พลิกชะตารัก มรดกเซียน นิยาย บท 395

“พ่อครับ หลังจากเหตุการณ์ในครั้งนี้ ผมก็ตาสว่างขึ้นมาก”

“แขนเล็ก ๆ ไม่อาจงัดกับท่อนขาใหญ่ได้ พวกเราหยุดกันแค่นี้เถอะ ผมไม่อยากให้ทั้งตระกูลซุนของเราถูกฝังไปพร้อมกับผม!”

“นอกจากนี้ ฉินหมิงนั่นยังล่วงเกินนายน้อยลี่ลูกชายของราชาแดนเหนือและคุณชายใหญ่ตระกูลเค่อไปแล้ว นายน้อยลี่และคุณชายใหญ่เค่อจะไม่ปล่อยเขาไปง่าย ๆ แน่นอน เราอย่าดึงปัญหามาให้ตัวเองอีกเลย…”

ซุนกวนชงพูดอย่างใจเย็น

ครั้งนี้ หลังจากรอดพ้นจากประตูนรกมาได้ สภาพจิตใจของเขาก็เติบโตขึ้นมาก

แม้ว่าฉินหมิงจะทำลายเขา แต่เขาก็ยังมีชีวิตอยู่

ด้วยอำนาจและความมั่งคั่งของตระกูลซุน แม้ว่าเขาจะไม่สามารถเป็นผู้ชายได้อีกตลอดชีวิต แต่อย่างน้อยเขาก็สามารถอยู่รอดและใช้ชีวิตอย่างรุ่งโรจน์และมั่งคั่งต่อไปได้!

ดังสุภาษิตที่ว่า ตายอย่างปลอดโปร่งไม่สู้หน้าด้านอยู่ต่อไป

เรื่องต่าง ๆ ได้ดำเนินมาถึงจุดนี้แล้ว เขาไม่อยากทำลายชีวิตรุ่งโรจน์ที่เหลือของตัวเองเพราะความโง่เขลาอีก นี่ไม่เป็นผลดีต่อเขาเลย

สำหรับเรื่องแก้แค้น เขารู้ว่าตัวเองไม่สามารถเอาชนะฉินหมิงได้ ดังนั้นเขาจึงทำได้เพียงคาดหวังกับลี่หย่งเจี๋ยและเค่ออั๋งเท่านั้น

เขาเชื่อว่าด้วยสถานะของพวกเขา ลี่หย่งเจี๋ยและเค่ออั๋งจะฆ่าฉินหมิงไม่ช้าก็เร็ว

แค่นี้ก็พอแล้ว!

“แกพูดถูก คุณชายลี่และคุณชายใหญ่เค่อจะไม่ปล่อยเขาไปอย่างแน่นอน!”

ซุนลี่จ้งพยักหน้า เขาชั่งน้ำหนักในใจครั้งแล้วครั้งเล่า และในที่สุดก็ระงับความเกลียดชังที่มีต่อฉินหมิงลงไป

“หม่าลู่ ที่กวนชงพิการในครั้งนี้เป็นเพราะเธอ จากนี้ไปตลอดทั้งชีวิตที่เหลืออยู่ของเขาผูกติดไว้กับเธอแล้ว เธอต้องดูแลเขาให้ดีที่สุด”

“ถ้าเธอกล้าละเลยเขาไม่ยอมปรนนิบัติเขาให้ดี อย่ามาตำหนิว่าฉันไม่เกรงใจกับตระกูลหม่าของเธอ!”

“ฉันไม่มีปัญญาทำอะไรฉินหมิงได้ก็จริงอยู่ แต่กับตระกูลหม่าเล็ก ๆ นั้น การจะบีบให้ตายมันง่ายยิ่งกว่าง่ายเสียอีก!”

ซุนลี่จ้งเตือนอย่างเย็นชา

“พ่อคะ คุณวางใจเถอะ จากนี้ไปฉันจะดูแลกวนชงอย่างดี จะไม่ทิ้งเขาไปไหนแน่นอน”

เมื่อก่อนความปรารถนาสูงสุดของเธอก็คือการแต่งงานกับซุนกวนชง แต่ตอนนี้ความปรารถนานี้กำลังจะกลายเป็นความจริงแล้ว แต่เธอกลับไม่มีความสุขแม้แต่น้อย

ซุนกวนชงกลายเป็นคนพิการที่ไร้ประโยชน์โดยสมบูรณ์ ถ้าเธอแต่งงานกับซุนกวนชง เธอจะต้องเป็นม่ายไปตลอดทั้งชีวิตที่เหลืออยู่อย่างไม่ต้องสงสัย?

นี่ยังไม่สู้ใช้ชีวิตอยู่กับฉินหมิงต่อ อย่างน้อย ๆ ฉินหมิงก็ไม่ใช่คนพิการ!

อ้อ ไม่สิ พูดให้ถูกต้องคือตอนนี้ฉินหมิงผงาดขึ้นมาแล้ว เขาไม่ใช่ขยะในสายตาของคนอื่นอีกต่อไป แต่กลายเป็นบุคคลที่มีอำนาจมากกว่าตระกูลซุนหลายเท่า!

ถ้าเธอรู้ว่าฉินหมิงมีความสามารถมากขนาดนี้ตั้งแต่แรก เธอคงไม่ทิ้งเขามาในตอนแรกและยืนกรานที่จะอยู่กับซุนกวนชงให้ได้

นี่ไม่ใช่โง่ยังจะให้เรียกว่าอะไร?

ชั่วขณะหนึ่ง เธอรู้สึกเสียใจภายหลังจนลำไส้เขียวคล้ำ อยากจะตบหน้าตัวเองแรง ๆ สักสองสามฉาด

อนิจจารู้ตัวตอนนี้ก็สายเกินไปแล้ว

ซุนลี่จ้งไม่มีวันปล่อยเธอให้เป็นอิสระ และฉินหมิงก็ยิ่งไม่มีทางรับเธอกลับไปยืนอยู่เคียงข้างเขา