พลิกชะตารัก มรดกเซียน นิยาย บท 389

เซี่ยเสี่ยวเตี๋ยกลอกตาใส่ฉินหมิงด้วยความโกรธ

“ถ้างั้นฉันควรทำยังไงดี?”

“เสี่ยวเตี่ย เธอต้องช่วยฉันนะ”

ใบหน้าของฉินหมิงหมองลง เขามองไปที่เซี่ยเสี่ยวเตี๋ยแล้วขอความช่วยเหลืออย่างรวดเร็ว

“สองมือของนายว่างเปล่า ไม่มีความจริงใจเอาซะเลย แล้วนายจะให้ฉันช่วยยังไง?”

เซี่ยเสี่ยวเตี๋ยตวาดด้วยความโกรธ

“ความจริงใจอะไร?”

ฉินหมิงชะงัก เขาไม่เข้าใจว่าเซี่ยเสี่ยวเตี๋ยหมายถึงอะไร

“นายคิดว่าไงล่ะ?”

“โง่จริง!”

เซี่ยเสี่ยวเตี๋ยกลอกตาอีกครั้ง จากนั้นเธอก็โบกมือให้ฉินหมิงเข้ามา กระซิบเสียงเบาว่า "ไอ้โง่ ถ้านายต้องการง้อให้ลูกพี่ลูกน้องของฉันหายโกรธ อย่างน้อยนายก็ควรเตรียมดอกไม้สักช่อหรือไม่ก็ของขวัญสักกล่องเพื่อทำให้เธอมีความสุขไม่ใช่เหรอ"

“ไม่งั้นมันก็ไร้ประโยชน์แม้ว่าเธอจะเปิดประตูให้นายก็ตาม หรือว่านายคิดจะอาศัยแค่ลิ้นและคำพูดเพียงไม่กี่คำเพื่อทำให้เธอหายโกรธจริง ๆ?”

"นี่..."

ความคิดของฉินหมิงหมุนวนทันที เขาเหมือนกับถูกตบหน้า ได้สติกลับมาอย่างรวดเร็ว

“เสี่ยวเตี๋ย ฉันเข้าใจแล้ว ขอบคุณนะ ฉันจะรีบไปเตรียมเดี๋ยวนี้!”

ฉินหมิงดูมีความสุขมาก รีบวิ่งจากไปทันที

......

ในห้อง

เมื่อได้ยินว่าฉินหมิงไม่เคาะประตูอีกต่อไปแล้ว แถมดูเหมือนเขาจะจากไปแล้ว

หลินหว่านชิงก็โกรธมากขึ้น

เดิมทีเธอคิดว่าฉินหมิงจะพยายามมากกว่านี้ ไม่คิดเลยว่าฉินหมิงจะยอมแพ้อย่างรวดเร็วขนาดนี้!

ความรู้สึกขมขื่นในใจของเธอนั้น ใครก็จินตนาการไม่ได้เลย!

ฉินหมิงน่ารังเกียจคนนี้ อดทนกับเธอสักหน่อยก็ไม่ได้เลยหรือยังไงกัน?

หลินหว่านชิงรู้สึกขึ้น ๆ ลง ๆ เสียใจกับตัวเอง แต่ก็รีบส่ายหัวเพื่อกำจัดความคิดฟุ้งซ่านในใจ

ไม่รู้ว่าผ่านไปนานเท่าไร

ก๊อก ก๊อก ก๊อก!

ตอนที่หลินหว่านชิงกำลังสะลึมสะลือใกล้จะหลับ เสียงเคาะประตูก็ปลุกเธอให้ตื่น

“พี่คะ นี่ฉันเอง พี่หลับหรือยัง?”

น้ำเสียงที่กระจ่างใสรื่นหูของเซี่ยเสี่ยวเตี๋ยดังมาจากด้านนอกประตู

“ยังเลย เสี่ยวเตี๋ย มีอะไรเหรอ? ดึกขนาดนี้แล้วเธอมีอะไรหรือเปล่า?”

หลินหว่านชิงถามอย่างแปลก ๆ

“อื้ม ฉันมีสองสามประโยคที่อยากจะพูดกับพี่หน่อยน่ะค่ะ”

เซี่ยเสี่ยวเตี๋ยพูด

“อ้อ ได้สิ เธอรอเดี๋ยวนะ”