สิ่งนี้ทำให้ทั้งฉินหมิงและเฝิงหลุนกระอักกระอ่วนอย่างมาก
“พี่ครับ อย่าพูดเหลวไหล นายน้อยฉินเป็นยอดฝีมือระดับปรมาจารย์!”
“เพียงแต่ว่าเขาค่อนข้างถ่อมตัว มีไม่กี่คนในแวดวงเท่านั้นที่เคยได้ยินชื่อเสียงของเขา”
เฝิงหลุนอธิบายอย่างรวดเร็ว
“ว่าไงนะ?”
“เขาเป็นยอดฝีมือระดับปรมาจารย์เหรอ?”
“นี่...เป็นไปได้ยังไง!”
เฝิงรั่วซวงตกตะลึง เธอมองฉินหมิงขึ้น ๆ ลง ๆ หลายครั้งด้วยดวงตาที่งดงามของเธอ ยิ่งมั่นใจมากขึ้นเรื่อย ๆ ว่าฉินหมิงเป็นจอมลวงโลก!
แวดวงของผู้ฝึกยุทธในเมืองเจียงเฉิงนั้นจะว่าเล็กก็ไม่เล็ก แต่จะว่าใหญ่ก็ไม่ใหญ่
แต่ในบรรดากลุ่มคนรุ่นใหม่ บุคคลที่โดดเด่นที่สุดสองคนไม่ใช่ใครอื่นนอกจากซูห่าวและเค่ออั๋ง
ด้วยอายุของฉินหมิงที่น้อยแบบนี้ ถ้าเขาเป็นยอดฝีมือระดับปรมาจารย์จริง ๆ คงจะมีชื่อเสียงโด่งดังมากกว่าเค่ออั๋งและซูห่าวไปนานแล้ว ย่อมไม่มีทางเป็นคนที่ไม่มีใครรู้จักแบบนี้!
“ใช่ เป็นไปไม่ได้แน่ ๆ!”
หลิวเหว่ยและคนอื่น ๆ เองก็ตกใจมากเหมือนกัน
ความคิดของพวกเขาคล้ายกับของเฝิงรั่วซวง ไม่มีใครเชื่อว่าฉินหมิงจะเป็นยอดฝีมือระดับปรมาจารย์!
นี่มันไม่สมจริงเลย!
“คุณหนูใหญ่ครับ ทุกสิ่งที่นายน้อยเฝิงพูดเป็นเรื่องจริง"
“ผมเป็นพยานได้ นายน้อยฉินคือยอดฝีมือระดับปรมาจารย์จริงๆ!”
เนี่ยอู๋ก้าวออกมาแล้วแย้ง
“หุบปาก!”
“ฉันสามารถแยกแยะได้เองว่าจริงหรือเท็จ ดังนั้นนายไม่จำเป็นต้องปากมาก!”
เฝิงรั่วซวงตวัดสายตาจ้อง ใบหน้าที่สวยงามของเธอราวกับมีน้ำแข็งจับ
“นี่...”
เนี่ยอู๋ยกมือขึ้นถูจมูกเบา ๆ ไม่มีทางเลือกอื่นได้แต่หุบปากไป
พยัคฆ์ขนทองจ้าวหงเซิงที่อยู่ข้าง ๆ เขา เดิมทีก็ต้องการก้าวออกมาช่วยยืนยันด้วยเหมือนกัน แต่หลังจากได้เรียนรู้บทเรียนจากความผิดพลาดของเนี่ยอู๋ เขาก็รีบกลืนคำพูดที่มาถึงริมฝีปาก จะได้ไม่ต้องเดินทับรอยเท้าของเนี่ยอู๋อีก
“พี่ครับ คุณฉินเป็นยอดฝีมือระดับปรมาจารย์จริง ๆ ผมได้เห็นมากับตาของตัวเองแล้ว ทำไมพี่ถึงไม่เชื่อผมล่ะ”
“เราเข้าใจผิดไปเหรอ?”
เฝิงหลุนและเนี่ยอู๋ตกตะลึง เห็นได้ชัดว่าพวกเขาไม่ได้คาดหวังผลลัพธ์แบบนี้
อย่างไรก็ตาม ทั้งคู่รู้ว่าฉินหมิงเคยเอาชนะพยัคฆ์ขนทองจ้าวหงเซิง และพยัคฆ์บินหลัวซื่อฉง
ด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียวมาก่อน
แม้ว่าฉินหมิงจะยังไปไม่ถึงระดับปรมาจารย์ แต่ความเข้มแข็งน่าจะถึงขั้นสูงสุดระดับสวรรค์ประทานแล้ว
ทั้งสองคนประเมินว่าระดับการบ่มเพาะของฉินหมิงนั้น อาจอยู่ห่างจากระดับปรมาจารย์เพียงหนึ่งเส้นแบ่งบาง ๆ เท่านั้น!
“เขาเป็นจอมลวงโลกจริง ๆ!”
เฝิงรั่วซวงหัวเราะเยาะ เธอมองดูฉินหมิงด้วยสายตาดูถูก
“พี่ครับ ไม่ใช่แบบนั้น จริง ๆ แล้วนายน้อยฉินเขา…”
เฝิงหลุนวิตกกังวลมาก เขาต้องการที่จะอธิบาย แต่ก่อนที่เขาจะทันได้พูดจบ เขาก็ถูกเฝิงรั่วซวงขัดไว้
“เอาล่ะ ไม่ต้องพูดอะไรอีกแล้ว!”
“ใครก็ได้ โยนไอ้จอมลวงโลกนี้ออกไป อย่าให้ฉันเห็นเขาอีก!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พลิกชะตารัก มรดกเซียน
รออ่านอยู่นะครับ กำลังสนุกเลย เมื่อไหร่ 454 จะมาครับ หายไปนานเลยครับ...
ตอนที่ 451 หายครับ...
ตอนที่ 451 หายครับ...
ตอนที่ 451 ละ...
พระเอกน่ารำคาญ...
รออัพเดท ตอนต่อ ๆ ไป ครับ...