พลิกชะตารัก มรดกเซียน นิยาย บท 497

โดยเฉพาะเฝิงเจิ้น

เนื่องจากฉินหมิงจงใจปกปิดที่มาและอาจารย์ของเขา เขาจึงค่อนข้างรังเกียจฉินหมิง และล้มเลิกความคิดที่จะให้ลูกสาวของเขากับฉินหมิงคบกัน

แต่ตอนนี้ ฉินหมิงได้เสี่ยงชีวิตช่วยภรรยาของเขา ในขณะที่เขารู้สึกขอบคุณ ความคิดที่จะให้ลูกสาวของเขาคบกับฉินหมิงก็กลับมาอีกครั้ง

เช่นเดียวกับที่เฝิงหลุนลูกชายของเขาพูด เฝิงรั่วซวงและฉินหมิงเป็นคู่กิ่งทองใบหยกที่เหมาะสมกันมาก!

“คือ...หนูก็แค่ดีใจมากจนควบคุมตัวเองไม่ได้นิดหน่อย…”

ในที่สุดเฝิงรั่วซวงก็ตระหนักได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ ใบหน้าของเธอแดงก่ำด้วยความเขินอาย เธอรีบผละออกมาจากอ้อมแขนของฉินหมิง จากนั้นเธอก็แสร้งทำเป็นนิ่งเฉยพลางสะบัดผมพยายามซ่อนความเขินอายของตัวเอง

แต่ไม่ว่าจะมองอย่างไร ดูเหมือนยิ่งอยากปิดบังยิ่งกลายเป็นว่าเปิดเผยให้โลกรู้

“คุณชายเฝิง คุณมีกระดาษกับปากกาไหม? ผมจะเขียนใบสั่งยาให้คุณผู้หญิง”

ฉินหมิงยังรู้สึกเขินอายเล็กน้อยจึงเปลี่ยนหัวข้ออย่างเงียบ ๆ

“ครับ ผมจะไปเอามาให้”

หลังจากที่เฝิงหลุนกลับมามีสติ เขาก็รีบหากระดาษกับปากกามายื่นให้ฉินหมิง

ฉินหมิงจรดปลายปากกาเขียนใบสั่งยาให้เฝิงเจิ้น และถามรายละเอียดบางอย่างกับเขา

เฝิงเจิ้นรับใบสั่งยาและโค้งคำนับให้กับฉินหมิงอย่างเคร่งขรึมพลางพูดว่า “คุณฉิน ผมต้องขอโทษด้วย เป็นผมเองที่หน้ามืดตามัว ไม่เพียงแต่เข้าใจเจตนาดีของคุณผิด แต่ผมยังเผลอใช้กำลังกับคุณไปด้วย”

“เป็นความผิดของผมทั้งหมด ผมต้องขอโทษคุณอีกครั้ง”

“คุณเฝิง คุณเกินไปแล้ว มันเป็นแค่เรื่องเข้าใจผิด ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร”

ฉินหมิงรีบพูดปลอบเฝิงเจิ้นอย่างรวดเร็ว

“นอกจากนี้ ขอบคุณที่ช่วยชีวิตภรรยาของผมและรักษาเธอให้หายจากโรคเรื้อรังที่สร้างความลำบากเธอมานานหลายปี”

“ผมไม่สามารถตอบแทนความมีน้ำใจอันยิ่งใหญ่ของคุณได้ เช็คนี้เป็นสิ่งตอบแทนเล็ก ๆ น้อย ๆ หวังว่าคุณจะรับมันไว้”

เฝิงเจิ้นพูดแล้วหยิบเช็คออกมากรอกตัวเลขแล้วมอบให้ฉินหมิง

“ไม่ต้องหรอกครับ!”

“คุณเฝิง คุณยังไม่รู้อะไร ผมไม่ใช่แพทย์มืออาชีพ ผมไม่เคยคิดค่ารักษาผู้ป่วยมาก่อน นี่คือหลักการของผม”

เขาทำให้ลี่หย่งเจี๋ยขุ่นเคืองครั้งแล้วครั้งเล่า ซึ่งนั่นก็เหมือนเป็นการทำให้ราชาแดนเหนือขุ่นเคืองไปด้วย

หากถึงเวลาจำเป็น เขาก็ต้องการความช่วยเหลือจากเฝิงเจิ้นเพื่อตรึงอำนาจกับราชาแดนเหนือ คงจะช่วยเบาแรงเขาไปได้มาก

“ลุงหู ไปซื้อยามาเดี๋ยวนี้!”

เฝิงเจิ้นสั่งพลางยื่นใบสั่งยาในมือให้ลุงหู

“ครับ”

ลุงหูตอบพร้อมรับใบสั่งยาแล้วออกไปก่อน

หลังจากนั้น เฝิงเจิ้นก็หันความสนใจไปยังหมอชุยที่ถูกกดดันไปอยู่ตรงมุมห้อง

“หมอชุย ถึงเวลาที่เราจะคิดบัญชีกันแล้ว!”

“เมื่อครู่คุณเองก็รู้ดีว่าการฉีดยากระตุ้นนั้นมีผลข้างเคียง แต่คุณยังจงใจฉีดมันให้ภรรยาของผม คุณต้องการจะฆ่าเธอรึ?”

สีหน้าของเฝิงเจิ้นกลับกลายเป็นเย็นชา และไอสังหารอันดุดันก็พุ่งออกมาจากร่างกายของเขา