่า

“แกกล้า…”

เหยียนซ่งไท่เปลี่ยนสีหน้า ใจคิดอยากจะหนีแต่ก็กลับไร้ทางหนี

“หยุดนะ!”

เมื่อฉินหมิงยกหมัดขึ้นกำลังจะต่อย ทันใดนั้นก็มีเสียงตวาดอย่างเย็นชาดังมาจากด้านหลัง

“ผู้ช่วยหาน คุณมาพอดี รีบมาช่วยผมเร็วเข้า…”

เหยียนซ่งไท่ดีใจยกใหญ่ เขาล้มลุกคลุกคลานเข้าไปหาผู้ช่วยหาน

“ผู้อำนวยการเหยียนคะ นี่มันเกิดเรื่องอะไรกันคะ?”

“เกิดเรื่องอะไรกันคะ!”

หานซีมองมองไปที่ความโกลาหลบนพื้น มีรปภ.หกคนที่ได้รับบาดเจ็บ สีหน้าแต่ละคนดูไม่สู้ดีเป็นอย่างมาก

“ทั้งหมดเป็นความผิดของฉินหมิง…”

เหยียนซ่งไท่ชี้ไปที่ฉินหมิง และเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นอย่างรวบรัด

“พูดจาเหลวไหล!”

“ผู้ช่วยหาน ผมและเลขาเฉินปรึกษากันเรื่องงานในสำนักงาน ผมน่ะเหรอจะมีเจตนาที่ไม่ดี เขาต่างหากที่ใส่ร้ายผม!”

ไม่รอให้ฉินหมิงพูดจบ เหยียนซ่งไท่ก็รีบพูดแทรกขึ้นมาซะก่อน

“ผมใส่ความคุณหรือไม่ ลองถามบุคคลที่อยู่ในเหตุการณ์ซะเลยสิ!”

ฉินหมิงหัวเราะเยือกเย็น

จนถึงตอนนี้เหยียนซ่งไท่ก็ยังคงกล้าปากดี แต่เดี๋ยวอีกสักพักเฉินถิงถิงก็คงจะเปิดเผยเรื่องโกหก เขาอยากรู้ว่าเหยียนซ่งไท่จะจบลงอย่างไร!

ทุกคนมองไปที่หานซีที่กำลังมองฉินหมิงด้วยดวงตาเปล่งประกาย เธอแค่รู้สึกว่าฉินหมิงช่างมีกลิ่นอายแบบชายแข็งแกร่ง จนกระทั่งเหยียนซ่งไท่ทนไม่ไหวจึงกระแอมใส่เธอไปสองสามครั้ง เธอจึงค่อยได้สติกลับมา

“เลขาเฉิน คุณมานี่สิ!”

“คุณพูดออกมาซิว่านี่มันเกิดเรื่องอะไรขึ้น พวกเขาทั้งสองคนใครกันแน่ที่โกหก!”

หานซีกวักมือเรียกเฉินถิงถิงมาหาตน

“ดิฉัน…”

เฉินถิงถิงเปิดปากกำลังจะเตรียมเล่าเรื่องที่เกิดขึ้น สายตาของเธอพลันไปสบกับดวงตาที่จ้องเขม็งและดุร้ายของผู้อำนวยการเหยียน เธอเข้าใจสายตาของเหยียนซ่งไท่ดี